به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران،

13- جنگ جهانی دوم  
جنگي که از آن برای توجیه جنگ های بعدي  و هزینه های هنگفت نظامی،در پيش بيني تکرار شدن آنها استفاده شد ، جنگ جهانی دوم بود.  

تنها چيزي كه درباره جنگ جهاني دوم مي توان گفت اين است كه در جنگ جهاني دوم تبليغات جنگ پر از دروغ بود.

در تاریخ 4 سپتامبر 1941، رئیس جمهور فرانکلین روزولت در يك مصاحبه راديويي اظهار داشت كه:"يك زيردريايي آلماني بدون دليل به ناوشكن ايالت متحده حمله كرده است". 

آيا اين حمله واقعا اتفاق افتاده است؟ کمیته امور نیروی دریایی در مجلس سنا از رئيس عمليات نيروي دريايي دریاسالار هارولد استارک،خواست تا در مورد جزئيات داستان حمله زير دريايي آلمان به ناوشكن Greer توضيح دهد. 

یک ماه و نیم بعد، روزولت یک داستان ساختگي ديگر در مورد كشتي "كيرني" ايالت متحده نيز بيان داشت. روزولت مدعي بود كه نقشه اي در اختيار دارد كه متعلق به دولت هيتلر مي باشد،اين نقشه نشان مي دهد كه آنها طرح هايي (نازي) براي تسخير آفريقاي جنوبي دارند. 

دولت نازی این ادعا را یک دروغ محض اعلام کرد و آن را يك توطئه يهودي ناميد. 

آن نقشه، که روزولت حاضر به علني كردن آن نشد،در واقع مسير هاي پرواز هواپيماهاي آمريكا در فضاي هوايي آفريقاي جنوبي بود،با نمادهاي به زبان آلماني كه به تشريح جزئيات مسير و ميزان مصرف سوخت هواپيما ها مي پرداخت!

 طراح اين نقشه جعلي بريتانيا بود،ظاهرا بريتانيا چنين پرونده سازي هايي را نيز براي جرج دبليو بوش براي جنگ عراق با بهانه "تلاش عراق براي خريد آلومينيوم براي ساخت سلاح هسته اي"،انجام داده است. 

روزولت همچنین مدعي بود كه اطلاعاتي در خصوص طرح مخفي آلمان براي گسترش نازيسم و حذف مذاهب ديگر در اختيار دارد.  
   
مردم ایالات متحده در آن موقع از آغاز جنگي ديگر اصلا حمايت نمي كردند تا اينكه پرل هاربر،گارد ملي را فعال كرد، نيروي دريايي مجهز در دو اقيانوس تشكيل داد،ناوشكن هاي قديمي را در ازاي اجاره پايگاه هاي كارائيب و برمودا،به انگستان داد،و 11 روز قبل از "حمله غير منتظره"،او به طور مخفيانه دستور تشكيل ليستي از افراد ژاپني و آمريكايي ژاپني را در ايالت متحده داده بود.  
در تاریخ 18 اوت 1941، وینستون چرچیل نخست وزیر بریتانیا با کابینه خود در خیابان داونینگ ملاقات کرد.
 
در جلسه 1941، چرچیل به کابینه خود گفته بود:  
"رئیس جمهور گفته است كه او به جنگ جديدي مبادرت خواهد كرد اما جزئيات آنرا هنوز اعلام نكرده است". علاوه بر این، "همه مقدمات را بايد براي وقوع اين امر نيز فراهم كنيم". 

در ژانویه 1941، یازده ماه قبل از حمله، "ژاپن ادورتايزر" در يك سرمقاله خشم خود را از پرل هاربر اظهار داشت، سفیر ایالات متحده در ژاپن در دفتر خاطرات خود نوشته است:

"بحث هاي بسياري در شهر بين مردم درمورد تاثير قطع روابط ژاپن با آمريكا بر كشورشان و شكل گيري يك انزاجار عمومي از پرل هاربر وجود دارد. "

"البته من اين موضوع را به اطلاع دولت آمريكا رسانده ام. "

دریادار ریچموند کلی ترنر در تاریخ 5 فوریه 1941، در نامه ای به وزیر جنگ، هنری استيمسون در مورد احتمال یک حمله غافلگیرانه به پرل هاربر، هشدار داده بود.

