به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از هاآرتص؛ در ژانويه سال 2011، چند روز قبل از سفر برنامه ريزي شده ديميتري مدودوف رئيس جمهور سابق روسيه به اسرائيل (سرزمين هاي اشغالي) كاركنان وزارتخارجه اسرائيل در اعتراض به شرايط استخدام خود، دست به اعتصاب زدند.
 
دفتر نتانياهو نخست وزير اسرائيل تلاش كرد، اين اعتصاب را ناديده بگيرد و خود اين سفر را سازماندهي كند، اما خيلي زود مشخص شد كه بايد اين سفر لغو شود.
 
در حاليكه اين اتفاق اسرائيل را بشدت آزار مي داد، فلسطينيان فرصت را مغتنم شمردند و با رئيس جمهور روسيه ديدار كردند كه طي آن مدودوف تا آنجا پيش رفت كه حمايت خود را از تلاش يك جانبه فلسطينيان براي به رسميت شناخته شدن به عنوان كشوري مستقل در سازمان ملل متحد، اعلام كرد.
 
پس از آن جريان، وزارت خارجه (اسرائيل) نگران آن بود كه مدت زيادي بايد بگذرد تا يك رئيس جمهور ديگر روسيه پا به تل آويو بگذارد.
 
اما پوتين چند روز پس از پيروزي در انتخابات اخير رياست جمهوري با فرستادن پيام هاي غير رسمي به تل آويو و ابراز تمايل خود براي سفر به اسرائيل در هفته هاي آينده، بسياري را شگفت زده كرد.
 
دقيقا مشخص نيست چه چيزي باعث شد پوتين فقط دوماه پس از باز پس گيري جايگاه خود در كرملين به اسرائيل (سرزمين هاي اشغالي) سفر كند. پس از فرانسه، آلمان و چين، اين چهارمين سفر رسمي پوتين خواهد بود.
 
برخي منابع سياسي_ ديپلماتيك خاص معتقدند كه پوتين مي خواهد هرچه حضور خود در خاورميانه را در مورد حوادث سوريه نشان دهد، اما منابع ديگر دلايل سفر پوتين را به تماس تلفني بنيامين نتانياهو با پوتين كه طي آن نتانياهو پيروزي او را تبريك گفته و از وي تمجيد كرد و همچنين اظهارات مثبت آويگدور ليبرمن وزيرخارجه رژيم اسرائيل در مورد انتخابات پارلماني روسيه، مرتبط مي دانند.
 
هيچ كس در اسرائيل بحثي ندارد كه اين سفر، به ويژه با در نظر گرفتن زمان آن، ديدار مهمي است. آخرين سفر پوتين به سرزمين هاي اشغالي در سال 2005 باعث سفر اين دو در زمينه هاي تجارت، گردشگري و ديگر حوزه ها شد.
 
اين مسئله نيز نوعي دوگانگي را بين روسيه و اسرائيل نشان مي دهد.
 
در حاليكه روابط آنها چيزي درحد "ماه عسل" است، اقدامات روسيه درخاورميانه به امنيت اسرائيل و منافع ديپلماتيك آن چندين بار لطمه وارد كرده است.
 
مقامات وزارت خارجه (اسرائيل) اذعان دارند كه اين واقعيت بزودي تغيير نخواهد كرد. آن نتيجه فرآيندي طولاني مدت است و موفقيت هاي بسيار كمي در اين خصوص حاصل شده است.
 
يك مقام ارشد وزارت خارجه رژيم اسرائيل، گفت: "پوتين در پيشاپيش صحنه بين المللي قرار دارد". در مورد دو مسئله مهمي كه براي اسرائيل از اهميت حياتي برخوردار است _يعني برنامه هسته اي ايران و درگيري هاي داخلي درسوريه_ روسيه جايگاه كليدي دارد و بنابراين اين سفر براي ما از اهميت بالايي برخوردار است.
 
اين فرصتي است كه تبادل افكار كرده و سعي كنيم در اين مسائل برروسيه تاثير بگذاريم و به جايگاهش نفوذ كنيم".
 
آيا اسرائيل قادر است بر روسيه تاثير بگذارد؟
 
هم ليبرمن و هم ايهود باراك، وزير دفاع اسرائيل معتقدند؛ تنها راه حل بحران سوريه و وارد آوردن فشار واقعي بر ايران، از كرملين مي گذرد.
 
هر دو نفر در سفر اخير خود به واشنگتن و در ديدار با وزيران خارجه اروپايي بر اين موضوع تاكيد كرده اند.
 
