به گزارش
سرويس بين الملل باشگاه
خبرنگاران، اين دو نشست فرصت بسيار خوبي را براي سران سياسي ايران فراهم مي كند تا از يك طرف برخلاف ادعاهاي غرب، نشان دهد كه كشوري منزوي شده نيست و از سوي ديگر مي تواند با توسل به اقدامات ديپلماتيك و از طريق رايزني با سران شركت كنند، در اين دو كنفرانس اهداف ملي و منطقه اي خود را پيش ببرد.
ماه آگوست (مرداد_ شهريور) يك ماه بسيار مهم در تقويم ديپلماتيك ايران در سال 2012 ميلادي است. اگر ايران بتواند از كارت هاي خود (فرصت ها) به درستي بهره ببرد، تهران مي تواند شاهد دستاوردهاي بزرگي براي راهبردهاي منطقه اي و ضد تحريمي خود باشد.
محل تلاش هاي ايران، نشست هاي تهران و رياض خواهد بود. نشست سازمان كنفرانس اسلامي روز 14 آگوست (24 مرداد) در مكه و نشست غير متعهدها، روزهاي 29 و 30 آگوست (9 و 10 شهريور) در تهران برگزار خواهد شد كه دهها نفر از سران كشورهاي جهان را به منطقه خليج فارس خواهد آورد.
اولين نشست، يعني نشست سازمان كنفرانس اسلامي، فرصتي است براي بهبود روابط ايران_ عربستان و شايد حتي فرصتي براي تلاش هاي تهران و رياض جهت حل بحران سياسي سوريه فراهم كند.
محمود احمدي نژاد، رئيس جمهور كه دعوتنامه شاه سعودي براي نشست سازمان كنفرانس اسلامي را دريافت كرده، تائيد كرده كه در اين نشست حاضر خواهد شد و در بحث هاي آن در خصوص سوريه شركت خواهد كرد.
ايران دائما از رياض به دليل دامن زدن به خونريزي ها در سوريه به وسيله ارسال سلاح و پول به شورشيان انتقاد مي كند.
اين احتمال وجود دارد كه زماني كه نشست كنفرانس اسلامي در حال برگزاري است، نيروهاي بشار اسد در نجات شهر حلب به موفقيت های تازه ای دست يافته باشند.
تازه ترين گزارش ها حاكي از آن است كه شورشيان در شهر حلب در حال عقب نشيني هستند. اين امر "بيداري سخت" براي عربستان، تركيه و البته ايالات متحده است كه آشكارا از "تغيير رژيم" در سوريه از طريق ارسال سلاح به شورشيان، حمايت كرده اند.
اگرچه چندماه قبل به تفاوت هاي فاحش ميان پيروزي غرب در ليبي و بحران سوريه اشاره كردم، اما غرب اكنون به اين تفاوت ها پي برده است و بنابراين احتمال اينكه ناتو وارد عمليات شود، كمتر و كمتر شده است.
ايران، روسيه و حتي چين كه با اعزام يك ناو به منطقه محافظه كاري سنتي خود را كنار گذاشته، با تمام قدرت پشت بشار اسد هستند. احتمالا مورخان آينده خواهند گفت، پس از چندين دهه مداخله گري غرب، غرب در سوريه متوقف شد.
اين مسئله به تركيه صدمه جدي وارد خواهد كرد، آنكارا با بازي كردن نقش اسب تروا براي پيمان آتلانتيك شمالي (ناتو) و اسرائيل چهره خود را خدشه دار كرده است.
اكنون آنكارا احتمال به جاي دلالي براي طرح هاي آمريكا به دنبال اتخاذ سياست خارجي متوازن تري خواهد بود.
با وجود مخالفت اسرائيل، محمود عباس رئيس تشكيلات خودگردان و رئيس سازمان آزادي بخش فلسطين، تصميم دارد در نشست جنبش عدم تعهد در تهران شركت كند كه فرصت تاريخي براي ايران و سازمان آزادي بخش فلسطين فراهم خواهد آورد تا روابط خود را ترميم كنند.
