به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران به نقل از سرزمین خبر، روزي که براي نخستين بار نماينده اي از سرزمين هاي توسعه نيافته شجاعانه در ديوان لاهه از حقوق کشورش دفاع کرد و نفتي که بيش از آن تنهاحق دريافت 16درصد از سود آن را داشت- اگرچه از دريافت همين مقدار هم محروم بود- ملي کرد ديگران نيز چشم از آن کشور برنداشتند.
تجربه دوران  پيش از انقلاب و کشورهاي عربي منطقه   نشان داد ،نفت نه سرمايه ملتها  که درآمد دولت شد. چنان نفت و استبداد در پادشاهي هاي خاور ميانه  گره خورد که هنوز هم  برخي  از آزادي  خواهان سرزمين هاي خاورميانه آرزو مي کنند که اي کاش اين خاک، طلاي سياه ، بالا نمي آورد.
براي همسايگانمان در  منطقه، استخراج و فروش نفت چيزي فراتر از درآمدزايي است.نفت جايگزين آن پايگاه اجتماعي است ;که دولت هاي عربي آرزويش را دارند.وحشت از به پايان رسيدن اين ذخاير است که آن ها را به سوي برداشت بي محابا  از ميادين نفتي مشترک  با ديگر کشور ها مي کشاند.
مي گويند : "حوزه زاگرس در خاورمیانه از غنی‌ترین سفره های زیر زمینی هیدروکربوری در سطح منطقه خاورمیانه است  و  با توجه به وجود ساختار یکپارچه هیدروکربوری تعداد قابل توجهی از میادین نفت و گاز این سفره غنی بین کشورهای منطقه همچون ایران، عراق، عربستان، عمان، امارات، کویت و قطر مشترک ! "
 و باز هم مي گويند : "ما  یکی از معدود کشورهای جهان هستيم  که از این تعداد ساختار مشترک هیدروکربوری برخورداريم. اتفاقي که با توجه به مکش زالو گونه اين خون سياه از سوي اعراب ،نمي توان آن را ميمون توصيف کرد."
 به گفته وزير نفت « حدود 26 میدان مشترک نفتی و گازی با سایر کشورها داريم که از این تعداد 15 میدان دریایی و 7 میدان در خشکی است و تقریبا با تمام کشورهای همسایه از جمله عراق، امارات، ترکمنستان دارای میدان‌های مشترک نفتی و گازی هستیم.»

اهميت اين ميادين مشترک زماني مشخص مي شود که بدانيم کشورهاي همسايه در حالي با جذب سرمايه‌هاي خارجي و فناوري‌هاي پيشرفته به بهره‌برداري از منابع مشترك مي پردازند که  ايران از اين قافله نيز عقب مانده است.
همزمان با کاهش عرضه نقت ايران ،علی نعیمی، وزیر نفت عربستان سعودی وعده مي دهد :« با تولید بیشترنمی گذارند مصرف کنندگان کمبود نفت ايران را حس کنند . اوپک و عربستان سعودی به طور کامل آماده جبران کمبود عرضه نفت در آینده است.»
اين گفته نتيجه اي  جز استفاده بيشتر عربستان از ذخاير مشترک  يا همانچه که خيمه عربي بر 26 ميدان مشترک ناميدند ،‌ نخواهد داشت ... وعده اي  که مي تواند با برداشت هاي بي ضابطه پس از مدتي نفت و گاز اين حوزه‌هاي مشترك را غيرقابل استحصال سازد و باعث شود تا  وزير نفت ،اولويت اصلي اين وزارتخانه را «حركت به سمت بهره‌برداري  از ميادين مشترك و تعيين تكليف آن» بداند.

در حوزه های گازی هم  اوضاع  همین است .

