وی افزود: به علت عواض مخرب وابستگی شدید روانی، درمان شیشه یک درمان چند بعدی در زمینه عوارض جسمانی و روانشناختی است که باید توسط یک سیستم مجرب صورت گیرد و احتمال وجود سایکوز (جنون) و خطر خودکشتی یا دیگر کشی را مورد سنجش قرار داده و بعد از ارزیابی های پزشکی و روانپزشکی می توان از الگوهای روان درمانی مخصوص مصرف کنندگان شیشه مانند درمان شناختی رفتاری، مدل ماتریکس یا مدیریت مشروط استفاده کرد.

وی با بیان این که اعضای دفتر UNODC در کشور طی یک مطالعات پژوهشی چهار ساله توانسته اند روش ماتریکس را به عنوان بهترین شیوه ترک اجتماع محور که بر اساس بافت مذهبی کشور ها و سیار کشورهای منطقه جاد می دهد کاملا بومی سازی و به کارگیری کنند خاطرنشان کرد: در این روش آموزش و پرورش، خانواده، پلیس، کارکنان بهزیستی و رسانه ها طبق یک تعامل سازنده باید اصول پیشگیری روش ماتریک را که اجتماع محور است یاد گرفته و هر کدام در روند انی فرآیند به وظیفه خود درست عمل نماید تا معتاد شیشه را بتواند وارد عرصه ترک نمود و پس از یک دوره یک ساله نتیجه مطلوب را دریافت نمود.

کارشناس ارشد UNODC در ادامه گفت: هم اکنون 35 میلیون از مردم دنیا معداد به آمفتامین و مت آمفتامین ها هستند و 3/2 درصد از جمعیت کشور هم به این ماده مبتلا شدند که عملا جوانان و نوجومانان می باشند.

دکتر حمیدرضا طاهری با اشاره به پژوهش علمی در سال های 68 تا 89 که در تهران انجام شده اظهار داشت: دسترسی آسان به دستورالعمل ساخت شیشه در فضای اینترنت تمامی کشورهای منطقه خاورمیانه را دچار نگرانی جدی نموده است.

به همین خاطر مسئولان فرهنگی این کشورها برای نجات نوجوانان و جوانان کشورشان به سمت آموزش شیوه های بومی ترک ماتریک از طریق سایت وزارت بهداشت و شرکت زنده در کارگاه های آموزشی UNODC در ایران فرا می گیرند./س