به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران؛ هافينگتون پست قرارداد همكاري راهبردي آمريكا_ افغانستان را كه براساس آن نيروهاي نظامي آمريكا تا سال 2014 در اين كشور جنگ‌زده باقي خواهند ماند، مورد تجزيه و تحليل قرار داده و به اين نتيجه رسيده است كه اشغال نظامي افغانستان تحت عنوان هر بهانه اي توجيه ناپذير و نادرست است.

هافينگتون پست مي نويسد؛ دولت قراردادي را امضاء كرده كه تا سال 2014 حضور نظامي خود را در افغانستان حفظ كند.

پس از آنكه اعلام شد چنين قراردادي نادرست است، دولت اوباما اين تعهد خود را وسيله اي براي ارائه كمك هاي آموزشي نظامي به نيروهاي افغان توصيف كرد.

كاخ سفيد در خصوص جنگ افغانستان اظهارات متناقضي دارد، در حاليكه تاكيد دارد جنگ به پايان رسيده، همزمان مي گويد؛ ارتش آمريكا در باقيمانده جنگ روزهاي سختي را پيش رو خواهند داشت.

اوباما مدتها است كه ادعا كرده تا سال 2014 به جنگ پايان خواهد داد، يعني سالهاي طولاني بايد منتظر ماند و اين انتظار 12 ساله هركسي را ديوانه مي كند.

رئيس جمهوري كه در پشت پرده، چنين زد و بندهايي را انجام مي دهد، بايد مورد انتقاد و يا حتي اتهام قرار بگيرد.

با توجه به قرارداد اخير اوباما، جنگ وارد مسير تراژديك آمريكا شده و به نظر مي رسد، بسياري از آمريكائيان مخالف جنگ نيز از جنگ هاي هميشگي كشورشان خسته شده اند و ترجيح مي دهند به كارهاي ديگر بپردازند.

برخي ها از اشغال نظامي نامحدود حمايت مي كنند. آنها به اين موضوع استناد مي كنند كه آمريكا هنوز هم در ژاپن و آلمان نيروي نظامي دارد و در 67 سال اخير با هيچ يك از اين دو كشور جنگ نداشته است. شايد اوباما هم اين سنت را ادامه مي دهد. اما بايد گفت؛ حضور ارتش آمريكا در ژاپن، آلمان و نيز كره يا هرجاي ديگر، اكنون بيش از هر زمان ديگري نيازمند بررسي و تجديد نظر است. حتي موارد فوق هم نمونه هاي خوبي براي آنچه كه ما در افغانستان مي بينيم، نيستند. اكثر افغان ها نمي خواهند ارتش آمريكا در كشورشان حضور داشته باشد.

حتي دولت افغانستان كه آمريكا براي به اصطلاح حفظ آن در راس قدرت با چنين اراده اي جنگيده، هم ارتش آمريكا را نمي خواهد. مردم آمريكا هم نمي خواهند نيروهاي نظامي كشورشان در افغانستان حضور داشته باشند.

دوسوم مردم آمريكا با جنگ مخالفند و فقط يك چهارم آمريكائيان از جنگ حمايت مي كنند. با اين وجود، اوباما نه تنها مي خواهد اين روند را حفظ كند، بلكه اكنون قول مي دهد كه آن را گسترش دهد.

هافينگتون پست تصريح كرد: حتي در زمان جنگ ويتنام هم ما نمي توانستيم چنين تصور كنيم كه نيكسون در سال 1972 بگويد ما سال 1984 (12 سال بعد) از ويتنام خارج مي شويم.