يك مسئله مهم در مورد اين دو نشست، مسئله مصر است و اين كه آيا محمد مرسي رئيس جمهور اين كشور دعوت ايران را خواهد پذيرفت يا خير.
اسرائيل تلاش كرده است در مسير گرم شدن روابط ايران_ مصر، اختلال ايجاد كند. به عنوان نمونه، اسرائيل ايران را به دست داشتن در حمله هفته گذشته به مرزبانان مصر در صحراي سينا متهم كرده است.
اما تحليلگران مصري، بشدت اسرائيل را عامل اين حمله مي دانند و آن را عملياتي ساختگي به منظور بستن مرزهاي مصر با غزة توصيف مي كنند.
محمد مرسي هم دقيقا همين كار (بستن مرز با غزة) را كرده كه نشان مي دهد در دام اسرائيلي ها افتاده است.
شركت مرسي در نشست تهران بسيار مهم است، زيرا اولا به وضوح نشان خواهد داد كه "مصر جديد" تا چه اندازه در توسعه يك موجوديت منطقه اي كه به وسيله غرب شكل داده نشده، پيشرفت كرده است.
همچنين نشان خواهد داد كه قاهره تا چه اندازه در ايجاد روابط حسنه با ايران، پيش رفته است.
احتمال مرسي سياست خود در قبال ايران را با عربستان سعودي هماهنگ خواهد كرد. عربستان مايل است گفتمان جديدي را با ايران در خصوص يك سلسله مسائل امنيت منطقه اي بخصوص در مورد راهبرد رياض در قبال دولت اسد، آغاز كند. تاكنون سعودي ها اعلام نكرده اند چه كسي را به نشست "نم" خواهند فرستاد. احتمالا عربستان سعودي پس از نشست سازمان كنفرانس اسلامي، در اين خصوص تصميم گيري خواهد كرد و تصميم آنها بستگي به چگونگي پيشرفت هاي روابط ديپلماتيك با تهران خواهد داشت.
بنابر گفته يك استاد علوم سياسي دانشگاه تهران كه نخواست نامش فاش شود، هدف ايران را "پيدا كردن يك راه حل منطقه اي براي بحران سوريه، با همكاري تمام كشورهاي منطقه اي" دانست.
يك مانع بزرگ بر سر راه اين راه حل، مخالفت آمريكا و اسرائيل است. تل آويو و واشنگتن در حال حاضر با سياست قهري در قبال ايران دست به گريبان هستند كه با وجود "تحريم هاي فلج كننده" هنوز نتيجه اي در بر نداشته است.
اكنون تل آويو اعتراف مي كند كه "سانتريفيوژهاي ايران سريعتر مي چرخند" و هيچ نشانه اي مبني بر اينكه ايران تسليم فشارهاي خارجي خواهد شد و برنامه غني سازي خود را تعليق خواهد كرد، وجود ندارد.
مطبوعات تهران پيش بيني مي كنند، نشست آتي جنبش عدم تعهد تقويت ديپلماتيك را براي ايران رقم بزند، آن هم از طريق ميزباني يك نشست بين المللي در مقطعي كه آمريكا و اسرائيل تمام تلاش خود را به كار بسته اند تا ايران را در جامعه بين الملل منزوي كنند.
استاد علوم سياسي دانشگاه تهران، مي گويد؛ "نم" هميشه از حقوق هسته اي ايران حمايت كرده و در نشست تهران هم دوباره همين كار را خواهد كرد و قطعا اين برخلاف رويكرد قهري غرب در قبال ايران است.
اين استاد دانشگاه، در عين حال گفت؛ ممكن است آمريكا و اسرائيل قبل از نشست گروه نم، از اكنون تا پايان ماه آگوست، دست به اقداماتي بزنند تا اين نشست را تحت الشعاع قرار دهند. اما ايران در قبال اين "احتمالات" كاملا هوشيار است و تمام تلاش خود را مي كند تا فضايي آرام را براي نشست "نم" حفظ كند.