به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران ايلام ؛ هرچند فصل تابستان برای بسیاری از دانش آموزان فصل بیکاری و گذراندن اوقات فراغت است تا تجدید روحیهای باشد برای سلامی دوباره به بوی ماه مهر، اما برای خیلی از بچههای دیگر فصل کار است که می توان این را در خیابانهای شهرمان به خوبی دید.
در این روزهای گرم تابستان در برخی از نقاط شلوغ شهر می توان دانش آموزانی را دید که یا با ترازویی دیجیتالی در دست و در گوشهای از سایه دیوارها رهگذران را به وزن کردن خود دعوت میکنند و یا برخی شیرینی جات محلی می فروشند و یا در مکانهای عمومی با در دست داشتن چند تا "عم جزء قرآن " میخواهند با فروش آن، تابستان خود را بگذرانند.
نوجوانی که به قول خودش کلاس چهارم است و با نمرات عالی قبول شده است و میخواهد کلاس پنجم برود برای فروش "عم جزء" به پر و بال هر عابری می پیچد و از آنها می خواهد که مشتریش شوند.
وقتی با او میخواهم وارد صحبت شوم حتی پاسخگوییش را منوط به خریدن 1 جلد از کتابچههایش میکند و پا به فرار میگذارد تا به پروبال دیگری بپیچد.
نوجوان دیگری که در گرمای تابستان در کوچه پس کوچههای شهرمان "بامیه عسلی" میفروشد شاید دغدغههایی داشته باشد که این راه را برای برآوردن آنها مناسب ببیند.
یکی از کسبه مستقر در یکی از خیابانهای شهر واقعیتی درد آور را بیان میکند و میگوید: هر روز شاهدم که یک نفر برخی کودکان را در نقاطی از شهر پیاده میکند و آنها را به گدایی میگمارد و در آخر روز جمع آوری میکند.
هنگام مقایسه کودکانی که با کار میخواهند تابستان خود را سپری کنند و کودکانی که در دام افراد سودجو افتادهاند این گمان پیش میآید که شاید این کودکان نیز روزی به دام این افراد بیفتند و معضلات فراوانی را در جامعه بوجود آورد.
استاد جامعه شناسي دانشگاههاي ايلام در اين باره گفت: دورههاي سني انسانها از نظر جمعيت شناختي به چند رده سني مختلف تقسيم ميشوند که هرکدام مقتضيات خاص خود را دارد و بايد متناسب با اين شرايط سني با آنها برخورد شود.
بهروز سپيدنامه اظهارکرد: اين دورههاي سني که کودکي، نوجواني، جواني، ميانسالي و کهنسالي را شامل میشود و کار کردن براي امرار معاش مختص دوران کودکي و نوجواني نيست و نوجوانان و کودکان بايد در اين سن و سال در محيط خانوادگي هنجارهاي اجتماعي را بياموزند.
وي کار کردن و پر کردن اوقات فراغت را متفاوت از يکديگر دانست و گفت: کارکردن کودکان در فصل تابستان تحت نظارت ديگران و از جمله والدين اشکالي ندارد اما اگر در خيابانهاي شهري شاهد کودکاني باشيم که از فرط فقر و تنگناهاي مالي مجبور به کار کردن هستند نه تنها چهره شهر را خوب جلوه نميدهد بلکه باعث برانگيختن حس ترحم مردم ميشود که از نظر جامعه شناسي مطلوب نيست و باعث انتقال انرژي منفي به ديگر افراد جامعه ميشود.
اين مدرس دانشگاه معتقد است: احتمال اينکه برخي از اين کودکان وارد گروههاي بزهکار شوند زياد است چون خيلي از باندها و گروههاي خلافکار از نياز مالي اين کودکان سوء استفاده مي کنند و آنها را مجبور به وارد شدن به کارهاي خلاف و خطرناک ميکنند.
سپيد نامه با بيان اينکه سرچشمه بسياري از معضلات جامعه در آينده احساس انتقام اينگونه افراد است خاطرنشان کرد: اين کودکان با اين احساس که جامعه در حق آنها ظلم كرده است و شرايط جامعه آنها را مجبور نموده است که در دوران کودکي خود نقشي فراتر از سن خود بازي نمايند در نتيجه به دنبال انتقام از جامعه هستند که ميتواند منشاء مشکلات فراواني نيز در جامعه باشد.
وي از نهادهاي متولي در اين زمينه خواست تا در کنار حمايت مالي از اين کودکان، نسبت به مشاورههاي هدفمند نيز اقدام نمايند تا شاهد مشکلات احتمالي در این زمینه در جامعه نباشيم./س