دانشگاه باشگاه خبرنگاران؛

فعالیت های اجتماعی و ساماندهی نیروهای آن همیشه مورد توجه فعالین سیاسی بوده است؛  زیرا نظام ها با تکیه بر مردم می توانند حیات یک تفکر را تضمین کنند.

 بوجود آوردن گفتمان قدرت با اتکاء به توده مردم از ابتکار ها امام خمینی(ره) است؛ بدیهی است برای انتقال گفتمان انقلاب نیاز به حضور جدی مردم احساس می شود و به تبع آن ساماندهی با ثبات و پشتوانه ی فکری آنان..

 اما به نظر می رسد احزاب و جریان ها سیاسی امروز به درستی قادر به ایفای نقش برای ساماندهی مردم در راستای گفتمان انقلاب نیستند؛ زیرا که اغلب آنان قابل اعتماد و اتکاء برای مردم نمی توانند باشند؛ شاید یکی از دلایل عمده آسیب فوق عدم ورود فقه سیاسی و حکومتی در ادبیات رایج سیاسی کشور است و به تبع آن وام گرفتن اهالی سیاست از همان تعاریف غرب و البته این در خوشبینانه ترین حالت است و بدون در نظر گرفتن منافع و مصالح افراد که گویا فاصله آنها با مردم و دردهایشان به ارقام نجومی این روزها ربط پیدا می کند.

بنابراین گروهی که پشتوانه مردمی قوی تر دارند باید پیشگام این هدایت در لایه های زیرین اجتماعی باشند و به نظر می رسد جنبش دانشجویی بهترین گزینه ممکن در فضای امروز است.

 جنبش دانشجویی حقیقی به علت ظرفیت های بسیاری که در آن وجود دارد همیشه تاثیرگذار در گفتمان سازی و نقش آفرینی در موقعیت های حساس کشور بوده است.

اما چرا دانشجویانی که زمانی قادر به درک مساله و نیازانقلاب اسلامی متناسب با سخنان مطرح شده امام بودند، امروز حتی قادر به محقق کردن خواست بارها تکرار شده رهبری (کرسی آزاد اندیشی) نیستند؟ و هنوز به دنبال تکرار تاریخ اشتباهات بزرگ انجام می دهند.

 در تعریف جنبش دانشجویی بارها خوانده ایم و امروز به جمع ذیل که گذشته هر کدام نیاز به بازخوانی دارد اطلاق می گردد. از جمله دفتر تحکیم وحدت؛  جنبش عدالتخواه؛ انجمن مستقل؛ جامعه اسلامی؛  و بسیج دانشجویی. وزرات علوم و نهاد رهبری متولی اصلی ی فعلی هستند و البته در مورد بسیج سپاه هم اضافه می گردد.

 اما این ارگان ها تنها بخشی از نهادهایی هستند که جنبش دانشجویی در زیر چتر آنها قرار دارند با دیدن آسیب ها و نوع عمکلرد جنبش دانشجویی فعلی می توان به ساختارهای نهانی که ماهيت جنبش دانشجويي (آزادي، استقلال در فكر و عمل) را تحت تاثير قرار مي دهند رسید که به دو صورت اعمال نظر می کنند:

  1. افرادی از اعضا که به دلایل فردی از جمله منافع مصالح و حتی سردرگمی در شناخت جنبش دانشجویی به روابطی پنهان و گسترش آن می پردازند و به مرور سیاست های جنبش دانشجویی تحت تاثیر روابط افراد قرار می گیرد؛ بديهي است كه فعالين دانشجویی بخشی از فعاليتهاي خود را بر اساس روابط تنظيم مي كنند نه براساس نيازجامعه و حقيقت.

 - عدم درک درست از علت حضور جنبش دانشجویی و نوع فعالیت آن سبب گردید تا فعالین به درستی به نقشه ی راهی که دورنمای درستی برای فعالیت فعالین ترسیم کنند نرسند و نتیجه آن شد که فعالین از آینده ی سیاسی و شغلی مشخصی برخوردار نبودند پس به تبع ان باید با تعیین و گسترش روابط مختلف آینده ی مطمئنی را برای خود پایه گذاری کنند که این آفت بزرگی برای جنبش دانشجویی همیشه بوده است و همین مسئله شرایط مطلوبی را برای حضور جریان ها مختلف سیاسی و نهادهای قدرت فراهم میکند.

