استاد محسن غفارپور، عضو سازمان روانشناسی و مشاوره در انجمن روانشناسان ایران در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران، در مورد امیدواری اظهار کرد: خود کلمه امید و داشتن امید در واقع در سلامت روانی هر آدمی نقش مهمی بر عهده دارد.
امید تحمل انسان را در برابر اندوه و ناراحتی ها زیاد می کند و باعث می شود انسان یکپارچگی ساختار روانی خود را حفظ کند.

غفارپور در ادامه تصریح کرد: اگر بخواهیم از سوی دیگر به قضیه امید نگاه کنیم همواره با دو مقوله روبرو هستیم یکی واقعیت و دیگری حقیقت.

واقعیت آن چیزی است که وجود دارد و در شرایط فعالی موجود است و حقیقت آن ایده آلی است که ما می خواهیم به آن برسیم اگر شما از سطح بالاتر سطح فعلی را در نظر بگیرید این کار باعث می شود انرژی روانی شما کاهش پیدا کند و شما احساس ناامیدی کنید . در نتیجه توان شما در مقابل ناملایمات کم می شود و مقاومت کمتری از خود نشان می دهید.

غفارپور درباره این که چگونه به آرزوهایمان برسیم گفت: اگر بتوانیم انتظارات را در یک حد معقول و بالاتر از واقعیت بنیان بگذاریم امکان رسیدن به حقیقت زیاد است  و موفقیت های که کسب می کنیم باعث تحقق آرزوها و امیدهای دیگرمان می شود.

وی در ادامه افزود: دائماً امیدوار بودن بسیار خوب است امید باعث می شود انسان ها سالم بمانند بر اساس تحقیقات انجام شده بر روی بیماری های حاد مانند سرطان رابطه مستقیمی بین امید و سلامتی وجود دارد.

 غفارپور در جواب این سوال که آیا امید ذاتی است یا یاد گرفتنی گفت: امید به طور خود به خود در ساختار بشر وجود دارد اما در اثر تعاملات محیطی بالا و پایین می شود بنابراین محیط تاثیر زیادی بر روی امیدواری فرد دارد.

تعیین اهداف غیر قابل دسترس باعث نرسیدن و عدم موفقیت می شود لذا امیدواری فرد کاهش پیدا می کند و بازتاب منفی دارد و باعث کاهش انرژی و انگیزه می شود در نتیجه اشتیاق فرد به کارهای بعدی کاهش پیدا می کند. هر انسانی برای ادامه حیات خود به امید نیاز دارد .امید شاه کلید موفقیت و راز شادمانی است./ح