اين روزنامه سپس به دلايل حضور نظامي آمريكا در افغانستان و ادعاهاي مطرح شده از سوي كاخ سفيد در خصوص اشغال نظامي اين كشور پرداخته و گفته است؛ چرا ايالات متحده در افغانستان است؟ به ما گفته شده، قرار است ارتش در رابطه با حملات 11 سپتامبر كاري صورت دهد، هرچند وقتي جنگ شروع شد اين توجيه رنگ باخت؛ زيرا هيچ يك از هواپيماربايان حادثه 11 سپتامبر افغاني نبودند. همه آنها از كشورهاي دوست آمريكا _مصر، عربستان سعودي، امارات و لبنان_ وارد آمريكا شده بودند.
بيشتر طراحي حادثه 11 سپتامبر نه در افغانستان، بلكه در فلوريدا و آلمان انجام شده بود. ما مي دانيم كه زندانهاي سازمان يافته القاعدة در افغانستان وجود داشت، اما همه اين زندانها به آموزش مبارزان اختصاص يافته بود. حتي طالبان اعلام كرد، در صورتيكه دولت بوش مدركي براي جرم بن لادن ارائه كند، او را تحويل آمريكا مي دهد. بوش به جاي انجام اين كار به افغانستان حمله كرد، آن هم زماني كه بن لادن احتمالا در پاكستان پنهان شده بود.

از وقتي كه جنگ شروع شد، هزاران افغاني كشته و يك يا چند ميليون نفر ديگر از خانه و كاشانه خود آواره شدند و با اين وجود طالبان كنترل بخش هاي بزرگي از خاك افغانستان را تا به امروز در دست گرفته كه به آنها امكان مي دهد، در مذاكره با دولت كرزاي، اهرم قدرتمندي در اختيار داشته باشند.

دولت اوباما در مورد كشته شدن بن لادن، جار و جنجال بسياري بپا كرد و مي گويد؛ اكنون فقط صد نفر از اعضاي القاعده در افغانستان هستند. پس چرا آمريكا هنوز هم آنجا است؟

دولت اوباما هم مانند دولت بوش مي گويد؛ به آزادي و دمكراسي متعهد است، اما دولت كرزاي كه ادعا مي كند منتخب مردم است، در راه پيشرفت آزادي كار اندكي انجام داده و نمي خواهد آمريكا آنجا باشد. پس چرا آمريكا همچنان آنجا آمده؟

دولت اوباما مي گويد؛ قصد دارد تجارت ترياك را از بين ببرد، اما چطور مي توان اين منطق دولت را جدي تلقي كرد؟ اين جنگ فقط در يك مورد كارآمد بوده است. جنگ پوششي است براي نقض مداوم حقوق بشر، بازداشت ها و جاسوسي نامحدود. آيا دليلي وجود دارد كه باور كنيم تا وقتي كه آمريكا در جنگ است، اين موارد به پايان خواهد رسيد؟

وقتي دولت با 12 سال ديگر مداخله فعالانه موافقت مي كند، تضمين مي كند كه دو يا سه رئيس جمهور آينده به حملات خود عليه آزادي ها، ادامه خواهند داد.

آمريكا در پايگاه هوايي بگرام، يك سيستم زنداني دارد كه شرايط آن حتي بدتر از زندان گوانتانامو است. در دولت اوباما تعداد بازداشت شدگان به 5 برابر افزايش يافته است. قرار است اين زندان به رژيم كرزاي واگذار شود، اما مشخص نيست بر سر زندانيان چه خواهد آمد؟

به احتمال فراوان ايالات متحده به دنبال آن است كه قدرت خود را در بازداشت نامحدود مبارزان مظنون، تا وقتي كه جنگ عليه ترور ادامه دارد، حفظ كند.

افغانستان نقطه مركزي سياست خارجي باراك اوباما است. از آنجايي كه جنگ جدي ترين مسئوليت دولت او است، مي توانيم با قاطعيت بگوييم جنگ مانند هر موضوع مهم ديگري، يكي از ويژگي هاي مهم دوران رياست جمهوري او است و اين يك فاجعه است.

بيشتر آمريكائيان، خواستار پايان آن (جنگ) هستند، ولي با اين وجود او ما را براي 12سال ديگر درگير اين جنگ كرده است.