در نوامبر 1940، روزولت از چین 100 میلیون دلار برای جنگ با ژاپن قرض گرفت، و پس از مشاوره با انگليس، وزیر خزانه داری هنری مورگنتاو تصميم گرفت تا بمب افكن هايي را براي بمباران توكيو و ديگر شهرهاي ژاپن به چين ارسال نمايد. 

در 21 دسامبر سال 1940، تي وي سوونگ وزیر دارایی چين و سرهنگ کلر چنالت،خلبان بازنشسته ایالات متحده كه براي دولت چين كار مي كرد-همان شخصي بود كه دولت چين را به استفاده از بمب افكن هاي آمريكايي براي بمباران كشور ژاپن ترغيب كرده بود،  در اين راستا با هنري مورگنتاو براي طراحي مراحل بمباران ملاقات كرد. مورگنتائو گفته بود :"اگر دولت چين موافقت كند به نظاميان نيروي هوايي آمريكا ماهانه 1000 دلار پرداخت كند،مي تواند براي آنها نيروهاي لازم را فراهم نمايد." تي.وي سوونگ نيز موافقت کرد.

در 24 ماه مي ، 1941، نیویورک تایمز در مورد آموزش نيروي هوايي چين توسط آمريكا و تحويل بمب افكن ها و هواپيماهاي جنگي به چين گزارشي را به چاپ رسانده بود.
 
در ماه ژوئيه، ستاد مشترک ارتش و نیروی دریایی طرح JB 355 را براي بمباران ژاپن به تصويب رساندند. قرار بر اين شد كه یک شرکت، هواپیماهای آمریکایی را براي خلبان هاي داوطلب آمریکایی كه توسط ( Chennault )آموزش مي بينند و حقوق آنها را نيز يك گروه ديگر پرداخت مي كند، خريداري نمايد.  روزولت با اين طرح موافقت كرد.

در مورد محتواي توافق نامه آمريكا با طرفين چيني در اين موضوع آمده است:

"من بسیار خوشحالم كه امروز به رئیس جمهور بگويم كه ما 66 بمب افکن را با تحويل فوري 24 عدد از آنها در سال جاري، با كشور چين معامله كرديم. "

او همچنین برنامه های آموزشی خلبان چینی را از سوي افسران آمريكايي تایید کرد. براساس اطلاعات موجود، در تاریخ 24 ژوئيه 1941، روزولت اظهار داشت: "اگر ما نفت را قطع كنيم،شرايط جنگ با ژاپن فراهم مي شود." 

روز بعد، روزولت فرمان مسدود سازي دارايي هاي ژاپن را قبل از جنگ صادر كرد. ایالات متحده و بریتانیا قطع صادرات نفت و فلزات را به كشور ژاپن آغاز كردند.

پال، حقوقدان هندي که در دادگاه جنایات جنگی فعاليت دارد تحريم هاي پس از جنگ را يك خطر قوي و مشهود براي ژاپن مي دانست...و اينكه ايالت متحده ژاپن را تحريك كرده است.(براي جنگ)  
در اواخر اکتبر، ادگار ماور جاسوس آمریکاي با سرهنگ ویلیام داناوان که خود برای روزولت جاسوسي مي كرد،همكاري داشت.

ماور در مانيل با ارنست جانسون عضو كميسيون صنايع دريايي ملاقات و گفتگو داشته است...آقاي جانسون در اين ديدار گفته بود كه:"قبل از اينكه من از اينجا خارج شوم....ژاپني ها مانيل را خواهند گرفت". 

جانسون همچنين اظهار داشت كه: " ناوگان دريايي ژاپن به سمت شرق حركت كرده است و احتمالا برای حمله به ناوگان ما در پرل هاربر آماده مي شود؟"

در پانزدهم نوامبر ، جورج مارشال، فرمانده ستاد مشترك با رسانه ها در مورد موضوعي به نام"طرح مارشال" گفتگو كرد.

 "ما در حال آماده سازی خودمان براي جنگي سخت در برابر ژاپن هستيم" و از روزنامه نگاران خواست تا در مورد اين طرح چيزي منتشر نكنند.

