به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران اراک به گفته محققان كافئين مي‌تواند داروي مناسبي براي افزايش توانايي ماهيچه‌ها و عضلات باشد.بر اين اساس، مي‌توان از اين محرك براي كمك به سالمندان و افزايش توانايي جسماني اين گروه از افراد و همچنين جلوگيري از آسيب‌ها و صدمات بدني كه اغلب در اين​ سنين دردسرساز مي‌شود استفاده كرد.در سال‌هاي جواني مصرف نوشيدني‌هاي حاوي كافئين به ماهيچه‌ها و عضلات بدن كمك مي‌كند، نيروي بيشتري توليد كنند. اما با افزايش سن بافت ماهيچه‌اي بدن تغيير پيدا كرده و بتدريج ضعيف‌تر مي‌شود. گروهي از محققان براي نخستين بار تاثير تغييرات ايجاد شده در عضلات بدن در نتيجه افزايش سن را روي چگونگي اثرگذاري كافئين مورد بررسي قرار داده‌اند. اگرچه در ماهيچه‌ها و عضلاتي كه سن بيشتري دارند تاثير كافئين به مراتب كمتر است، اما به هر حال نه تنها در عضلات جوان بلكه در عضلات پير نيز كافئين مي‌تواند نقش مؤثري در بهبود كارايي آنها داشته باشد. در عضلاتي كه در مرحله نوجواني هستند كافئين كمترين اثر را دارد. بنابراين مي‌توان به اين نتيجه رسيد كه در بافت‌هاي عضلاني در حال رشد مصرف كافئين نمي‌تواند نقش چندان زيادي در بهبود عملكرد و افزايش توانايي اين عضلات داشته باشد.

كاهش توانايي عضلات در سالمندي به افزايش آسيب‌پذيري بدن در برابر صدمات فيزيكي منجر شده و كيفيت زندگي افراد را تا حد زيادي كاهش مي‌دهد. اگرچه علت اصلي اين فرآيند هنوز شناخته نشده، اما آنچه مسلم است اين كه حفظ توانايي بافت‌هاي عضلاني، كليد اصلي جلوگيري از مواجه شدن با چنين مشكلاتي است.

با توجه به اهميت برخورداري از يك سبك زندگي فعال در سنين سالمندي به منظور حفظ سلامت بدن و توانمندي‌هاي فيزيكي، نوشيدني‌هاي حاوي كافئين مي‌تواند به عنوان دارويي براي حفظ سلامت بدن در جوامع سالمند مورد استفاده قرار گيرد. در اين طرح تحقيقاتي روي بافت ماهيچه‌اي گروهي از موش‌ها در رده‌هاي سني مختلف از جوان تا پير قبل و بعد از درمان از طريق مصرف كافئين مطالعاتي انجام شد.

يافته‌هاي به‌دست آمده از اين تحقيقات نشان مي‌دهد با مصرف كافئين توانايي بافت‌هاي عضلاني بدن به ميزان قابل توجهي افزايش مي‌يابد. اين ماهيچه‌ها نه تنها در انجام فعاليت‌هاي فيزيكي بلكه در انجام بسياري از عملكردهاي مهم و حياتي مانند تنفس نقش دارند بنابراين بهبود عملكرد اين عضلات مي‌تواند سلامت جسماني بدن را در سنين سالمندي تضمين كند و احتمال ابتلا به بيماري‌ها و شرايطي را كه با ايجاد محدوديت در زندگي اين گروه از افراد همراه است كاهش دهد./س