به گزارش گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران به نقل از "شفا"جعفر عطاری مقدم اسكیزوفرنی یا شیزوفرنی را نوعی اختلال روانپریشی معرفی و اظهار كرد: فرد دچار توهم در این بیماری، معمولاً صداهایی را می‌شنود، صحنه‌هایی را می‌بیند، چیزی‌هایی را لمس و یا بوهایی را استشمام می‌كند كه سایرین قادر به درك آن نمی‌باشند.
 
وی در خصوص علامت هذیان در اسكیزوفرنی‌ها، گفت: در این حالت فرد به یكسری باورهای غیرمنطقی دست می‌یابد كه به زعم خود آنها را درست می‌پندارد، در حالی كه دیگران آن را نمی‌پذیرند. نظیر احساس سوء قصد به جان وی از جانب دیگران.
 
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشكی زنجان، علائم بیماری اسكیزوفرنی را مزمن و طولانی دانست و تصریح كرد: این علائم بر عملكرد فرد در زندگی روزمره‌اش تاثیر گذاشته و می‌تواند اعمال وی را در هر حوزه از زندگی‌اش مختل كند.
 
عطاری مقدم اسكیزوفرنی یا شیزوفرنی را همانند اكثر اختلالات روانپریشی چند عاملی عنوان كرد و گفت: ژنتیك و وراثت، فاكتورهای مهمی در ابتلا به این بیماری می‌باشند.
 
وی وجود عوامل محیطی نظیر محرومیت‌های اجتماعی و اقتصادی را در كنار استعداد ژنتیكی در بروز اسكیزوفرنی موثر ارزیابی و اظهار كرد: عواملی نظیر ضربه‌ها و ترومای زمان زایمان، عفونت‌های دوران بارداری، عفونت‌ها و مشكلات ایمنی دوران كودكی می‌تواند استعداد ژنتیكی فرد را در راستای ابتلا به این بیماری تقویت نماید.
 
این متخصص اعصاب و روان، شایعترین سنین ابتلا به شیزوفرنی را اواخر نوجوانی و شروع جوانی دانست و ابراز كرد: این بیماری در تمام طبقات اجتماعی و اقتصادی جامعه دیده می‌شود. اما گاهی در سطوح پایین‌تر به دلیل برخی محرومیت‌ها شیوع بیشتری دارد.
 
عطاری مقدم طول دوره درمان در اسكیزوفرنی‌ها را بسته به زمان مراجعه در هر مرحله از بیماری، متفاوت عنوان كرد و افزود: در صورت تشخیص این بیماری، درمان دارویی آغاز و در طول درمان دارویی از رفتار درمانی، شناخت درمانی و كار درمانی نیز بهره گرفته میشود.
 
وی با تاكید بر اینكه فرد اسكیزوفرنی محكوم به اختلال كاركرد تا پایان عمر نمی‌باشد، گفت: پزشك با آغاز درمان به مرور ضمن بهبود فرد، میزان داروها را كاهش داده و در مواردی حذف می‌نماید.
 
این پزشك متخصص با اشاره به اینكه این بیماری مزمن بوده و مراجعه دیرهنگام به روانپزشك احتمال بهبودی را كاهش می‌دهد، توصیه كرد: به محض مشاهده هر گونه اختلال روانی غیرمعمول در رفتارهای نوجوانان، وی را نزد روانپزشك ببرید.
 
این روانپزشك با یادآوری اینكه این گونه اختلالات مزمن روانپریشانه، حدود كمتر از یك درصد كل اختلالات روانپزشكی را دربرمی‌گیرد، ابراز كرد: گاهی در صورت وجود این گونه اختلالات در یك فرد، به دلیل انگ اجتماعی موجود در خصوص چنین بیماری‌هایی، خود فرد یا خانواده وی آن را مورد توجه قرار داده و از مراجعه به پزشك خودداری می‌كنند.
 
عطاری مقدم با اشاره به فعالیت انجمن‌ احبا (انجمن حمایت از بیماران اسكیزوفرنی) در تهران، گفت: خانواده‌های بیماران از طریق برقراری ارتباط با این انجمن و مراجعه كنندگان به آن، از تجربیات سایر خانواده‌ها بهره بگیرند.
 
وی افزود: از آنجایی كه بیماران اسكیزوفرنی، بار اقتصادی و اجتماعی سنگینی بر دوش فرد، خانواده و جامعه تحمیل می‌نمایند، با حمایت از این بیماران میتوان به بهبودی و بازگشت آنها به دامن خانواده و جامعه كمك نمود.
 
این پزشك متخصص خاطرنشان ساخت: مستندات علمی نشان میدهد پرخاشگری در اسكیزوفرنی‌‌ها بسیار نادر بوده و بیشتر از افراد عادی نیست.