به گزارش خبرنگار سياست خارجي باشگاه خبرنگاران، در ادامه نشست هاي ايران و گروه 1+5 و بي نتيجه بودن مذاکرات تا اين مرحله، طرفين چشم به نشست کارشناسي سوم مرداد ماه دوخته اند و در پي تلاش براي حل و فصل مسايل پيش رو هستند.

** وعده هاي محقق نشده اوباما درقبال مساله هسته اي ايران

آنچه مسلم است اين كه با توجه به رفتارهاي نشان داده شده از سوي ايران و 1+5 از ابتداي مذاکرات تا کنون مشخص مي شود که طرف غربي همچنان به اين اميد است که بتواند با اعمال فشارها طرف مقابل را وادار به تسليم کند، در حالي که اين اعمال فشارها با روح مذاکرات مطابقت نداشته و مغاير با وعده هايي است که رئيس جمهور آمريکا در ابتداي رياست جمهوري خود  براي حل مسالمت آميز مسئله هسته اي ايران داده بود.

از طرف ديگر در عمل نيز اين مسئله آشکار شد که 1+5 همچنان پايبند بر اعمال فشار  در راستاي تسليم طرف مقابل است و تلاش مي كند با تحريم هاي اقتصادي شرايطي را به وجود بياورد که طرف ايراني تسليم خواسته هاي آنها شود.

** تاكتيك هاي بي ثمر آمريكا در تحريم ايران 

براساس اين گزارش؛ اروپا به اعمال تحريم عليه ايران دلخوش کرده و با اين كه مي‌داند اين تحريم ها تاكنون هيچ خللي در روند فعاليت هاي هسته اي كشورمان ايجاد نكرده باز هم بر طبل ادامه تحريم ها مي‌كوبد.

يکي از معضلاتي که سياستمداران به طور مشترک به آن تاكيد مي کنند اين مسئله است که  ميان اعضاء گروه 1+5 درباره دور نماي آينده مذاکرات هسته اي ايران اشتراك نظري وجود ندارد و اين در حالي است که نگاه آمريکا به اين مذاکرات يک نگاه کاملا تاکتيکي بوده و رئيس جمهور اين كشور  مذاکرات را به مثابه بخشي از راهبردهاي انتخاباتي خود تعريف کرده است.

از طرف ديگر روسيه، چين و آلمان اين مذاکرات را مسيري براي حل و فصل کامل مسئله مي‌دانند و در ضلع سوم فرانسه و انگليس همسو و قدم با اسرائيل در حال طراحي براي به شکست کشاندن مذاکرات از طريق لحن تند و درخواست هاي غير قابل قبول هستند.

** ايران در صورت لزوم تنگه هرمز را مي بندد

نکته قابل تامل اين است که در صورت گسترش تحريم هاي اروپا که براساس اغوا گري هاي آمريکا و اسرائيل دنبال مي‌شود،  هشدار ايران منبي بر بستن تنگه هرمز نيز مي‌تواند رنگ و بوي عمل به خود بگيرد تا اين مرحله از مذاکرات با رويكرد ديگري دنبال شود.

ضمن اين كه تنگه هرمز به عنوان يك آبراه استراتژيك نقش ويژه اي در فضاي بين المللي دارد و ايران در صورت لزوم مي‌تواند از اين مساله به عنوان گام نخست تحريم عليه كشورهاي غربي استفاده كند.

اما نشست کارشناسي استانبول که به پيشنهاد ايران برگزار شد نشان داد که دو طرف توانسته اند مواضع خود را به خوبي تبيين کنند که گواه اين ادعا نيز بيانيه مايکل مان سخنگوي کاترين اشتون در خصوص برگزاري نشست سوم مرداد ماه است.

حال بايد ديد که در ادامه اين نشست ها، ايران و 1+5 (انگليس، چين، فرانسه، روسيه، آمريکا و آلمان) براساس نظرات کارشناسان حاضر و بر مبناي قدرت مانوري که از سوي مسئولان خود دارند تا چه حد روند مثبت را پيش خواهد برد و آيا اين نشست زمينه اي براي رسيدن به نتايج مورد قبول ايران و 1+5 خواهد بود؟

**گزارش//حسن صفي آريان