هنری استيمسون وزیر جنگ، در دفتر خاطرات خود نوشته است که او در Office Oval با مارشال رئیس جمهور روزولت، وزیر نیروی دریایی فرانک ناکس، دریاسالار هارولد استارک، و وزیر امور خارجه، کوردل هال، ملاقات كرده است. روزولت به آنها گفته بود كه ژاپنی ها ،احتمالا دوشنبه آینده! به آنها حمله خواهند كرد.

براساس اسناد جعلي ارائه شده ، ایالات متحده توانسته بود کدهای ژاپن را رمزگشايي كند كه روزولت نيز به همه آنها دسترسي داشت.   

به گفته آنها رمز گشايي كدها نشان مي داد كه آلمان قصد دارد به روسيه حمله كند. 
 
توسط هال، خبري در 30 نوامبر 1941 در رسانه منتشر شد با اين تيتر:"که ژاپن آخر هفته حمله خواهد كرد". 

بنا به دست نوشته هاي استيمسون:" مسئله مهم مديريت بحران و شرايط فعلي ست و اينكه چگونه بايد عمل كنيم كه تهديد كم تري متوجه ما بشود".
 
روز پس از حمله، کنگره به اين جنگ راي مثبت داد. 

کتاب " دسامبر 1941" کریگ شرلی، در دسامبر 2011 به چاپ رسيد، در اين كتاب بخشي از يادداشت 4 دسامبر 1941 كه از حمله احتمالي ژاپن سخن مي گفت، مشاهده مي شود.
 
در كتاب شرلی آمده است که: "در شب حمله به پرل هاربر، روزولت و کابینه جنگ وي در نظر داشتند بر سه محور قدرت ژاپن-آلمان و ايتاليا اعلام جنگ كنند،اما در نهايت رئيس جمهور تنها گزينه ژاپن را انتخاب كرد".  
 
در اذهان بسیاری از آمریکایی ها، جنگ جهانی دوم به دلیل ميزان شرارت آدولف هیتلر،مخصوصا در مسئله "هولوکاست"،قابل توجيه مي باشد. 
 
در 1937 ، لهستان طرحي را برای فرستادن یهودیان به ماداگاسکار ارائه داد و جمهوری دومینیکن نيز تمايل خود را به پذيرش اين طرح اعلام داشت. 

نویل چمبرلین، نخست وزیر انگليس برنامه ای را برای فرستادن یهودیان آلماني به تانگانیکا در شرق آفريقا ارائه داد. 

نمایندگان ایالات متحده، بریتانیا و کشورهای آمریکای جنوبی در ژوئيه سال 1938 در "Lake Geneva" با يكديگر ملاقات داشتند و همگي بر عدم پذيرش يهوديان به توافق رسيدند. 

در نوامبر 15سال 1938، خبرنگاران از رئیس جمهور فرانکلین روزولت خواستند تا نظرش را در اين مورد اعلام بدارد. او پاسخ داد:"پذيرش تعداد مهاجران قطعا بر اساس تعداد مدنظر سازمان هاي داخلي خواهد بود و برخلاف آن عمل نخواهم كرد". 

براساس لوایح ارائه شده در کنگره،اجازه ورود 20،000 يهودي زیر سن 14 سال صادر شد. سناتور رابرت واگنر (D.، NY) گفت: "هزاران تن از خانواده های آمریکایی قبلا تمایل خود را به پذيرش سرپرستي کودکان بي پناه ابراز كرده اند". 

در ماه جولاي سال 1940، آدولف آیشمن،" معمار هولوکاست  "در نظر داشت تمام یهودیان را به ماداگاسکار بفرست، که در آن زمان به آلمان تعلق داشت. 

در نوامبر 25، 1940، سفیر فرانسه از وزیر امور خارجه ایالات متحده خواست که پناهندگان یهودی آلمانی را در خاك كشورش بپذيرد. 

در 21 دسامبر، وزیر امور خارجه ايالت متحده اين پيشنهاد را رد كرد. در ژوئيه 1941، نازی ها راه حل نهایی برای خارج كردن یهودیان را نسل كشي اعلام كرد.(بر اساس اخبار موجود) 

جنگ جهانی دوم، مرگبارترین جنگ در تمام دوران، با مرگ و میر 20 تا 25 میلیون نظامي و مرگ 5 میلیون نفر از زندانیان در اسارت ، و مرگ و میر غیر نظامی نيز در حدود 40 تا 52 میلیون نفر مي باشد كه 13 تا 20 میلیون نفر از بيماري ها و قحطي اين جنگ جان سپردند. 

