به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از الجزيره؛ اين دو كشور پس از جدايي از يكديگر با مشكلات زيادي روبرو شدند كه از جمله آنها مي توان گفت؛ اين دو كشور تنها پس از چند ماه جدايي بر سر مناطق نفتي و خروج آن از سكوها به اختلاف برخوردند و همچنين دو كشور خواهان ترسيم مرزي دوباره براي خود شده و در ادامه اين اختلافات، سودان جنوبي با گسيل ارتش خود به منطقه نفت خيز هگليگ به نوعي سرمنشا برخورد نظامي دو كشور شد و اگر فشارهاي سازمان هاي ملل متحد و اتحاديه آفريقا نبود، شايد اين دو كشور تا جنگي همه جانبه با يكديگر پيش مي رفتند.

در همين حال، سودان جنوبي به رغم گذشت يكسال از اين واقعه و راي بالاي مردم اين كشور مبني بر جدا شدن، اما سودان جنوبي همچنان جزء فقيرترين كشورهاي جهان است و زيرساخت هاي موجود در اين كشور آفريقايي مانند راه هاي مواصلاتي، برق و شبكه هاي توزيع آب در وخيم ترين حالت خود بسر مي برد و ميزان بيسوادي بين اقشار مختلف مردم سودان جنوبي به 73% مي رسد.

براساس گزارشهاي ساليانه سازمان ملل متحد؛ سودان جنوبي 75% از نفت خام صادراتي دو سودان را در خاك خود مي بيند، اما به دليل اختلاف با همسايه شمالي اش، از فروش نفت كمترين بهره را مي برد.

در رابطه با كشور سودان، اين كشور هم با گذشت يكسال از اين رويداد، از وخامت اوضاع اقتصادي و افزايش قيمت كالاهاي اساسي روبرو است، تا جايي كه در چند روز اخير، مردم اين كشور با حضور گسترده در شهرهاي مختلف سودان، نارضايتي خود را نسبت به سياست هاي حكومت اين كشور و شخص عمر البشير به انواع گوناگون ابراز داشتند.