به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران از قم، میلاد سراسر نور و سرور امام حسن مجتبی(ع) در سال سوم هجرت در نیمة ماهِ رمضان المبارک در مدینه ، از قوس و قزح خدایی ترین لحظه های انسان تا رنگین کمان دلهای مصفا به خوان پرکرامت کریم اهل بیت(ع) در آوردگاه صبر و ایمان، رمضان، شهد شیرین طلعتی نو در طالعی سعد را برای خانه علی و زهرا،(علیهماالسلام) به ارمغان آورده است.

ستاره های خدا، آسمان مدینه را نورباران کردند و نجوای آرام و دلنواز فرزند برومند علی در کالبد زمین و زمان پیچیده است.

آری؛ حسن بن علی همان کسی است که به اوصاف و القاب کریم، سبط، زكى، مجتبى، سيد، تقى، طيب و ولی مزین است در طول عمرش دو بار تمامی آنچه را که داشت بخشید و خوان پرطراوت سخاوت و کرمش، مستمندان را به میهمانی جود و لطافت برد.

و او همان کسی است که صلحش با اشقیاء، نمادی شد از بصیرت و مظلومیت و راه و رسم زندگی اش در سالهای تاریک و سرد تنهاترین سردار عشق، نشانه ای از غربت شیعه در دوران سخت و خطیر امامت حضرتش.

دوران استیلای فتنة زر و زور و تزویر، که امام مظلوم را چون هاله ای دربرگرفته بود و نفس عشق را به شماره انداخته است.

اینک اما در روز ولادت سعید و پرشعف آن امام بزرگوار، خوشه ای برگیریم از درخت تنومند و پربار کلام گهربار حضرتش که واژه واژه نور و شعور است و چراغی فراراه ما محبان و شیعیان ایشان.

از حضرت امام حسن علیه السلام پرسیده شد که بردباری یعنی چه؟ فرمودند: بردباری عبارت از فرو بردن خشم و اختیار خودداشتن است.

و پرسیده شده بزرگواری چیست؟ فرمودند: احسان به قبیله و تبار و تحمل خسارت و جرم آنها.

از امام علیه السلام پرسیده شد که جوانمردی یعنی چه؟

فرمودند:جوانمردی عبارت است از حراست دین، و عزت نفس، و بانرمش برخورد کردن و بررسی عملکرد خویش، و پرداخت حقوق و دوستی نمودن با مردم. و از امام حسن علیه السلام معنای کرامت و بزرگ منشی را پرسیدند؟فرمودند: بخشش پیش از خواهش و اطعام در هنگام قحطی.

میلاد پربرکت و سعادت آفرین امام کرامت و جود و سجود حضرت حسن بن علی(ع) بر همگان مبارک باد!/ع