به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، افتادن بعضی از اتفاقها در کشور ما فصلي است و با آغاز فصلش منتظر وقوع این اتفاقها می شویم.

تابستانها منتظریم آب و برق قطع شود و در فصل سرما هم گوشمان به شنیدن بحران کمبود گاز عادت دارد اما اتفاق دیگری گاه و بیگاه رخ می دهد و هر آن منتظر وقوع آن هستیم.

حادثه قطعی اینترنت و بسته شدن ایمیلها و صفحاتی نظیر آن!

با این تفاوت که با قطعی آب و برق و گاز به فاصله چند ساعت داد مردم در می آید و انصافا به گوش مسئولان هم می رسد و این شنیده شدن باعث می شود مشکل با سرعت بیتشری مرتفع شود.

اما امان از روزی که اختلالات نصیب کاربران بی نوای اینترنت شود اختلالی که بیشتر از قطعی آب و برق اتفاق می افتد و بیشتر از آن هم آسیب می رساند. اما داد کاربران تنها به گوش مسئولی نمی رسد بلکه هیچ کس هم خود را مسئول بروز آن نمی داند.

شاید یکی از دلایلش این باشد که برخی از کارشناسان برش حرفشان بیشتر است اینترنت را مهمان غربی ناخوانده کشورمان می دانند و در برابرش جبهه گیری می کنند و برخی دیگر هم معتقدند بودن یا نبودن این تکنولوژی روز ،تنها دردی از کسی دوا نمی کند بلکه دردی همه به دردهای جامعه اضافه می کند دردی که با کشیدن دیوار مجازی به دور کشور و دادن وعده آمدن اینترنت ملی و ملی شدن این کالا امید بهبودیش هست.

بهبودی که بیشتر به پاک کردن مسئله اشاره دارد و به جای اینکه به این موضوع توجه شود ما برای بروز شدن و استفاده از دانش روز مستلزم استفاده از تجربیات سایر کشورها هستیم مدام تکرار می شود که افزایش سرعت و پهنای باند به شرط ملی شدن اینترنت ممکن است اما چه تفاوتی وجود دارد بین الان که دسترسی داریم و سرعت نداریم با زمانی که سرعت داریم و دسترسی نداریم در هر دو صورت این جویندگان علم و تکنولوژی هستند که به دلیل اینکه عده اندکی سوء استفاده می کنند با درهای بسته مواجه می شوند.

همه این حرفها برای این بود که بگوییم کاش کسی مسئولیت بسته شدن ایمیل و جی میل را برعهده می گرفت و با دادن توضیحات در این رابطه کاربران را متقاعد کرده و شاید برای بروز آن عذرخواهی می کرد.

عذرخواهی از 4 میلیون و 100 هزار دانشجویی که اینترنت حکم نان شب را برایشان دارد و با اختلالی که از 20 بهمن آغاز شده است امروز ششمین روز قطعی را پشت سر می گذارند، حداقل كاري است كه مي توان كرد./ز