به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران؛محدث قاسمی عصرديروزدر جمع پژوهشگران آبزی‌پروری این شهرستان اظهار داشت: شرکت سهامی شیلات ایران با همکاری مراکز تحقیقاتی ماهیان استخوانی شمال کشور به منظور حفظ و بازسازی ذخایر ماهیان استخوانی اقدام به افزایش موجودی آن از طریق تکثیر مصنوعی این ماهیان و رهاسازی بچه ماهیان انگشت قد به رودخانه‌های منتهی به حوزه آبریز سواحل جنوبی دریای خزر کرده است.
وی به بررسی وضعیت بهداشتی بچه ماهیان سفید حاصل از تکثیر مصنوعی در استخر پرورشی ایستگاه قلم گوده بندر انزلی اشاره کرد و افزود: این بررسی به دلیل بالا بودن ضریب بهداشتی و سلامتی ماهیان پیش از زمان رهاسازی به منابع آبی داخل استان صورت گرفته است.
قاسمی با بیان اینکه 71 عدد بچه ماهی سفید مورد آزمایش قرار گرفتند، تصریح کرد: نمونه‌برداری از پوست، باله‌ها، آبشش‌ها و چشم‌ها طبق اصول رایج در آزمایشگاه انگل‌شناسی صورت گرفته و حداقل 20 عدد ماهی نسبت به یکی از جنس‌های انگلی به نام دیپلوستوموم آلودگی داشتند.
کارشناس پژوهشکده آبزی‌پروری آب‌های داخلی کشور از جداسازی دیژن گونه دیپلوستوموم اسپاته ستوم از عدسی چشم ماهیان خبر داد و بیان داشت: شیوع انگل دیپلوستوموم 28.1 درصد بود.
وی با اشاره به اینکه ترماتد چشمی دیپلوستوموم موجب بیماری خطرناک و درمان ناپذیر دیپلوستومیازیس در ماهیان می‌شود، اذعان داشت: این امر موجب کوری، کدورت عدسی چشم و مرگ ماهی می‌شود.

*لوامیزول محرک سیستم ایمنی در آبزیان است

عضو هیئت علمی دانشکده دامپزشکی و پژوهشکده آرتمیا و آبزیان ارومیه نیز در این جلسه به ارزیابی مقاومت به استرس تراکم در بچه ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان تغذیه شده با لوامیزول اشاره کرد و گفت: لوامیزول از جمله داروهای کولینرژیک است که ویژگی محرک سیستم ایمنی دارد.
سعید مشکینی با بیان اینکه لوامیزول به عنوان یکی از محرک‌های ایمنی در آبزیان مورد استفاده قرار گرفته است، افزود: اثر لوامیزول در تقویت سیستم ایمنی بدن و افزایش مقاومت به استرس تراکم در ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان در یک‌هزار و 500 قطعه بچه ماهی 50 گرمی به مدت 60 روز در پنج تیمار با سه تکرار زیر پرورش قرار گرفتند.
وی ادامه داد: شرایط پرورشی تفاوتی با دوره قبل نداشته و تغذیه ماهیان تمام تیمارها تنها با غذای کنسانتره مورد نظر بدون افزودن لوامیزول تا 60 روز ادامه یافت.
مشکینی با اشاره به نتایج به دست آمده از میانگین درصد بقا در بچه ماهیان 50 گرمی، خاطرنشان کرد: افزایش تراکم از دو به سه برابر تاثیری بر کاهش بقا نداشته است.
عضو هیئت علمی دانشکده دامپزشکی و پژوهشکده آرتمیا و آبزیان ارومیه اذعان داشت: نتایج نشان داده که غلظت یک‌هزار میلی‌گرم لوامیزول در هر کیلوگرم غذا موجب افزایش معنادار تلفات تحت شرایط استرس تراکم نسبت به تیمار شاهد شده و این نکته می‌تواند نشان دهنده مسمومیت مزمن در این غلظت باشد./س