به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، یک سال از آشوب های مشهور در خیابان های انگلیس می گذرد. اتفاقی که ده ها کشته و مجروح و مصدوم، صدها خانه، فروشگاه و خودروی سوخته و ویران، هزاران بازداشتی و صدها میلیون پوند خسارت بر جای گذاشت و اعتبار این کشور را در میان جهانیان، مخدوش کرد.

بیش از یک چهارم جوانان انگلیس معتقدند چون شرایط تفاوت نکرده است، شورش های بعدی، با خشونت بیش تر ممکن است به وقوع بپیوندد و احتمالا مسابقات المپیک لندن را تحت الشعاع قرار دهد. آنها علت اصلی را نبود شغل دانسته اند. اکنون بیش از یک میلیون جوان 16 تا 24 انگلیسی، بیکارند.

38 درصد جوانان انگلیس معتقدند دولت به نیازهای جوانان توجه نمی کند و 36 درصد نیز گفته اند فاصله میان فقیر و غنی، رو به افزایش است و اغلب جوانان از عملکرد پلیس، انتقاد کرده اند. بی اعتمادی به پلیس و نژادپرستی در پلیس اسکاتلندیارد نیز از دیگر انتقادهای جوانان بود.

دیوید کامرون، نخست وزیر انگلیس، در نخستین واکنش به شورش های پارسال در شهرهای این کشور، با انکار رابطه قطع کمک های دولتی با شورش ها ، خانواده ها و فرهنگ نامطلوب در خانواده را مسوول شورش ها و آشوب ها در لندن و دیگر شهرهای انگلیس نامید و اعلام کرد که با آشوب ها به شدت مبارزه خواهد کرد.

پس از آرام شدن اوضاع، معلوم شد که قطع کمک ها به کودکان و خدماتی که به آنان ارائه می شد، یکی از علل مشکلات رفتاری و تحصیلی کودکان بوده است و به همین علت، دیوید کامرون قول داد به همه خانواده های نیازمند ، کمک کند. با گذشت یک سال از شورش ها در انگلیس ، سازمانهای خیریه کودکان می گویند قطع کمک های دولتی موجب شده است هزاران کودک با مشکلات رفتاری، اخلاقی و آموزشی روبرو شوند.

حداقل 120 هزار خانواده در انگلیس، کاملا به کمک های دولتی وابسته اند تا بتوانند مانع از بروز اختلالات رفتاری و نابهنجاری های اخلاقی کودکان، شوند.


به گزارش واحد مرکزی خبر، با توجه به این که هزینه های مشاوره و مددکاری هر خانوار نیازمند، 14 هزار پوند براورد می شود، در دو سال گذشته ، فقط به 8841 خانواده کمک شده است. بدین ترتیب، حداقل باید 5/1 میلیارد پوند برای این منظور کنار گذاشته شود که نه از نظر اعتباری و نه از نظر زمانی (در دو سال باقی مانده)، اجرای وعده نخست وزیر انگلیس، ممکن نیست و وی در صورت تامین اعتبار، حداکثر می تواند به 22 هزار خانواده کمک کند.

آنچه مسلم است،  وعده نخست وزیر، اصلا جدی نیست و بنابراین، علل بروز شورش ها و آشوب ها در انگلیس، کماکان پابرجاست.