به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران اراک اهداف مراقبت از اين بيماران، شامل اطمينان از دياليز كافي، تغذيه كافي و مناسب، سالم نگه داشتن محل ورود به رگ‌ها (فيستول)، اصلاح كمبودهاي هورموني، به حداقل رساندن مدت بستري شدن و افزايش كيفيت زندگي و طول عمر است.در اين رابطه، دياليز ناكافي (دوز ناكافي دياليز)‌، نه‌تنها مدت زنده ماندن را كوتاه مي‌كند، بلكه به سوءتغذيه، كم‌خوني، اختلالات كاركردي و بستري شدن مكرر مي‌انجامد كه هزينه‌هاي پزشكي را نيز بالا مي‌برد.

منظور از دوز كافي دياليز،همچنين از آنجا كه در 20 تا 40 درصد از بيماران تحت دياليز، ‌در محل ورودي رگ‌ها ترومبوز و عفونت اتفاق مي‌افتد، ايجاد محل مناسبي براي دسترسي به عروق توسط جراحي براي دياليز كافي، ضروري است و به منظور محافظت از رگ‌هاي خوني براي سهولت رگ‌يابي بايد از سوراخ كردن رگ‌ اجتناب شود، عفونت محل ورودي به رگ‌ها يك نگراني بزرگ در بيماران تب‌دار است زيرا اغلب در ابتداي عفونت، علائم التهاب به صورت موضعي وجود ندارد. در اين‌گونه بيماران، نبايد از مصرف آنتي‌بيوتيك‌ها خودداري شود.

شايع‌ترين عامل عفونت محل ورود، استافيلوكوك اورئوس است و بايد تا زمان دريافت نتايج كشت خون، آنتي‌بيوتيك‌هاي با طيف وسيع به بيماران داده شود.

در رابطه با تغذيه و تعادل مايعات در بيماران تحت دياليز، بايد گفت در ابتداي همودياليز، بسياري از بيماران دچار سوءتغذيه هستند، اگرچه هر بار كه دياليز به طور كافي انجام شود، بيماران معمولا دوباره اشتهاي لازم را به دست مي‌آورند. از آنجا كه سيستم همودياليز، كاتابوليك است (اسيدهاي آمينه طي دياليز از دست مي‌روند)‌، دريافت پروتئين روزانه بايد حداقل1.5 گرم به ازاي هر كيلوگرم از وزن بدن باشد.

همچنين دريافت نمك بايد متناسب با وضعيت بيمار تنظيم شود و قرار دادن همه بيماران دياليزي تحت يك رژيم ثابت با نمك، پتاسيم و پروتئين محدود، اشتباه است، چراكه بيماران با فشار خون پايين مزمن، ممكن است پيش از دياليز، نياز به افزايش دريافت نمك براي بالا بردن فشار خونشان داشته باشند تا از كم‌فشاري خطرناك خون حين دياليز جلوگيري شود. در مورد پتاسيم هيچ توجيه علمي براي محدوديت شديد آن در بيماراني كه تحت دياليز كافي هستند، وجود ندارد. علاوه بر اين پتاسيم كل بدن در بيماران دياليزي كاهش و ترشح پتاسيم كولوني آنها افزايش مي‌يابد.

همچنين از آنجا كه ويتامين‌هاي محلول در آب، قابل‌ دياليز شدن هستند، بايد جايگزين شوند. دريافت مايعات روزانه نيز بايد نسبت به توده بدن باشد و ميزان آن بايد در هواي داغ (براي جبران آب از دست رفته به صورت عرق)‌ افزايش يابد.سه بار در هفتهبه طور كلي، بيماران تحت دياليز دچار كم‌خوني ناشي از كمبود ارتيروپويتين هستند كه در بيشتر علائم ناشي از اورمي (افزايش اوره خون)‌، نقش دارد و اصلاح كم‌خوني با اريتروپويتين به بهبود اين علائم منجر مي‌شود. همچنين از آنجا كه در بيماران با نارسايي كليوي، آزاد شدن آهن از سلول‌هاي رتيكولو آندوتليال به مغز استخوان مختل مي‌شود، دريافت متناوب آهن به صورت تزريقي براي به حداكثر رساندن پاسخ به اريتروپويتين توصيه مي‌شود. هرچند استفاده از مقادير زياد اين آهن، بايد به علت اثرات كوتاه‌مدت و درازمدت آن، با احتياط انجام شود./س