به گزارش حوزه دولت باشگاه خبرنگاران به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دولت، مصطفی محمدنجار در پنجاه و پنجمین نشست کمیسیون مواد مخدر سازمان ملل متحد در وین در نخستین پیشنهاد خود بر لزوم توجه به رویکردی جامع در قبال مسئله مواد مخدر در افغانستان همچون توسعه و تقویت زیرساختهای اقتصادی و اجتماعی، انهدام لابراتوارهای تبدیل مواد و نظارت دقیق در مبدا در صدور مواد پیش سازهای صنعتی تاکید کرد.
وی، ایجاد ساز و کاری عملی برای مشارکت جدی و استفاده از ظرفیتهای منطقهای و به دور از ملاحظات سیاسی بهمنظور اثربخشی برنامههای مبارزه با موادمخدر را دومین پیشنهاد ایران عنوان کرد.
دبیرکل ستاد همچنین همکاری سازمانها و جامعه بینالمللی با کشورهای خط مقدم مبارزه با موادمخدر، متناسب با حجم اقدامات و هزینههای صورت گرفته توسط کشورهای مزبور براساس اصل مسئولیت مشترک را به عنوان پیشنهاد سوم ایران به اجلاس وین مطرح کرد.
محمدنجار ابراز امیدواری کرد: این اجلاس در جریان مباحث، میزگردها، تصویب قطعنامهها و برگزاری نشستهای جانبی، بتواند با یافتن راهکارهای عملی گام مثبتی در جهت حل معضل جهانی موادمخدر و کاهش آلام بشری بردارد.
وی بیان داشت: علیرغم تلاشهای جامعه بینالمللی و کارگزاریهای تخصصی سازمان ملل متحد همچون UNODC و تصویب اسناد متعدد بینالمللی، معضل مواد مخدر همچنان به قوت خود باقی است.
دبیرکل ستاد گفت: براساس گزارش UNODC سطح زیر کشت خشخاش در افغانستان در سال 2011 نسبت به سال قبل از آن 7 درصد رشد داشته و از 123 هزار هکتار به 131 هزار هکتار رسیده که 95 درصد آن در استانهای جنوبی و غربی آن کشور بوده است.
محمدنجار افزود: تعداد استانهای عاری از خشخاش در سال 2011 از 20 مورد به 17 مورد کاهش یافته و در بغلان و فاریاب در شمال و کاپیسا در شرق نیز شواهدی از کشت این گیاه گزارش شده است.
به گفته وی، کاهش تولید تریاک در افغانستان که از سال 2008 آغاز شده بود، در سال 2011 روند معکوس پیدا کرد و بنابر تخمین UNODC تولید این ماده مخدر در افغانستان با 61 درصد افزایش، از سه هزار و 600تن در سال 2010، به پنجهزار و 800تن در سال 2011 رسیده است.
دبیرکل ستاد تصریح کرد: آمار و اطلاعات نگرانکننده فوق سوالات زیادی را پیرامون دلایل ناکامی اقدامات بعمل آمده برای مبارزه با کشت و تولید موادمخدر به ویژه در افغانستان مطرح میکند.
محمدنجار اظهار داشت: افزایش کشت خشخاش در بخش عمدهای از ولایات غربی تا 20 درصد و در ولایات شرقی تا چند برابر، زمینه لازم را برای افزایش تولید مواد مخدر فراهم کرده است.
وی ادامه داد: مواد پیشسازهای شیمیایی از عوامل کلیدی در تولید موادی همچون هروئین محسوب میشوند لذا اعمال کنترل بر صادرات این مواد بهویژه از منبع آن یعنی از کشورهای تولیدکننده از اهمیت بسیاری برخوردار است و میتواند به توفیق در امر مقابله با تولید این مواد در افغانستان کمک کند.
دبیرکل ستاد گفت: اجرای صحیح و پیگیر برنامههای محو کشت خشخاش انهدام لابراتوارهای تبدیل هروئین و همچنین اعمال کنترل بر انتقال جریان پیشسازها به داخل افغانستان عوامل مهمی برای مقابله با تولید مواد مخدر در آن کشور میباشند.
محمدنجار یادآور شد: فقدان بنیانهای لازم معیشتی برای کسب درآمد مکفی و سهولت کشت خشخاش بههمراه قیمت فزاینده تریاک در سالهای اخیر کشاورزان افغان را در سال زراعی جاری به سمت افزایش کشت خشخاش سوق داده است، لذا هرگونه رهیافتی در راستای توقف کشت خشخاش در افغانستان بدون توجه به توسعه بافت روستایی و معیشت دهقانان بی نتیجه خواهد بود.
وی تاکید کرد: کم توجهی به «اصل مسئولیت مشترک» و عدم اجرای قطعنامههای مربوط به مساعدت فنی و تجهیزاتی به کشورهای متأثر از اثرات منفی قاچاق موادمخدر، میتواند روند مبارزه با معضل جهانی مواد مخدر را دچار چالش جدی کند.
محمدنجار گفت: بیتردید مبارزه با جریان غیرقانونی موادمخدر افغانستان مختص به یک یا دو کشور خاص نیست، بلکه براساس اصل مسئولیت مشترک، وظیفهای است که همه باید در آن ایفای نقش کنند.
وی افزود: علیرغم وضعیت فوق، جمهوری اسلامی ایران با اتخاذ استراتژی متوازن ضمن در اولویت قرار دادن برنامههای پیشگیری و کاهش تقاضا همچنان به مبارزه پیگیر خود علیه باندها و شبکه های قاچاق مواد مخدر ادامه میدهد.
محمدنجار یادآور شد: گزارشات سالانه UNODC مبنی بر انجام 89 درصد کشفیات جهانی تریاک و 36 درصد کشفیات هروئین توسط نیروهای مبارزه با مواد مخدر ایران، گواه این امر می باشد و در این رابطه میتوان به آمار کشفیات بعمل آمده در سال جاری اشاره کرد که شامل 23 تن هروئین، 7 تن مرفین، 374 تن تریاک و مشتقات آن، 57 تن حشیش، 14 تن گراس، 4 تن شیشه (متامفتامین) و همچنین حدود 4 تن پیش ساز شیشه میباشد.
وی خاطرنشان کرد: جمهوری اسلامی ایران در چند سال اخیر به منظور تقویت همکاریهای منطقه ای خود، تلاش و فعالیتهای زیادی را جهت ارتقاء و پیشبرد ابتکار سه جانبه ایران، افغانستان و پاکستان به عمل آورده که از دستاوردهای عمده آن میتوان به انجام نشستهای منظم در دو سطح وزراء و کارشناسان ارشد، تأسیس واحد برنامه ریزی مشترک (JPC) در تهران، ایجاد دفاتر ارتباط مرزی (BLOs) در نقاط مرزی مشترک با افغانستان و پاکستان و انجام 14 نوبت عملیات مشترک بین ایران- افغانستان و ایران- پاکستان اشاره کرد، ضمن آنکه جمهوری اسلامی ایران از برنامه منطقهای استقبال نموده برای میزبانی کارگاه آموزشی کاهش آسیبها اعلام آمادگی کرده است.
/ع2