آنچه كه از اظهارات رئیسجمهور
برداشت میشود این است كه وی برخلاف مواضعی كه درباره اتهامات مطرحشده
نسبت به سایر مدیران دولتی اتخاذ كرده و آنها را كاملاً پاك میداند، این
بار تخلفات خاوری را پذیرفته و البته نهادهای خارج از دولت را مقصر فرار
خاوری معرفی كرده و آن را مستند ادعای پاك بودن دولت قلمداد كرده است.
با
این حال، نكته مهمی كه گویا رئیسجمهور فراموش كرده، نه فرار خاوری از
كشور، بلكه آمدن خاوری به دولت است. رئیسجمهور بهتر است به این چند سوال و
پاسخ آنها اندكی تامل كند:
1- خاوری را چه كسی به مدیرعاملی بزرگترین بانك كشور منصوب كرد؟
2-
از آنجا كه خاوری، به سن بازنشستگی رسیده بود، كابینه كدام رئیسجمهور
مصوبه ویژه ای برای شخص خاوری تصویب كرد و وی را از قانون منع به كارگیری
بازنشستگان، مستثنا كرد؟
3- وزیر اقتصاد كدام دولت آنقدر به خاوری اطمینان و قرابت داشت كه او را «عالم، با تجربه و باتقوا» معرفی میكرد؟
4- كدام دولت قصد داشت خاوری را به ریاست بانك مركزی منصوب كند؟
5-
رسانه رسمی كدام دستگاه، پس از فرار خاوری، تلاش داشت با ارائه آدرس غلط
به افكار عمومی و دستگاههای نظارتی، فرار وی را مخفی نگاه دارد؟
و اما پاسخ سوالات:
1-
خاوری در 22 فروردین 1388 از سوی شمسالدین حسینی وزیر اقتصاد دولت
احمدینژاد به مدیرعاملی بانك ملی منصوب شد. وی در اوایل دولت احمدینژاد
در سال 1384 همزمان با كنار گذاشته شدن اكثر مدیران اصلاحطلب و
كارگزارانی از بدنه اجرایی دولت، از مدیرعاملی بانك سپه بركنار شده بود.
منبع: http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8801220835
2-
هیئت وزیران دولت دهم در تاریخ 23 خرداد 1389 در مصوبهای به پیشنهاد
وزارت اقتصاد، انحصاراً شخص محمودرضا خاوری را از شمول ماده 41 قانون الحاق
موادی به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (منع به كارگیری افراد
بازنشسته در دستگاههای دولتی)، مستثنا كرد تا مدیرعاملی وی در بانك ملی
منع قانونی نداشته باشد. این مصوبه، همان روز توسط محمدرضا رحیمی به وزارت
اقتصاد، ابلاغ شد. نكته مهم آن كه این مصوبه بیش از یك سال پس از انتصاب
خاوری به مدیرعاملی بانك ملی به تایید عالیترین نهاد تصمیمگیری دولت دهم
رسید، یعنی همزمان با دورهای كه مفاسد گروه آریا با همكاری خاوری، سیر به
شدت صعودی گرفته بود.
3-
شمسالدین حسینی وزیر اقتصاد دولت احمدینژاد در تاریخ 24 فروردین 1388 در
مراسم معارفه خاوری به مدیرعاملی بانك ملی، به شدت در مدح خاوری سخن گفت و
وی را «فردی عالم، باتجربه، باتقوا و كارشناس» معرفی كرد و افزود: «در
انتخاب ایشان نهایت دقت و وسواس صورت گرفته و مبتنی بر شناخت قبلی بود.» و
«با حضور آقای خاوری، احساس شعف دارم.» جالب آن كه پس از افشای فساد 3 هزار
میلیاردی، وزیر اقتصاد علت انتصاب خاوری را به نتیجه مثبت استعلامهای به
عمل آمده از نهادهای ذیربط نسبت داد، اما از اظهارات وی در روز معارفه
خاوری مشخص است كه رابطه حسینی با خاوری، فراتر از نتیجه استعلامها از
خاوری بوده است.
منبع: http://www.bmi.ir/Fa/shownews.aspx?nwsId=3124
4-
در سال 1389، بخشی از تصمیمگیران ارشد دولتی به دنبال بركناری محمود
بهمنی از ریاست بانك مركزی و جایگزینی خاوری بودند. این موضوع به ایجاد
اختلافاتی بین این دو نیز منجر شد و بانك مركزی، خاوری را در لیست مدیران
دارای صلاحیت بانكی قرار نمیداد و خاوری نیز به پشتوانه حمایتی كه در سطح
ارشد دولت میدید، به صراحت علیه بانك مركزی موضعگیری میكرد.
منبع: http://www.irna.ir/NewsShow.aspx?NID=267914
5-
خبرگزاری ایرنا، خبرگزاری رسمی دولت، كه زیر نظر مستقیم سران گروهك
انحرافی فعالیت میكند، چند روز پس از افشای فرار خاوری، با انتشار خبری
مدعی شد كه خبر فرار وی از كشور، درست نیست و او در ایران به سرمیبرد و از
كشور خارج نشده است.
منبع: http://www.irna.ir/NewsShow.aspx?NID=30604735
خاوری
از زمان انتصاب به مدیرعاملی بزرگترین بانك كشور از سوی دولت احمدینژاد
تا هنگامه فرار به كانادا، حدود دو سال و نیم در بالاترین سطح مدیریت بانكی
در دولت دهم فعالیت كرد و نقش اساسی در فساد 3 هزار میلیارد تومانی داشت.
با توجه به اینكه خاوری با پناه بردن به یك كشور غربی، خود را از مجازات
بابت تخلفاتش رهانیده است، بهتر است دستگاه و مسئولانی كه مسئولیت مستقیم
انتصاب وی را بر عهده داشتند و جریانی كه پشتیبان اصلی وی در این مدت دو
سال و نیمه بود، خود را مبرا از پاسخ به افكار عمومی ندانند، چرا كه افكار
عمومی هیچگاه این ماجرا را فراموش نخواهد كرد و لطمهای كه این انتصاب و
مفاسد مترتب آن به اعتماد ملت وارد كرد، با متهم كردن دستگاههای دیگر به
فراری دادن خاوری، بهبود نخواهد یافت.
بر
فرض كه دستگاه یا شخصی خارج از دولت یا اصلاً مخالفان سیاسی دولت
احمدینژاد، خاوری را فراری داده باشند. اما آیا همین مخالفان سیاسی دولت
بودند كه خاوری را به مدیرعاملی بانك ملی منصوب كردند؟ آیا این افراد خارج
از قوه مجریه بودند كه در هیئت وزیران دولت احمدینژاد مصوبه 23 خرداد 1389
را تصویب كردند تا حضور خاوری در بانك ملی را عینیت قانونی بخشند؟ آیا
شخصی خارج از قوه مجریه، این مصوبه را به وزارت اقتصاد، ابلاغ كرد؟ آیا در
دو سال و نیم فعالیت خاوری در بانك ملی، دولت به تخلفات وی پی برده بود اما
سیاسیون مخالف دولت نگذاشتند با وی برخورد شود؟