 - بعد از انقلاب اسلامی ماهیت و نوع عملکرد جنبش دانشجویی با قبل از آن تغییر کرد اما عدم درک درست ومناسب این تغییر و عدم حضور جنبش دانشجویی مبتنی بر حفظ اصالت های خود از جمله آزادی و استقلال در فکر و عمل و حضور ارگان های همسو و هم جهت با ارزش ها و فعالیت های جنبش دانشجویی خود آسیبی دیگری است که به نظر می رسد یکی از علت های عمده حضور و نفوذ ارگان ها و سازمان های مختلف و اعمال نظرهای آنان می باشد. و تقلیل جنبش دانشجویی به ابزاری برای نهادهای مختلف ماحصل بخشی از این سردرگمی است.

 -  عدم حضور فعال حوزه و به تبع آن فقه سیاسی و حکومتی در عرصه ی سیاست نیز بخشی از علت های جذب جنبش دانشجویی به سمت احزاب و افکار مختلف که به بازخوانی گفتمان انقلاب پرداختند شد.

 2. ارگان و یا سازمانی که برای کنترل فضای دانشجویی متناسب با خواست و اراده و اهدافشان افرادی را در مجموعه های جنبش دانشجویی ساماندهی می کنند و عملا آنها را می توان کارمندان ارگان دانست.

نقش آفرینی نیروهای مومن و اهل علم به اسم دانشجو همیشه موقعیت های مهمی را در جامعه ی اسلامی ایران رقم زده است گاهی حضور به فرصتی بزرگ تبدیل گردیده و گاهی به تهدید و همین سبب می شود که نهادها و ارگان های مختلف بخواهند به طرق مختلف این جریان را کنترل کنند.

 جریان ها فکری و سیاسی برای بدست آوردن قدرت و ارگان هایی که مسئول تامین امنیت جامعه هستند برای جلوگیری از تهدید؛ به تاثیرگذاری در جنبش دانشجویی می پردازند اما باید گفت با شیوه های سخت افزارانه. و در این چند سال می توان به وضوح ترور تفکر را در رده های مختلف اهل فکر مشاهده کرد و همین است که ضرورت  برپایی کرسی های ازاداندیشی را چند برابر می کند و البته علت به درستی محقق نشدن آن را نیز همین جا باید یآفت.

 به نظر می رسد آسیب جدی جنبش دانشجویی را باید در ساختار فعلی بوجود آمده در آن که البته با کالبدشکافی گذشتگانش رابطه ی مستقیم دارد دانست زیرا که عاری شدن هر جریانی از اصل و هویتش آن را از نقش آفرینی حقیقی باز می دارد و البته که بیشتر این ساختار را باید در سطوح بالا و تصمیم ساز یافت.

 بوجود آمدن ساختاری پنهان و تاثیرگذار در جنبش دانشجویی به گسترش بی عدالتی و ظلم دامن می زند، افراد بی اطلاع از آسیب ها و فرصت طلبی های مختلف و متناسب با صداقت و اعتقادات خود متحمل بیشترین تلاش ها و زحمات می گردند و در لوای تلاش های آنان دیگران منتفع می گردند. یعنی نسبت مستقیمی بین حضور؛ فعالیت فعالین دانشجویی و بدست آمدن آینده ی روشن در دنیای سیاست نیست.

 طبیعی است که باعدم رشد فعالین؛ بدون تناسب با توانایی حقیقی افراد آنان را دچار بی انگیزگی خواهد کرد بدون آنکه علت آن واضح و روشن باشد. در چنین فضایی افراد یا در جهل به سر می برند و نمی دانند دیگران چگونه پله های ترقی رشد را طی می کنند و تعدادی از اینان به مرور و به صورت ناخودآگاه برای رشد کردن در چنین فضایی جذب افرادی خواهند شد که تناسبات رفتاری دانشجویی ندارند. افرادی که پایبند و معتقد به اعتقادات تعریف شده در جنبش دانشجویی هستند به انزوا خواهند رفت. افرادی که یکی یکی پله های ترقی را طی خواهند کرد.

