به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، برخي از رهبران فلسطيني در زمان مرگ وي در ۱۱ نوامبر ۲۰۰۴ شك و ترديد خود را بيان كرده بودند، اما اين بار قضيه به صورت جدي‌تري مطرح شد زيرا براساس يافته‌هاي تحقيقات آزمايشگاهي در سوئيس از اموال شخصي ياسر عرفات مقدار بالايي از سم پلونيوم ۲۱۰ پيدا شد كه احتمال توطئه قتل وي را بسيار جدي‌تر از گذشته مطرح كرده است. اخبار مربوط به اين سم مجالي شد تا نزديكان ياسر عرفات دوباره نظريه خود مبني بر قتل وي را مطرح كنند و براي مثال، شيخ تيسير التميمي در مصاحبه‌اي با الجزيره مشاهدات خود را از آخرين لحظات زندگي عرفات نقل كرد كه به روشني حاكي از مرگ او به واسطه سم بود و از سوي ديگر، سها عرفات، همسر عرفات با اعتقاد به اينكه مرگ همسرش يك جنايت بوده اقدامات حقوقي را در اين زمينه آغاز كرد. با طرح اين مسئله و شروع تحقيقات، نگاه‌ها بيشتر بر اسرائيل به عنوان متهم شماره يك در اين پرونده متمركز شد و حتي شبكه ماهواره‌اي الميادين ويديويي را پخش كرد كه در آن يكي از مزدوران رژيم صهيونيستي چگونگي آلوده كردن غذاي عرفات به سم را تشريح مي‌كرد.
با نگاهي تحليلي به گذشته فلسطين بايد گفت كه سمي كه به ياسر عرفات داده شد از ريشه‌اي قديمي گرفته شده بود، ريشه‌اي كه در ۱۹۱۷ از سوي حكومت بريتانيا براي خيانت به اعراب در مورد تشكيل يك كشور فلسطيني در مجموعه فدراسيون عربي، در اين سرزمين كاشته شد و اعلاميه بالفور و تأييد ادعاي صهيونيست‌ها براي تشكيل اسرائيل روش تزريق آن سم بود. در مقابل تزريق آن سم، قطعنامه‌هاي بين‌المللي به صورت كاغذ سفيدي درآمدند كه به آنها هيچ توجهي نمي‌شد. عرفات مثل ديگر فلسطينيان نمي‌توانست متأثر از آوارگي بيش از يك ميليون فلسطيني باشد كه خانه‌هاي خود را بعد از تأسيس اسرائيل در ۱۹۴۷ از دست دادند. سازمان ملل در آن موقع سرزمين فلسطين را تقسيم كرد و سهم يهوديان در اين تقسيم ۵۵ درصد از خاك فلسطين بود در حالي كه تا پيش از آن تنها ۶ درصد از فلسطين را در اختيار داشتند. بريتانيا و امريكا به سرعت رژيم صهيونيستي تازه تأسيس را به رسميت شناختند. عرفات در همان زمان و با مشاهده سلطه صهيونيست‌ها بر سرزمين فلسطين و حمايت‌هاي خارجي از آن، تعدادي از فلسطينيان را متقاعد كرد كه تنها راه باقي‌مانده در پيش روي مبارزه مسلحانه است و از اين طريق سازمان آزاديبخش فلسطين را تأسيس كرد. هدف او سازماندهي فلسطينيان در تشكيلاتي منسجم براي آزادسازي سرزمين مادري و ايجاد هويت فلسطيني بود.
