لکه های خورشیدی که روی مادر منظومه شمسی قابل رویت است به صورت منظم و دوره ای افزایش و کاهش می یابد.

فاطمه خراسانی، مسئول علمی مرکز علوم و ستاره شناسی تهران در گفتگو با خبرنگار نجوم باشگاه خبرنگاران گفت:لکه های خورشیدی ناحیه ای بر سطح مرئی خورشید هستند که از گازهای اطراف آن سردتر است.

وی افزود:بخش مرکزی بسیار تاریک لکه خورشیدی دمایی حدود چهار هزار و 300 کلوین را دارد و دمای پیرامون این لکه تاریک که به رنگ خاکستری به خود گرفته تقریبا 5 هزار کلوین دما دارد.

خراسانی بخش مرکزی لکه را سایه و اطراف آن را نیم سایه عنوان کرد و اظهار داشت:اگر لکه خورشیدی از اطراف خود جدا شود درخشان است اما در حال حاضر که در یک روشنایی کامل قرار گرفته تیره به نظر می آید.

وی تصریح کرد:شکل مارپیچی این لکه خورشیدی غیرعادی است و در سال 1842 یک اختر شناس غیرحرفه ای گفت:این لکه های خورشیدی از لحاظ تعداد در یک چرخه نسبتا منظم افزایش یا کاهش می یابد.

**چرخه های خورشیدی یک دوره 11 ساله دارد

خراسانی یادآور شد:چرخه های خورشیدی یک دوره 11 ساله دارد به طوری که خورشید در بین سالهای1944 - 1944 بدون لکه بوده و پس از چند لکه در نیمکره های شمالی و جنوبی در عرض جغرافیایی حدود 30 درجه ظاهر شدند.

خراسانی تاکید کرد:وقتی تعداد لکه ها رو به افزایش می رود به استوای خورشید نزدیکتر می شود اما با کامل شدن دوره 11 ساله تعداد لکه ها رو به نقصان و کاهش می رود این در حالی است که همچنان به استوا نزدیکتر می شوند.

وی پیدایش لکه های خورشیدی را به صورت زوج دانست و عنوان کرد: یک لکه دارای قطبین مغناطیستی مثبت و دیگری دارای قطبین مغناطیستی منفی است.

خراسانی ادامه داد:در هر چرخه 11 ساله معین لکه مثبت لکه منفی را در نیمکره شمالی هدایت می کند و در نیمکره جنوبی برعکس این اتفاق به وقوع می پیوندد.

وی خاطرنشان کرد:در چرخه 11 ساله متوالی بعدی لکه های خورشیدی قطبین معکوس می شوند./ح
 

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.