اسرائيل به حمايت روس ها از بشار اسد رئيس جمهور سوريه معترض است، اما تناقض زيادي بين منافع روسيه و رژيم اسرائيل در رابطه با سوريه وجود ندارد. هم مسكو و هم تل آويو مايلند از روي كار آمدن يك گروه منتسب به القاعده و ايجاد وضعيتي مانند افغانستان در سوريه جلوگيري كنند.
 
هردو به دنبال آن هستند كه نهادها و زيرساخت هاي سوريه همانند آنچه كه در عراق پس از سقوط صدام حسين اتفاق افتاد، نابود نشود.
 
ايهود باراك در مصاحبه اخير خود با واشنگتن پست، گفت؛ روسيه سرمايه گذاري سياسي و پولي فراواني در سوريه انجام داده است.
 
اگر ما مي خواهيم موفق باشيم، آنها بايد نقش قطعي داشته باشند. من معتقدم اگر آمريكا و روسيه باهم درباره اينكه چه كسي از چه اهرمي مي تواند استفاده كند، گفتگو كنند مي تواند بسيار موثر باشد".
 
باراك افزود: وقت آن است كه جهان آقاي اسد را وادار كند از قدرت كنار برود و گرنه اتفاق ديگري مي افتد، اما اين اتفاق ديگر فقط در صورتي كه آمريكا و روسيه دست به دست هم دهند رخ مي دهد".
 
طي دو هفته گذشته وزارت خارجه رژيم اسرائيل در اين انديشه بوده كه چطور مي تواند بر سياست روسيه در قبال ايران و سوريه تاثير بگذارد، حتي اگر اين تاثير گام هاي كوچكي باشد. چون به گفته يك مقام وزارت خارجه رژيم اسرائيل، تناسب و همسازي واقعي در روابط اسرائيل و روسيه وجود ندارد.
 
به عنوان مثال، روسيه تحويل موشك هاي (S300) به ايران را به اين دليل لغو نكرد كه اسرائيل تسليحات نظامي در اختيار گرجستان نگذاشت، اما اين كار تاثير مثبتي داشته است.
 
دو مسئله احتمالا مي تواند به تلاش هاي اسرائيل در تاثيرگذاري بر سياست روسيه در قبال ايران و سوريه كمك كند. موضوع اول فناوري هاي نظامي است. بجز فرانسه، اسرائيل تنها مشتري است كه پس از جنگ جهاني دوم تسليحات روسي خريداري كرده است.
 
روسيه مي داند كه همكاري نظامي و امنيتي با اسرائيل محدود خواهد بود و تا وقتي ادامه خواهد يافت كه آمريكا مانع تراشي نكند، گرچه در اين مقطع آمريكائيان هيچ مخالفتي را ابراز نكرده اند.
 
يك برگ برنده ديگري كه اسرائيل در اختيار دارد، به حفاري گاز فراساحلي در سواحل سرزمين هاي اشغالي مربوط مي شود.
 
ويكتور زوبكوف معاون نخست وزير روسيه و رئيس گاز پروم قبلا به اسرائيل گفته است؛ روسيه قصد دارد در زمينه توسعه ميادين گازي با آنها همكاري و در زمينه انتقال و فروش گاز به كشور ثالث به آنها كمك كند.
 
وزارت خارجه اسرائيل مطمئن است كه همكاري روسيه در اين پروژه، همكاري اقتصادي ميان اين دو را ارتقاء خواهد داد. البته دشوار است كه بتوان گفت آيا پروژه گازي و فروش پهپادها بر موضع روسيه در قبال ايران و سوريه تاثير خواهد گذاشت يا نه.
 
طي يك هفته گذشته، كارگران شهرداري "نتانيا" سخت سرگرم پاكسازي منطقه اي هستند كه يك بناي يادبود از سربازان ارتش سرخ در آنجا ساخته شده است.
 
پوتين به محض ورود به سرزمين هاي اشغالي از اين بناي يادبود ديدن مي كند. اين بناي يادبود ابتكار مشترك پوتين و نتانياهو بوده است و رئيس جمهور روسيه به طور ويژه درخواست كرده از آن بازديد كند.
 
پوتين از "نتانيا" بهشهر قدس، محل اقامت رسمي نتانياهو مي رود. نتانياهو در مراسم رونمايي از مجسمه يادبود سربازان ارتش سرخ به دليل شكستگي پايش شركت نمي كند و شيمون پرز دراين مراسم پوتين را همراهي خواهد كرد.