به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران و به نقل از خبرگزاری دیلی تلگراف یکی از زیبایی های پارالمپیک این است که سن و سال در آن جائی ندارد ورزشکارانی که بر معلولیت خود به راحتی فائق آمده اند حتما می توانند به سن وسال بالا نیز غلبه کنند. در ویملبدون امسال، طلایی ترین تورنمنت تنیس جهان این صحبت به میان آمد که راجر فدرر مرد شماره یک تنیس جهان تا چند سال دیگر می تواند در این سطح به مسابقه دادن ادامه دهد؟

پاسخ این است که متأسفانه تنها تامدتی کوتاه ...

امادر پارالمپیک وضعیت به این منوال نیست، قهرمان تنیس روی ویلچر نورفولک 51 ساله است. او در آتن و پکن توانسته مدال طلا را از آن خود کند. او در رنکینگ های جهانی نیز درتمام اول است و این نشان می دهد معلولین روحیه ای بسیار بالاتر از ورزشکاران عادی دارند.

درست است که ورزشکاران با سنین بالا در المپیک نیز شرکت می کنند اما نکته قابل توجه آن است که آنها نمی توانند به مقابل یا رتبه قابل توجهی دست یابند اما در پارالمپیک اوضاع برعکس است.

البته علت اصلی این موضوع آن است که معلولین معمولا کمی زمان نیاز دارند تا به معلولیت خود غلبه کنند و برتوانايی هایشان تمرکز کنند و این موضوع بیشتر در سنین بالا رخ می دهد.

دلیل دیگر کمی پیچیده تر است و به موضوع اعتماد به نفس اشاره دارد. ورزشکاران معلول برای قهرمانی به اعتماد به نفس احتیاج دارند و این اطمینان پس از چند دوره شرکت در رقابت ها تازه به دست می آید و عامل موفقیت آنها در سنین بالا می شود./مح