به گزارش حوزه احزاب باشگاه خبرنگاران، مبارزات فراگیر و پردامنه کارگران کشور در هنگامه بروز تحولات جدی در عرصه مسائل سیاسی و اقتصادی کشور که به فروپاشی نظام سلطنتی در سال 1357 منتهی گردید، با تلاش و پیگیری جمعی از فعالین این مبارزات در قالبی تشکیلاتی و نظام مند، تحت عنوان خانه کارگر استمرار یافت.

 و نقش اساسی در جلب حمایت اقشار مختلف جامعه کارگری و در راستای حراست و تقویت نظام نوپای جمهوری اسلامی ایفاء نمود.

 این تشکیلات کارگری بتدریج و در طول زمان به عنوان یگانه تشکل مرکزی کارگران ایران وظیفه پیگیری اهداف و مطالبات جنبش کارگری را در سطح ملی و بین المللی عهده دار شده است .

نامگذاری فعالیت تشکیلات کارگران ایران در قالب و عنوان «خانه کارگر» به سال 1346 بازمی گردد. در آن سال جمعی از انجمنهای صنفی کارگری سراسر کشور، فعالیت خود را در قالب اتحادیه ای به این عنوان ، در شهر تهران آغاز می نمایند.

 متعاقب شروع فعالیت این تشکیلات ، حزب ایران نوین _ که از جمله محدود احزاب سیاسی آن روزگار بشمار می رفت ، با انجام مذاکراتی رهبران این تشیکلات کارگری را متقاعد به همکاری با خود نموده و در سال 1347 ، سازمان کارگران حزب ایران نوین را پایه گذاری می نماید.

در بدو پیروزی انقلاب اسلامی، شوراهای اسلامی اعتصاب که نقش مهمی را در هماهنگی انجام اعتصابات گسترده کارگری در مخالفت با رژیم پهلوی داشتند ، برای سازماندهی در قالب یک تشکیلات فراگیر و سراسری تدوین نمودند.

 همزمان با این اقدامات ، ضرورت انجام فعالیتهای منسجم کارگری توسط فعالینی چون محجوب ، کمالی و ربیعی تبیین شده است . این تشکیلات نوپا که در آن زمان با رقبای سرسختی از گروههای چپ گرا و کمونیست درگیر بود ، در قالب شاخه کارگری حزب جمهوری اسلامی به فعالیت خود ادامه داده و بزودی با برگزاری اولین کنگره سراسری در سال 1358 ، تحت عنوان مستقل خانه کارگر ، رسما اهداف و برنامه های خود را اعلام نمود.

هسته اصلي تشكيل دهنده پس از انقلاب:

 برخي از افرادي كه در حزب جمهوري اسلامي بودند وافرادي  همچون علي رضامحجوب، حسین کمالی و علی ربیعی به اتفاق جمع کثیری که نمایندگی شوراهای کار استان‌ها را برعهده داشتند در سال 1358، به عنوان هسته‌ی اولیه، تشکیلات خانه کارگر را راه‌اندازی کرده و از طریق کنگره‌هایی که برگزار شد کنترل و هدایت‌این تشکل را به دست گرفتند.

اعضاي شوراي مركزي:
 

اعضای شورای مرکزی توسط کنگره که هر چهار سال یکبار برگزار می‌شود، انتخاب و آخرین کنگره نیز در سال 88 برگزار شده است. در حال حاضر تعداد اعضای شورای مرکزی سه نفر هستند که شامل حسین کمالی، علی ربیعی وعلي رضا محجوب است که ‌این شورا همان موسسان اولیه تشکیلات خانه کارگر را تشکیل می‌دهند.

دبير كل:

علي رضا محجوب از سال 1368 به عنوان دبير كل حزب خانه كارگر منصوب شده و تاكنون در اين پست حدود 23سال ابقا شده است.

نمايندگان خانه كارگر در خانه ملت و شوراي شهر

خانه كارگر  به عنوان یک حزب سیاسی دارای سهمیه‌اي متعدد تاكنون در «مجلس شورای اسلامی» (علی محمد عرب، حسین کمالی، علیرضا محجوب، سهیلا جلودارزاده، ابوالقاسم سرحدی زاد، عبدالرحمان تاج‌الدینی و...) و اولین شورای شهر تهران (مرتضی لطفی) بوده است

اساسنامه:

در اساسنامه این نهاد آمده «پشتيبانی از مبارزه ی مليت های مستضعف جهان که در راه حق و آزادی مبارزه می کنند» و «مبارزه عليه...نژادپرستی و صيهونيسم...» از جمله اهداف «خانه کارگر» است.

نشريه:

روزنامه کار و کارگر به عنوان ارگان رسمی این نهاد در دهه ۶۰ فعالیت خود را تحت عنوان هفته نامه آغاز کرد و در سال ۶۹ به عنوان روزنامه به فعالیت پرداخت. مسئولیت این روزنامه در ابتدا به عهده سيد تقي علي حسيني گذارده شد و بعدها  علي ربيعي که خود از اعضاي شوراي مرکزي خانه کارگر بود در نيمه دوم دهه هفتاد سکان دار هدايت روزنامه تا پايان اين دهه بود . مرتضي لطفي عضو سابق شورای شهر تهران سومين مدير مسوول اين روزنامه است که تا امروز مشغول به کار بوده است.

فعالیت‌های خانه کارگر در سطح بین‌المللی

خانه کارگر همواره در تلاش برای شناسایی خود از سوی سازمان بین‌المللی کار ، اتحادیه‌های بین‌المللی کارگری و کنفدراسیون های بین‌المللی کارگری، به عنوان یک نهاد مستقل کارگری بوده است.

 "انتهاي پيام"/س3