جنگ جهانی دوم  توسط ترومن آغاز شد. وي معتقد بود كه بمباران شهرهای هیروشیما و ناکازاکی به نجات زندگی انسان ها و کوتاه تر كردن جنگ كمك خواهد كرد و به استناد اين دليل فاجعه اي انساني در اين جنگ روي داد.  
 
قطعا به خاطر گستردگي اين جنگ آمار دقيقي از تلفات در دسترس نمي باشد.آمارهاي موجود نسبي مي باشد و همين ميزان از آمار نيز در نوع خود تعمق پذير است.
 
بنا بر آمار تهیه شده از جنگ جهانی دوم این واقعه از نظر مصرف و از بین بردن منابع انسانی و مادی، بزرگترین جنگ تاریخ شناخته می شود. بررسی ها نشان می دهد در کل 61 کشور با مجموع 1.7 میلیارد نفر- معادل سه چهارم جمعیت جهان - در این جنگ شرکت داشتند.  

مجموع 110 میلیون نفر برای خدمت وظیفه بسیج شدند که بیش از نیمی از این عده از سه کشور اتحاد جماهیر شوروی (22 تا 30 میلیون)، آلمان( 17 میلیون) و ایالات متحده آمریکا ( 16 میلیون) بودند. 

سال 1945 نتیجه جنگ جهانی دوم در چهار سالی که از پی آمد، قریب به ۲۷ میلیون نفر از مردم شوروی را به کام مرگ کشاند، یعنی روزی ۱۸ هزار نفر. پنجاه درصد این کشته‌شدگان خارج از شرایط عادی جنگ جان خود را از دست دادند. به جز اینها، ۳ میلیون روس در اردوگاه‌های آلمان  كشته شدند. در بلاروس یک میلیون و ۸۰۰ هزار نفر کشته شدند و در لنینگراد هم یک میلیون نفر قربانی ۹۰۰ روز محاصره گشتند. 

تلفات آلمان در جنگ جهانی دوم در برخی منابع ۵ میلیون نفر اعلام شد که ۳‌/۳ میلیون نفر آنان سرباز و ۱/۷ میلیون آن (تخمینی) افراد غیر نظامی بودند که در بمباران کشته شدند. پس از پایان جنگ اعلام شد که ۱‌/۳ میلیون تن بمب توسط متفقین بر بسیاری از شهرهای آلمان فرو ریخته شده که نتیجه آن بی خانمانی ۸ میلیون آلمانی بود. همچنین ۱۲ میلیون نفر در طول جنگ بر اثر قحطی در چین، اندونزی، هندوچین، فرانسه و هندوستان جان خود را از دست دادند که این تعداد تلفات، اغلب در آمارهای تلفات جنگ، از قلم افتاده‌اند. کل رقم کشته‌شدگان جنگ جهانی دوم که مرگبارترین نبرد تمام تاریخ است، بین ۵۰ تا ۷۰ میلیون نفر تخمین زده می‌شود. این‌ جنگ‌ از لحاظ‌ هزینه‌ به‌ جنگ‌ چهار تریلیون‌ دلاری موسوم‌ شده‌ است‌.  
 
 در زیر بخشی از تلفات انسانی در جنگ جهانی دوم خواهیم پرداخت:  

آمریکا : تلفات نظامی 290000 نفر  
انگلستان : تلفات نظامی 400000 نفر - تلفات غیر نظامی 100000 نفر - جمع 500000 ، تلفات غیر نظامی بر اثر بمباران هوایی .  

فرانسه : تلفات نظامی 200000 نفر - تلفات غیر نظامی 450000 نفر - جمع 650000 نفر ، تلفات غیر نظامی به خاطر کشتار در اردوگاهای مرگ توسط ارتش آلمان .  

شوروی : تلفات نظامی 13600000 نفر - تلفات غیر نظامی 12000000 نفر - جمع 25600000  

آلمان : تلفات نظامی 3400000 نفر - تلفات غیر نظامی 4000000 نفر - جمع 7400000 نفر ، بیشترین تلفات غیر نظامی بر اثر بمباران متفقین در اواخر جنگ .  