عرفات و سازمان او براي آزادسازي فلسطين در ابتداي امر به كمك كشورهاي عربي متكي شدند، اما بعد از مبارزاتي سخت فقط به اين نتيجه رسيد كه كمك آنها چيزي براي فلسطينيان در پي ندارد. كشورهاي عربي در جريان جنگ شش روزه در ۱۹۶۷ بخش عظيمي از سرزمين اصلي فلسطين و حتي سرزمين‌هاي خود را از دست دادند و چند سال بعد و در جنگ ۱۹۷۳ تنها توانستند بخشي از سرزمين‌هاي خود را آزاد كنند بدون آنكه قسمتي از فلسطين را آزاد كرده باشند. نتيجه اين جنگ‌ها فقط از دست دادن كل سرزمين فلسطين و بخش‌هايي از سرزمين‌هاي كشورهاي عربي همسايه بود اما بدتر از اين نتيجه، آن ضربه روحي بود كه به علت شكست‌هاي متوالي بر ملت‌هاي عرب و به خصوص بر فلسطينيان وارد شده بود. اين ضربه روحي آنقدر شديد بود كه باعث خودباختگي حكام كشورهاي عربي در برابر اسرائيل شد و در نتيجه اين خودباختگي بود كه آنان گذشته از پشت پا زدن به آرمان آزادسازي فلسطين حتي سلاح خود را به سمت مبارزان فلسطيني گرفتند.
واقعه سپتامبر سياه در ۱۶ سپتامبر ۱۹۷۰ و حمله ارتش اردن به اردوگاه‌هاي فلسطينيان به فرمان ملك حسين، پادشاه اردن نتيجه اين امر بود. مرگ جمال عبدالناصر چند روز بعد از اين حمله در ۲۸ سپتامبر ضربه ديگري بر پيكره آرمان فلسطين وارد كرد. هنوز علت مرگ او نامعلوم است و نمي‌توان نشانه‌هاي سم در آن را ناديده گرفت. به هر جهت، مرگ او به عرفات و رزمندگان فلسطيني اين موضوع را ثابت كرد كه جداي از ناكامي در رسيدن به آرمان فلسطين، حتي ديگر نمي‌توانند به حمايت سران عربي نيز اعتمادي داشته باشند زيرا يا سلاح خود را به سوي آنان گرفته‌اند يا آنكه اسير تباني و توطئه دروني هستند. فلسطينيان بعد از اين حوادث بود كه به يك‌باره دريافتند هم از سرزمين مادري رانده شده‌اند و هم كشورهاي ميزبان عربي آنان را به عنوان آواره و حتي يك دشمن مي‌بينند.
عرفات پس از آن سال‌هاي مبارزه رو به سازش با صهيونيست‌ها آورد و در ۱۹۷۴ در سازمان ملل گفت: «امروز من آمدم با شاخه‌اي از زيتون در يك دست و سلاح آزاديبخش در دست ديگر. اجازه ندهيد تا شاخه زيتون از دستم بيفتد. تكرار مي‌كنم، اجازه ندهيد شاخه زيتون از دستم بيفتد». به گزارش جوان، او با اين شاخه زيتون و براي بازپس گرفتن حداقل بخشي از خاك فلسطين در اسلو به پاي ميز مذاكره رفت كه در نهايت، پيمان اسلو در ۱۳ سپتامبر ۱۹۹۳ از آن سردرآورد. ماحصل اين پيمان براي ياسر عرفات تشكيلات خودگرداني شد كه تنها به دو بخش كوچكي از سرزمين اصلي فلسطين محدود شده بود و هيچ‌گاه نتوانست بر همين دو بخش نيز حاكميت نيم‌بندي داشته باشد.
اسرائيل در برابر اين تشكيلات توانست از اين پيمان به حقوق انحصاري در قانونگذاري و اجراي سياست‌هاي يك‌سويه دست يابد كه به صورت عملي دست عرفات را بسته بود و حتي با محاصره و حمله نظامي به مجموعه كوچك تشكيلات خودگردان، اجازه تحرك را از او گرفته بود. اين نتيجه سازشي بود كه عرفات با صهيونيست‌ها داشت و اكنون گفته مي‌شود او با سم آنها كشته شده است، اما با توجه به تاريخ تلخ فلسطين بايد گفت كه سم تنها به يك صورت به فلسطين تزريق نشده بلكه گذشته از روش شيميايي، روش‌هاي سياسي و اقتصادي مختلفي براي تزريق سم وجود داشته كه بيش از شش دهه به پيكره فلسطين تزريق شده و در حال حاضر نيز تزريق مي‌شود و در اين بين، ياسر عرفات تنها نمونه فيزيكي چنين روشي بوده است.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
