به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران اراک، همانطور که از نام زخم مری پیدا است ایجاد زخم در ناحیه مری میباشد، یعنی از حلق تا اسفنگتر فوقانی معده.
وجود این زخمها موجب احساس درد در ناحیه زیر و پشت استخوانهای دنده و جناغ سینه میشود و بسته به عامل ایجاد کننده آن ممکن است از انواع داروهای آنتی اسید کاهش دهنده ترشح اسید معده یا سایر داروها و نیز رژیمهای مخصوص غذایی برای کاهش این درد استفاده شود.
این درد در برخی مواقع با درد ناشی از بیماریهای قلب یا ریه اشتباه گرفته میشود.
عوامل ایجاد کننده اینگونه زخمهادر ایجاد زخم مری عوامل متعدد و گستردهای میتوانند دخالت داشته باشند که از جمله آنها میتوان به برگشت اسید از معده (رفلاکس معده)، اشاره نمود که این بازگشت اسید به تنهایی یا همراه با غذا به داخل مری موجب التهاب مری (ازوفاژیت) و سپس ایجاد زخم در آن میشود که خود آن هم میتواند ناشی از شل شدن اسفنگتر فوقانی معده به هر علت باشد. مواد خورنده و سوزاننده غیر خوراکی سمی مثل محلولهای لولهبازکنی، برخی اسیدها که در منزل نگهداری میشوند و ...، یا حتی خوراکی در مقادیر و دوزهای بالا و نیز خوردن و گیر کردن قرص در مری باشد. یکی دیگر از عواملی که ممکن است در ایجاد این زخمها نقش داشته باشد، ممکن است اشتباهات پزشکی در مواردی مثل آندوسکوپی و برخورد لوله آندوسکوپی با دیواره مری و ایجاد زخم در آن باشد. تشخیص نهایی زخم مری با آندوسکوپی امکان پذیر است.
توصیههای عمومی در زخمهای لوله گوارشی به خصوص زخم مریبا توجه به اینکه مری از قسمتهای ابتدایی لوله گوارشی میباشد حالت فیزیکی غذا و اینکه آبکی و شل باشد یا از قطعات جامد و سخت تشکیل شده باشد و حتی جویدن مناسب یا ناکافی غذا میتواند در کاهش یا افزایش طول دوره ترمیم زخمها اثرگذار باشد.
کاهش حجم وعدههای غذایی و افزایش تعداد وعدهها نیز چون احتمال رفلاکس اسید معده را کاهش میدهد میتواند در بهبود هر چه سریعتر زخمها موثر باشد.
عدم نوشیدن آب فراوان قبل، هنگام و تا دو ساعت پس از صرف غذا و خودداری از دراز کشیدن بلافاصله (حداقل 30 دقیقه) پس از صرف غذا نیز احتمال رفلاکس که اصلیترین عامل ایجاد زخم است را به میزان چشمگیری کاهش میدهد.
همچنین در صورت وجود اضافه وزن، وزن بیمار باید متعادل گردد./س