به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران ، "اوبر ودرين" وزير خارجه اسبق فرانسه که از جانب  فرانسوا اولاند رئيس جمهور اين کشور ماموريت دارد گزارشي درباره برآورد بازگشت فرانسه به ساختار نظامي ناتو تهيه کند، گفت: من بايد به اهميت حضور فرانسه در اين نهاد بپردازم و وراي آن گزارشي درباره عملکرد کنوني ناتو و منافع آن براي فرانسه و تصميمات آتي آن تهيه کنم. همچنين بايد اين مسئله را با چشم انداز دفاع مشترک اروپا مقايسه کنم.

ودرين ادامه داد: مسئله اصلي اين است که ناتو امروز به چه کار مي آيد و چرا اين سازمان بايد به فعاليت خود ادامه دهد درحالي که اتحاد جماهير شوروي ديگر وجود ندارد. در چنين وضعي مسئله همکاري دوجانبه با ناتو و تلاشهاي اروپاييها براي کمک به ناتو مد نظر قرار مي گيرد. ما بايد از خود بپرسيم در اين سازمان چه مي کنيم؟ آينده اين سازمان چه خواهد بود؟ آيا ناتو موجب تشويق دفاع مشترک اروپا مي شود يا باعث ضعف آن خواهد شد؟ نظر ديگر کشورهاي اروپايي چيست؟  

ودرين درباره موضع نيکلا سارکوزي رئيس جمهور سابق در قبال سوريه و انتقادهاي وي از عملکرد دولت اولاند گفت آنچه در اين قضيه جنجال برانگيز است اين است که او مي خواهد وضع سوريه و ليبي را با هم مقايسه کند. اين دو موضوع، تفاوت اساسي دارند. در قضيه ليبي، شورشيان  بنغازي از جامعه بين المللي تقاضاي کمک کرده و اتحاديه عرب و شوراي همکاري خليج فارس از آن حمايت کرده بودند. حتي اتحاديه عرب نيز تقاضاي مداخله کرده بود. به همين علت روسيه و چين در شوراي امنيت منزوي شده بودند و جرات وتو نداشتند. اما اوضاع در سوريه قابل مقايسه نيست. در حال حاضر روسيه  و چين از جمله مخالفان مداخله اند. اگر بنا باشد در حال حاضر فرانسه مداخله کند هيچ حمايت خارجي ندارد. انگليس و آمريکا پشت فرانسه نيستند و هيچ قطعنامه اي در شوراي امنيت به تصويب نرسيده است. آيا مي خواهيم در موقعيت جرج بوش در سال دوهزار و  سه قرار گيريم؟ در قضيه ليبي، فرانسه و انگليس اقدامي بزرگ را پيش بردند اما اين کار بدون حمايت لجستيک ناتو و آمريکا امکان پذير نمي شد. نمي توان اين کار را در سوريه تکرار کرد. 

در مورد خاص ليبي تقريبا همه سران عربي از اين که از شر رژيم قذافي خلاص مي‌شدند خوشحال بودند. در خصوص سوريه تقريبا هيچ يک از رژيمهاي عربي از رژيم سوريه کنوني دفاع نمي کنند اما از آينده نيز در هراسند. ممکن است رژيمي افراطي سني در دمشق روي کار بيايد. افکار عمومي روسيه به همين علت در اين پرونده از پوتين  حمايت مي کند. زيرا آنان از ايجاد کانوني اسلامگرا در هراسند. اوضاع بسيار پيچيده است. 

ودرين افزود: ما غربيها ديگر  به تنهايي جامعه بين المللي را تشکيل نمي دهيم و نمي توانيم  خواسته  خود را تحميل کنيم. اين  وضع در زمينه سازمان جهاني تجارت و مذاکرات مرتبط با آب و هوا نيز صادق است و ما ديگر اربابان جهان نيستيم. مي توانيم با طرحهاي بشردوستانه به سوريه کمک کنيم و به تلاشهاي سياسي ادامه دهيم.