به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران مشهد، دوران شیرین كودكی را در دامن پر مهر مادری عفیفه و مؤمنه و در سایه
پدری عطوف و مهربان گذراند و پس از فراگیری ادبیات فارسی در مكتبخانه،
بخاطر عرق دینی والدین و علاقه شخصی وارد حوزه علمیه شد.

علومی چون صرف و نحو و ادبیات عرب، معانی و بیان، فقه و اصول، و كلام و
فلسفه را نزد اساتید مبرّز و به نام آن روزگار از قبیل حجة الحق مرحوم
ادیب نیشابوری ثانی، حضرت آیت الله حاج میرزا احمد مدرّس یزدی، حضرت آیت
الله حاج شیخ هاشم قزوینی، حضرت آیت الله حاج شیخ مجتبی قزوینی و حضرت
آیت الله العظمی حاج سید محمد هادی میلانی «رضوان الله تعالی علیهم
اجمعین» فرا گرفت.

بدین گونه كه دروس ادبیّات عرب، معانی و بیان را نزد ادیب ثانی كه بی
نیاز از معرفی است، و معالم، قوانین و شرح لمعه را نزد استاد برجسته حاج
میرزا احمد مدرّس، و سطح عالی یعنی رسائل و مكاسب شیخ انصاری و كفایه
آخوند خراسانی را نزد حاج شیخ هاشم قزوینی كه از بیان بسیار گویائی بر
خوردار بودند و در تدریس سطح قدرت بسیاری داشتند تتلمذ نمودند.

و بویژه از انفاس ذی نفوذ دو استاد فوق الذكر بهره وافی و كافی گرفت كه
دروس خارج فقه و اصول را قریب هشت سال از محضر با بركت حضرت آیت الله
العظمی میلانی «رحمه الله» استفاده نمود، و دروس فلسفه و كلام که شامل
شرح منظومه، شرح اشارات، اسفار، مشاعر و بالجمله معارف اهل البیت «علیهم
السلام» و اخلاق را از محضر پر فیض حضرت آیت الله حاج شیخ مجتبی قزوینی
«رحمه الله» بهرمند شد و در زمره شاگردان شاخص و بارز آن بزرگوار در آمد.
البته معلوم است و نیازی به بیان نیست كه وی یعنی حاج شیخ مجتبی قزوینی
مبانی و بافته های فلسفی را قبول نداشته بلكه خدشه و قویّا رد می نمود.

همچنین وی از یاری و همگامی صمیمی با حضرات آیات عظام: آیت الله میرزا
جواد آقا تهرانی، و آیت الله حاج شیخ حسنعلی مروارید، و آیت الله العظمی
حاج میرزا علی آقای فلسفی و... «رحمة الله علیهم» برخور دار بود و این
اتحاد نوعا در اعلامیه های دوران انقلاب و مسائل مستحدثه دیگر به چشم می
خورد .

اكنون وی یكی از مدّعیان و مدافعان جبهه فرهنگی عقائدی كشور بویژه معارف
وحیانی مستند به اهل بیت «علیهم السلام» و مكتب معارفی فقهاء امامیه در
خراسان كه اخیرا بعد از پخش مصاحبه مرحوم دكتر عبد الجواد فلاطوری و جناب
آقای حکیمی به نام «مكتب تفكیك» معروف و مشهور، و آوازه آن به خارج
مرزهای كشور نیز رسیده است می باشد، و گاهی جسته و گریخته، در خفاء و
آشكار مبارز طلبی وی را در این باب نیز دیده و شنیده ایم .

وی سالیان متمادی است كه به ترویج معارف اسلامی و تدریس در مجامع علمی،
اعم از حوزوی و دانشگاهی اشتغال داشته و راهنمائی دانشجویان را در چندین
رساله و پایان نامه به عهده دار بوده، همچنین در مناظرات رو در رو و
طرفینی یا گروهی اعم از بی نامان و مشهوران ید طولائی داشته كه مؤالف و
مخالف بدان مقرّند.

ثمره تلاشهای گسترده وی تا كنون متجاوز از بیست و پنج كتاب و رساله از
قبیل دروس اعتقادی، میزان شناخت، جبر و قدر، معاد، فوائد نبویه، آیات
العقائد، تفكیك یا روش فقهاء امامیه، شرح خطبه 152 نهج البلاغه، مناظره
در مسأله ای از معاد، ...، و بیش از دو هزار نوار كاست از دروس كلام و
تفسیر و اخلاق و... می باشد .

امروز آیة الله سیّدان ، در نقد فلسفى و حریت فکرى چهره اى بى نظیر و در
بیان معارف حقه الهیه قرآنى و اوصیایى استادى كم مانند می باشد.
در این روزگار، افتخار حوزه هاى علمیه بویژه حوزه خراسان می باشد.

معظم له از صدر نشینان منبر و خطابه نیز هست، و یادگارى از برخى استادان
منبر روزگاران گذشته  كه واجد علم و عمل و جامع گفتار و کردار می باشد،
خدمات وی در تقلید شکنى و ارائه راه «تعقل مستقل» همیشه مورد تقدیر بوده
و خواهد بود.
هم اکنون یکى از اساتید مبرز در تفسیر و کلام «مباحث اعتقادى و نقد
فلسفى» در حوزه های علمیه می باشد./س