عرصه های منابع طبیعی از عوامل مهمی هستند كه نقش بسزایی در رشد و توسعه یك كشور داشته و به عنوان بستر توسعه پایدار محسوب می شوند

به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران سمنان،امروزه اهمیت منابع طبیعی و كاربرد آن در جنبه های مختلف زندگی افراد و جوامع، آشكار و نمایان است و با توجه و تكیه به این منابع است كه جوامع بشری به نسبت های متفاوت راه رشد و توسعه را پیموده اند.

جنگل ها یكی از انواع منابع طبیعی به عنوان حیاتی ترین بستر توسعه پایدار محیط زیست و پدیده های اكولوژیك و در حقیقت زیربنایی برای كشور به شمار می روند.

این منابع خدادادی ملی طی سالیان اخیر مورد هجوم بی رویه بهره برداران واقع شده است و این امر در شهرستان گرمسار كه دارای آب و هوای خشك و نیمه بیابانی است باعث دلواپسی ها و نگرانی های شده است.

از بین رفتن پوشش گیاهی بیابان های گرمسار باعث نابودی حوزه های آبخیز شده است.

به سراغ برخی شهروندان گرمسار رفتیم تا نظر آنها را در این باره جویا شویم.

یكی از شهروندان گرمساری گفت: با توجه به حفاظت درختان و مراتع از محیط زیست و كاهش آلودگی هوا و جلوگیری از تخریب خاك، بهره برداری های غیراصولی از این منابع خسارات جبران ناپذیری را به شهرستان تحمیل می كند.

'حسین عرب' تصریح كرد: با از بین رفتن پوشش گیاهی بیابان های اطراف شهرستان علاوه بر فرسایش بادی خاك و هجوم شن های روان كه سبب آلودگی هوا و بیماری های تنفسی می شود حوزه های آبخیز را نیز نابود كرده است.منابع طبیعی بیشتر از گذشته باید مبادرت به كاشت درختچه های بیابانی كند

'گیلوری' شهروند دیگری نیز عنوان كرد: اگر هر انسان با وجدانی از مناطقی كه قطع درختچه های تاغ و گز در آن صورت گرفته بازدید كند حتما برای نابود شدن تدریجی این منابع طبیعی متأثر و متأسف خواهد شد.

وی افزود: قطع درختان طی ماه های گذشته در حالی صورت می گیرد كه قاعدتا باید به لحاظ اهمیت زیست محیطی و منابع طبیعی برای شهرستان به صورت ویژه مورد مراقبت و محافظت قرار گیرد.

گیلوری با اشاره به معضل توفان شن در مناطق بیابانی تصریح كرد: در سال های اخیر در نقاط مختلف كشور از جمله شهرستان گرمسار شاهد وقوع این پدیده بودیم كه متأسفانه زیان هایی را به بار آورد كه علت آن می تواند خاك سبك و پوشش گیاهی كم، بعلت قطع درختچه های گز و تاغ باشد كه می طلبد منابع طبیعی بیش از گذشته مبادرت به كاشت درختچه ها و گیاهان برای مبارزه با بیابان زایی كنند.

'برومندان' یكی دیگر از دوستداران منابع طبیعی در گرمسار با اشاره به عملیات ساخت جاده حرم تا حرم كه در مناطقی از این شهرستان می گذرد و اینكه باید به پوشش گیاهی منطقه توجه ویژه شود گفت: از بین بردن تاغ هایی كه حدود چهل سال پیش با هدف جلوگیری از شن های روان بر روی ریل راه آهن كشت شده و برای رشد آنها هزینه های زیادی صرف شده است ، صحیح نیست.

وی با انتقاد از روند تخریب پوشش گیاهی منطقه و درختان افزود: مسئولان ذیربط می توانستند با استفاده از دستگاه های موجود خود طاق های قطع شده را در جاهای خالی مناسب كشت و برای مدت یكسال، آبیاری آنرا زیر نظر منابع طبیعی بعهده بگیرند.

وی افزود : طبق اصل 50 قانون جمهوری اسلامی حفاظت منابع طبیعی كه نسل امروز و نسل های بعد باید در آن حیاط اجتماعی روبه رشدی داشته باشند وظیفه عمومی تلقی می گردد از این رو فعالیت های اقتصادی و غیره در آن كه با آلودگی محیط زیست یا تخریب غیر قابل جبران آن ملازمه پیدا كند ممنوع است، بایستی در رابطه با از بین نرفتن درخت ها و بوته های مربوطه تدابیر لازم صورت گیرد.

'بهرام میرآخورلی' رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان گرمسار در خصوص نگرانی های شهروندان گرمساری از قطع درختچه ها در مناطق بیابانی منطقه و مسائل پیرامون آن گفت: علت قطع درختچه های جنگلی در مناطقی از این شهرستان بخاطر مشكلاتی همچون وجود آفات و خشك شدن و از تنگناهای موجود در زمینه منابع جنگلی است كه بهره برداری اصولی از جنگل می تواند نه تنها معضلات یاد شده را منتفی بلكه سهم عمده ای هم در زمینه اقتصادی داشته باشد.

وی افزود : 36 هزار هكتار از اراضی گرمسار بیابانی و كویری است. وی قطع درختان خشك شده و كاشت نهال جدید و هرس سرشاخه های خشك شده را از اقداماتی دانست كه در جهت مبارزه با بیابان زایی انجام می شود.

میرآخورلی گفت: كل اراضی بیابانی و كویری شهرستان گرمسار 36 هزار و 331 هكتار است كه از این میزان 27 هزار و 59 هكتار از اراضی شهرستان تحت فرسایش بادی و یك هزار و 128 هكتار نیز در معرض كانون بحران قرار دارند.

رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان گرمسار با اشاره به معضل توفان شن در مناطق بیابانی اظهار داشت: تابستان سالهای های اخیر بعضا شاهد وقوع این رخداد در شهرستان بودیم كه متاسفانه زیان هایی نیز به همراه داشت.

وی اضافه كرد: برای مبارزه با معضل طوفان همچون سال های گذشته از محل اعتبارات استانی و اعتبارات ملی در راستای تثبیت شن و مبارزه با آن اقداماتی انجام شد.

میرآخورلی گفت: هرساله به طور میانگین 200 هكتار در شهرستان گرمسار عملیات اصلاح و احیاء اراضی بیابانی (نهالكاری، بذركاری و كنترل هرز آب) انجام می شود.

رئیس اداره منابع طبعی و آبخیزداری شهرستان گرمسار اظهار داشت: اولین برنامه رسمی بیابان زدایی در این شهرستان با هدف ثبیت شن های روان و بنا به ضرورت توسط منابع طبیعی در سال 1348 هجری شمسی در منطقه محسن آباد گرمسار آغاز و در حال حاضر در ده نمك ایستگاه كویر ادامه دارد.

وی افزود: تاكنون بیش از 54 هزار و 700 هكتار از اراضی بیابانی با گونه های تاغ، آتریپلكس، اشنیان و قره داغ با هدف استقرار پوشش گیاهی نهالكاری، بذركاری و بذرپاشی شده است.

میرآخورلی با بیان اینكه درختچه تاغ نقش بسزایی در امر مبارزه با گسترش بیابان دارند اظهار داشت: بروز پژمردگی در توده های دست كاشت تاغ های مسن سبب نگرانی مسئولان و مردم شده و ضرورت حفاظت و استمرار حیات در این عرصه ها آشكار است.

رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان گرمسار، جلوگیری از خشك شدن و نابودی تاغزارها، با جوان نمودن توده جنگل های فرتوت و پیر، اجرای مدیریت صحیح تاغزارها به نحوی كه ضمن حفظ و حراست از توده های جنگل ها، بهره برداری اصولی بر اساس طرح مدون و مصوب، كنترل آفات (شپشك- ملخ كوهاندار تاغ( و ایجاد اشتغال و درآمد به ویژه برای ساكنین و بهره برداران مناطق بیابان را از جمله اهداف طرح بیابان زدایی عنوان كرد./س

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۸:۴۶ ۰۴ ارديبهشت ۱۳۹۴
نابودی اولین جنگل های دست کاشت کشور-تخریب جنگلهای تاغ سبزوار به دست پیمانکار اصفهانی
خبر واگذاری امتیاز قطع درختان تاغ سبزوار به یک پیمانکار خانم اصفهانی به منظور تولید ذغال و به اصطلاح اقتصادی نمودن این فعالیت، نکته ای عجیب برای شهری در مجاورت کویر است. شهرهای سبزوار، کاشمر، بردسکن و نیشابور با مجموع جمعیت بالای یک میلیون نفر در مجاورت این کویر قرار دارند و وجود گونه های بیابانی تاغ نعمت بزرگی برای جلوگیری از پیشرفت بیابان است. به تحقیق نابودی این گونه های حیاتی باعث شل شدن و رانی خاک گردیده که با جریان هوا اندک باد، خاک فوق به حرکت درامده و به صورت گرد و غبار در محیط پخش خواهد شد. گویا آنچه در اهواز و کرمانشاه و بوشهر به دلیل وجود ریزگردها شاهد هستیم (که هم اکنون به تهران نیز رسیده) چندی بعد سبزوار و نیشابور و مشهد را در بر خواهد گرفت.
نکته قابل توجه انست که سازمان محیط زیست چه زمانی بیدار خوااهد شد؟
و نکته جالب تر آنکه چه کسی مجوز قطع این گونه های حیاتی را داده است؟
آیا مردم باید منتظر بمانند تا زمانی که گردو غبار و خاک مانند اهواز بر سر آنان ببارد؟
آیا باید نعمت نفس کشیدن نیز از مردم سلب شود؟
آیا بعدها میتوانیم بی کفایتی مسئولان امر و بی تفاوتی مردم را به قهر خداوند تفسیر کنیم؟
اهالی محترم خراسان و سمنان و ... باید بدانند چنین امری نابودی حیات شهری منطقه را بدنبال خواهد داشت

جنگل های وسیع تاغ در جنوب شهر سبزوار که اولین تاغزارهای دست کاشت کشور محسوب می شوند و در سال 1344 در اطراف روستای حارث آباد کاشته شدند ، مدتی است که به سرعت در مسیر تخریب قرار گرفته اند. عوامل متعددی در این تخریب نقش دارد که در این بین متأسفانه عامل انسانی مهمترین عامل شناخته شده است.چرا که بعضی از مردم محلی به جهت کسب سود به تدریج به قطع این درختان صبور و مقام می پردازند تا چوب آن را به مصرف سوخت و یا برای درآمدزایی به فروش برسانند. البته به جز عامل انسانی ، موارد دیگری نظیر چرای بی رویه دام که آن هم به طور غیرمستقیم در اثر فعالیت های انسانی است (پرورش بی رویه دام سبک و سنگین در مناطق کویری!) و البته خشکسالی و ... از عوامل این تهدید محسوب می شوند.
ع . خ
دکترای محیط زیست و فارغ التحصیل دانشگاه شریف