لهستان : تلفات نظامی 300000 نفر - تلفات غیر نظامی 5700000 نفر - جمع 6000000 نفر . تلفات غیر نظامی بر اثر کشتار توسط روسها و آلمانها بوده است .  

یوگسلاوی : تلفات نظامی 300000 نفر - تلفات غیر نظامی 140000 نفر - جمع 440000 نفر .  

یونان : تلفات نظامی 150000 نفر - تلفات غیر نظامی 350000 نفر - جمع 500000 نفر .  

چین : تلفات نظامی 2000000 نفر - تلفات غیر نظامی 6000000 نفر - جمع 8000000 نفر ، بیشترین تلفات غیر نظامی بر اثر کشتار مردم توسط ارتش ژاپن.  

ژاپن : تلفات نظامی 2500000 - تلفات غیر نظامی 600000 - جمع 3100000 . بیشترین تلفات غیر نظامی در اثر بمب باران متفقین بخصوص بمب باران اتمی توسط امریکا . 

در این جنگ خونین بیش از 23140000 نفر افراد نظامی ، 293400000 نفر افراد غیر نظامی از این چند کشور کشته شدند ، البته حتما با در نظر گرفتن آمار کشته های کشورهای کوچک در اروپا و کشورهایی مانند برمه ، کانادا ، استرالیا و بقیه کشورهای درگیر ، تعداد کشته بیش از این بوده است. 

کولی ها، لهستانی ها، روسها، سوسیالیست ها، و کمونیست ها و تعدادي يهودي ) البته نه به اندازه 6 ميليون نفر ادعايي طرفداران هولوكاست) در اردوگاههای  نازی ها  جان سپردند. نسل کولی های اروپا تقریبا از میان رفت. بیش از دو میلیون سرباز روسی که به اسارت آلمانها در آمده بودند تیر باران شده و یا در این اردوگاهها از گرسنگی، مردند. میلیونها اروپایی دیگر (شامل چک ها، فرانسوی ها وهلندی ها) به دست نازیها کشته شدند و یا در اردوگاههای کار اجباری، جان سپردند.  
 
آمار اقتصادی  
در پی جنگ جهانی دوم ساختارهای زیربنایی و صنعتی اروپا ویران شده بود. این مساله باعث ارائه طرح مارشال از سوی آمریکا شد که در نهایت نفوذ و تابعیت اروپای غربی از آمریکا را در دهه‌های بعد در پی داشت. از سوی دیگر تقسیم آلمان و نفوذ شوروی در اروپای شرقی عملا این قاره را به دو نیمه تقسیم کرد. این تقسیم ریشه‌های آنچه بعدها جنگ سرد نام گرفت را تشکیل داد. 

طی جنگ جهانی دوم ایالات متحده با341 میلیارد دلار هزینه برآورد شده به علاوه 50 میلیارد دلار وام و اجاره تسلیحاتی بیشترین مخارج را متحمل شد. از 50 میلیارد مذکور، 31 میلیارد به بریتانیا، 11 میلیارد به اتحاد شوروی، 5 میلیارد به چین و 3 میلیارد به 35 کشور دیگر رفت. 

کشورهای بعدی به ترتیب شامل آلمان با 272 میلیارد، اتحاد شوروی با 192 میلیارد، بریتانیا با 120  میلیارد، ایتالیا با 94 میلیارد و ژاپن با 56 میلیارد دلار متحمل هزینه شدند. بااین وجود، به غیر از آمریکا و آن عده از کشورهایی که از لحاظ نظامی کمتر فعال بودند، پولی که توسط کشورهای دیگر خرج شد به رقم واقعی هزینه جنگ حتی نزدیک هم نیست. 

بنابر محاسبات دولت شوروی، اتحاد جماهیر شوروی 30 درصد از ثروت ملی خود را از دست داد و از طرفی تاراج و اخاذی آلمانی ها در کشورهای اشغال شده نیز به مبالغ بی حد و حسابی بالغ می شود. هزینه کامل خسارت ژاپن 562 میلیارد دلار برآورد شده و در آلمان، بمباران و سلاحهای مخرب 4 میلیارد متر مکعب ویرانه برجا گذاشتند.