به گزارش سرويس سياسي باشگاه خبرنگاران؛ محمدرضا خباز با بیان اینکه اشتباه اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری 88 منجر به حذف همیشگی آنان از صحنه سیاست شد گفت: اشتباه استراتژیک اصلاح طلبان به همراه حربه های تهدید و تحریم رقیب منجر به سنگین شدن هزینه اصلاح طلبی در کشور و حذف آنان از صحنه سیاست شد.

وی با اشاره به حضور کم رنگ اصلاح طلبان در انتخابات مجلس شورای اسلامی گفت: علت این حضور کم رنگ و لیست ندادن اصلاح طلبان فقدان و نبود محور در تهران بود تا بتواند بین نیروهای اصلاح طلبی در سراسر کشور هماهنگی ایجاد کند.

خباز افزود: علی رغم اینکه اصلاح طلبان با تابلو به میدان انتخابات نیامدند اما کاندیداهای مستقل آنان توانستند به مجلس راه یابند که این امر فرصتی برای حضور مجدد آنان در عرصه سیاسی کشوربخصوص برای انتخابات آینده است که البته نظام نیز باید کمک کند تا بازی و رقابت سیاسی واقعی در جامعه شکل بگیرد.

*شرکت خاتمی در انتخابات بابی برای حضور مجدد اصلاح طلبان در صحنه سیاست است

وی با بیان اینکه خاتمی باید نقش محوریت اصلاح طلبان را برای بازسازی و حضور مجدد بعهده بگیرد گفت: حضور خاتمی در انتخابات باب جدیدی را در جریان اصلاحات برای بازگشت مجددش به صحنه سیاست باز کرد؛ بنابراین اگر نظام نیز کمک کند یک بازی و رقابت جدی در جامعه برای انتخابات ریاست جمهوری شکل خواهد گرفت.

عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی ادامه داد: در حال حاضر در جریان اصلاحات چهره ای مناسب جز خاتمی برای بازسازی این جریان وجود ندارد لذا اگر خاتمی بیاید اصلاح طلبان می توانند تا انتخابات ریاست جمهور ترمیم شوند چراکه حضور در صحنه وظیفه دینی و سیاسی ماست تا فضای همدلی و سازندگی در کشور حفظ شود.

*فعالیت مجدد اعتماد ملی غیر ممکن است

وی با بیان اینکه حزب اعتماد ملی هیچ فعالیتی ندارد گفت: فکر نکنم دیگر این حزب برپا شود و فعالیت سیاسی داشته باشد چراکه دبیرکل آن حق فعالیت سیاسی ندارد و تا قائم مقام حزب از اعضا دعوت نکند اعضا نمی توانند فعالیت حزبی داشته باشند.

عضو فراکسیون اقلیت مجلس با اشاره به اشتباه استراتژیک اصلاح طلبان در انتخابات نهم و دهم ریاست جمهوری گفت: تعدد کاندیدای اصلاح طلب یکی از اشتباهات ما در انتخابات بود که آراء شکست و چندکاسه شد لذا این اشتباه دیگر نباید تکرار شود و اگر محوری برای وحدت و جمع کردن نیروهای معتدل و میانه روی اصلاح طلب پیدا شود باید به کاندیدای حداقلی راضی باشیم.