به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران تبريز، محققان در آزمایشگاه به تعدادی موش، غذاهای کم چرب دادند با این تفاوت که غذای تعدادی شامل فیبرهای محلول و تعدادی فیبرهای غیرمحلول بود. پس از شش هفته، موشها از نظر عکس العمل به بیماریها متفاوت عمل کردند.

محققان به موشها لیپو پلی ساکارید تزریق کردند تا یک بیماری مشابه به عفونت باکتریایی در آنها ایجاد کنند. دو ساعت پس از تزریق این ماده، موشهایی که فیبر محلول خورده بودند تنها نصف گروه دیگر مریض بودند و 50 درصد زودتر بهبود یافتند.

 تفاوت بین این گروهها در طول 24 ساعت مشهود بود. این تحقیق سوالات جدیدی برانگیخت. آیا احتمال دارد فیبر محلول سبب تعدیل اثرات منفی یک برنامه غذایی پرچرب شود؟ آیا می تواند افراد چاق را مقابل اثرات بد چربیها ایمن سازد؟ می دانیم چاقی با بسیاری از بیماریها مانند دیابت و بیماریهای قلبی پیوند نزدیکی دارد. اما پژوهش اخیر نشان داد بافت چربی هورمونهایی تولید می کند که ظاهرا این التهاب را خنثی می سازند.

ترکیبات ضدالتهاب مهمی در بافت چربی وجود دارند که اگر اصولی رها شوند قادرند افراد چاق را از حمله قلبی یا سکته مصون دارند. محققان می گویند تمام چربی¬ها بد نیستند. رژیم غذایی مدیترانه ای به سبب وجود غذاهایی چون روغن زیتون، ماهی آزاد، تن، ساردین و قزل آلا شامل اسیدهای چرب امگا3 و امگا6 و منابع گیاهی چربی (مثل بذر کتان) دارای چربی زیادی است.

محققان به دنبال راهی برای حفظ برخی اثرات مثبت و ضدالتهابی هستند که به مرور زمان در کنار برنامه غذایی پرچربی تکامل می یابند و از اثرات منفی این رژیم یعنی افزایش قند خون و تری گلیسریدها می کاهند.

احتمالا افزودن فیبرهای محلول راه حل این قضیه خواهد بود. مصرف روزانه فیبر 28 تا 35 گرم توصیه شده است. اما اکثر توصیه ها متوجه مصرف فیبرهای نامحلول (به سبب خواص سلامت بخش آنها) است.

منابع مناسب فیبر محلول عبارتند از سبوس یولاف، جو، مغزها (آجیل)، تخمه، عدس، مرکبات، سیب، توت فرنگی و هویج. فیبرهای نامحلول نیز در گندم کامل و فرآورده های آن، سبوس گندم و سبزیجات برگی و سبز وجود دارند و در حرکت غذا در دستگاه گوارش نقش باارزشی ایفا می کنند. اما نمی توانند مانند فیبرهای محلول سیستم ایمنی را تقویت کنند./س