پرخوری و مصرف بی رویه پروتئین عامل بروز و تشدید بیماری نقرس است.

به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران اراک نقرس یك اختلال متابولیسم بازهای آلی پورین است و با آرتریت حاد و هیپراوریسمی شناخته می‌شود و عمده مبتلایان به آن مردان میانسال تا مسن و زنان یائسه هستند.

به گفته متخصصان اغلب بیماران مبتلا به نقرس به صورت مستمر و روزانه میزان بالای پروتئین در رژیم غذایی خود دارند و مواد خوراكی همچون گوشت قرمز، مرغ، ماهی و تخم مرغ، جگر، مغز، دل و قلوه و كله پاچه گوسفند، مخمر(ماءالشعیر)، عصاره گوشت، اندام‌های غده‌ای، غذاهای دریایی، لوبیا، نخود، زردچوبه، قارچ، گل كلم و اسفناج بیش از حد می خورند. شایع ترین تظاهر بالینی بیماری نقرس حمله‌های شدید همراه با درد در مفاصل دست و پا است و با حاد شدن بیماری حملات دردناك و التهاب مناطق افزایش می یابد. علایم نخستین این بیماری بیشتر در هنگام شب آغاز می شود و مفاصل به سرعت گرم و قرمز رنگ شده و نسبت به لمس حساس می شود. نقرس بیماری است كه خود را با افزایش اسید اوریك خون، التهاب دردناك مفاصل، رسوب كریستال‌های اورات سدیم و سنگ‌های كلیوی اسید اوریكی نشان می‌دهد.

بر اساس آمار موجود كشوری از هر یكهزار مرد، حدود هفت نفر و از هر یكهزار زن یك نفر به این بیماری مبتلا می‌شوند. بیماری نقرس با دو نوع نقرس الكلی و غیرالكلی ها شناخته شده و پرخوری، ضربه، مصرف بیش از حد اتانول، درمان با داروهای هیپراوریسمیك، بیماری های داخلی و سكته های مغزی و قلبی در تسریع روند آن اثرگذار است. بیماران نقرسی باید غذاهایی را كه پورین اندك دارند نظیر نان، شیر و فرآورده‌های لبنی، میوه‌ها، سبزی‌ها و نوشیدنی‌های غیر الكلی را در رژیم غذایی روزانه بیشتر مصرف كنند. میزان مصرف پروتئین یك فرد عادی حدود یك گرم به ازای هر كیلوگرم وزن بدن است و نباید در این خصوص زیاده روی شود. كنترل و حفظ وزن مطلوب برای بیماران نقرسی اهمیت ویژه ای دارد. رقیق شدن ادرار و تسریع در دفع اسید اوریك، پیشگیری از رسوب اسید اوریك در كلیه‌ها و تشكیل سنگ‌های كلیوی اقدام مهم درمانی برای بیماران نقرسی است و پیشنهاد می شود این بیماران حداقل روزانه سه لیتر آب بنوشند./س

برچسب ها: نقرس ، پروتئین ، پرخوری
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.