در حاليکه سهم ما از پارس جنوبي 210 ميليون متر مکعب در روز است ، همسايه قطري دست کم 350 ميليون متر مکعب از پارس مي بلعد و به زودي قرار است اين رقم به 450 ميليون متر مکعب در روز برسد ... يعني برنامه اي براي تهي کردن کامل پارس جنوبي ، بي آنکه براي خود ما عايدي داشته باشد .
کار با قطر و عربستان تمام نمي شود  تنها نيم نگاهي به جدول زير  دل هر ميهن دوستي را به درد مي آورد .


 

 

 

از لطايف روزگار برداشت صفر ايران از نفت پارس جنوبي در مقابل 450هزار بشکه قطر مي باشد! 15سال است که قطر گاز و نفت  مارا مي برد و ما لاکپشت وار هنوز تکاني به خود نداده ايم  !
هرچند طبق معاهدات بايد اين برداشت ها تا خط نيمساز فلات قاره باشد اما چگونه مي توان مقابل اين فاجعه ايستاد در حالي که  نفت دارد سرازير مي شود به آن سويي که اعراب مي کشند!

آنگونه که رستم قاسمي با اشاره به اينکه « ايران در بهره‌برداري از ميادين نفت و گاز به شدت از ساير كشورهاي همسايه عقب است» از تلاش اين وزارتخانه براي تعيين تکليف تمام ميادين نفي تا پايان سال 92 خبر داد.
البته دردهايمان  يکي دوتا نيست ... زير ساختها خراب است ،‌منابع مالي مناسبي به اين موضوع اختصاص داده نمي شود ، گويي سالهاست تنها به جان بي رمق چاهها و پالايشگاهها افتاده ايم بي آنکه  شايسته آن، براي باز سازي و گسترشش خرج کرده باشيم ...
دو سال پيش بود که نماینده مردم اهواز در مجلس  هم  هشدار داد: « اگر بتوانیم ۱۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در بخش نفت انجام دهیم تنها توانسته‌ایم سطح تولید را حفظ کنیم در صورتی که اگر ۱۲۸ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری برای بخش نفت محقق نشود در این حوزه پسرفت خواهیم داشت.»
آمارها اعجاب انگيز مي نمايد وقتي مي شنويم وزير نفت گفته است :« اگر ایران بتواند یک درصد به ظرفیت برداشت خود از این میادین اضافه کند معادل با تولید ۶ میلیارد بشکه نفت خواهد بود. این رقم برابر است  با تولید ۵ سال نفت ایران ! »
براي که بايد اين را معنا کرد که معادل هر يک درصد تعلل ما دارد 5سال سرمايه هزاران ساله کشورمان به جيب پر پول اعراب ريخته مي شود! ؟
خلف وعده پيمانکاران ، ضعف مديريتي و اختلافات شرکت نفت و گاز پارس هم گل را به سبزه آراسته بود تا شرکت نفت دست کم تا سال 89 پي گير اين مهم نباشد.
اگرچه بسياري از کارشناسان به مرغوبيت نفت ايران در مقايسه با ساير توليد کنندگان بازار اذعان دارند اما تنها برخورد با برداشت هاي بي رويه  است که از ذخاير ملي مان حمايت خواهد کرد.
با وجود آن که در آخرين اقدام صورت گرفته توسعه ميدان هاي غيرمشترک نفت و گاز از دستور کار خارج شده است تا در نتيجه آن افزايش سرمايه‌گذاري در ميدان هاي مشترک به فرجام برسد،اما سرعت بخشيدن به آنچه وزير نفت تعيين تکليف ميادين نفتي مي نامد با توجه به ميزان برداشت روزانه عربستان ،‌قطر ،‌امارت و حتي عراق... ازآنچنان اهميتي برخوردار است که از دست دادن هر يک روز ،معادل هبه کردن ماهها درآمد کل کشور است . حال که ماههاست مي شنويم  وزير نفت شمشير را براي زياده خواهي اعراب از رو بسته است ، بسم الله ،اين گوي و اين ميدان ...مرد نبرد مي خواهد تا پاس بدارد آنچه را خراميده است در جان اين خاک !