افرادی که در سطوح پایین تاثیرگذاری چه فکری چه عملی صادقانه و خالصانه کار خواهند کرد و البته دیگران منتفع خدمات آنان خواهند بود.

 آسیب های ذیل در راستای تهی شدن جنبش دانشجویی از هویت اصیل خود در فکر و عمل و روش می باشد.

 -    اختلافات دروني

-     عدم توجه به بدنه دانشجويي

 -    نفوذ نهادهاي بيرون از مجموعه درون آن

-     كسب قدرت، نه نقد قدرت

-     عدم شفافيت مالي

 -    عدم حضور تاثیرگذار بر سیاست های کلان کشور

 -    تبعیت رفتاری و فکری افراد تصمیم ساز جنبش دانشجویی از جریان ها سیاسی حاکم

-     ماکیاولیسم دینی و حتی انقلابی در بین فعالین

-     عدم حضور افرادی با معدل دانشجویی از قبیل شاخصه های آزادی استقلال و تفکراتی مبتنی برا اسلام ناب محمدی

-     ناتمام ماندن و محقق نشدن انقلاب فرهنگی به معنا و حقیقت آن و سکوت در مقابل اجرای قوانین و برداشت های سطحی از دین در سطح دانشگاه

 -    عدم پیوند حقیقی و موثر حوزه و دانشگاه و جاری نشدن فقه در ابعاد مختلف سیاست

-     سردرگمی فعالین دانشجویی درتعیین اولویت برای فعالیت های خود

-     عدم ساماندهی مناسب حداقل نیروهای فعال موجود

 -    آگاهی کم نسبت به رفتار و گفتمان تشکیلاتی

 -    تکیه بر روشهای ژورنالیستی برای پر کردن خلا هویت تشکل دانشجویی

 در بین سطوح مختلف جنبش دانشجویی هنوز می توان افرادی را یافت که حقیقتا صداقت و اخلاصشان مثال زدنی است و هنوز آرمان و عقیده ی خود را  به هیچ رانت قدرت و .. نمی فروشند اما به دلیل نفوذ پررنگ نهادهای تصمیم ساز و جایگزین شدن ماکیاولیسم دینی با اخلاق ناب محمدی  در بین فعالین دانشجویی تاثیر و قدرت نفوذ این عده بسیار کمرنگ می شود و به مرور شاهد انقراض جنبش دانشجویی با شاخصه های اصلی انقلاب خواهیم بود مگر آنکه به درستی بار دیگر دانشجویان پیرو خط امام بتوانند خود را هم از لحاظ ساختار هم از لحاظ محتوا بازتعریف جدی کنند.

 برای بازتعریف در ساختار به نظر می رسد دانشجویان باید بار دیگر به درستی با پشتوانه ی معنوی امام خامنه ای نسبت خود را با قدرت؛  دولت و ارگان های مختلف و تصمیم ساز نظام مشخص کنند.و البته هر تشکلی متناسب با ظرفیت ها و توانایی های موجود خود قطعاً با تعریف درست آن می تواند سلایق و افکار مختلف دانشجویان را پوشش دهد. به تعیین نسبت اقتصاد با جنبش دانشجویی وچگونگی تامین نیازهای اقتصادی چه به صورت کل (تشکل) و چه به صورت جز(فعالین)؛ و تعریف الگوی حقیقی مدیریت برای ساختار خود با تکیه بر فقه حکومتی و  تعریف مناسبات سیاسی و  واژگان سیاسی با تکیه بر فقه سیاسی بپردازد.

 به امید آنکه ساختاری که داعیه دار آرمانخواهی است از حقیقتی آرمانخواهانه در تمامی سطوحش برخوردار باشد.

کی تشنه سیراب گردد ز سرابی