به گزارش سرويس بين‌الملل باشگاه خبرنگاران، روزنامه آسيا تايمز در مقاله اي تحت عنوان "ايران مسير جديدي به نم مي بخشد" به تحليل اهميت برگزاري اجلاس جنبش عدم تعهد در تهران پرداخته و نوشته است؛ با وجود آنكه بسياري از رسانه ها و تحليلگران معتقدند، اين اجلاس براي ايران منافع بسياري داشته و خواهد داشت، اما خود اين جنبش هم از ايران بهره فراواني خواهد برد و نم تحت رياست ايران، دوباره جايگاه واقعي خود را پيدا خواهد كرد و بار ديگر به شعارهاي اصولي خود باز مي گردد.
 
در اين گزارش آمده است؛ اگرچه توجه بيشتر رسانه هاي جهان در رابطه با نشست اين هفته جنبش عدم تعهد (نم) در تهران معطوف به اين نكته بوده است كه ايران چگونه از اين نشست سود خواهد برد و اين نشست چگونه به راهبرد ضد تحريمي ايران سود خواهد رساند.
تاكنون به اين مسئله كه اين جنبش سياسي "جهان در حال توسعه" چگونه از ايران سود خواهد برد، كمتر توجه شده است. بخصوص آنكه اكنون تهران قرار است رياست گروه نم را در سه سال آينده برعهده داشته باشد.
 
پاسخ اين سوال كاملا مشخص است؛ ايران به "نم" كمك خواهد كرد "تصور سياسي اصلي" خود را كه در سال 1955 و در اصول دهگانه نشست باندونگ مطرح شده، يعني تاكيد بر استقلال و انسجام در برابر هژموني را در سايه شعار ايدئولوژيك "نه شرقي و نه غربي" ايران كه نشان نظم بسا انقلابي ايران بوده، دوباره به دست آورد.
 
مي توان ايران را با مصر و كوبا، دو ميزبان و دو رئيس سابق گروه نم مقايسه كرد. يكي از آنها يعني مصر تحت حاكميت حسني مبارك آشكارا با غرب هم پيمان بود و ديگري (كوبا) به عنوان عضوي از بلوك شرق در طول دوران جنگ سرد، ميراث درازمدت اين عضويت را با خود حمل مي كرد.
 
هماهنگي كامل رويكرد سياست خارجي ايران با هنجارهاي "نم" به اين معني است كه اين جنبش با انتخاب ايران به عنوان رئيس بعدي، گام مطمئني را در تجديد حيات و احياء خود برداشته است. اين رياست به تهران هم در شكل دهي حركت هاي آينده گروه نم، مثلا در سازمان ملل كه نم به دنبال اصلاحات معنادار در آنجا مانند گسترش شوراي امنيت و افزايش نقش مجمع عمومي سازمان ملل است، آزادي عملي خوبي مي دهد.
 
ايران شبكه انسجام بين المللي خود را به راه انداخته است و جذبه ايدئولوژيكي آن به جاي آنكه كمرنگ و ضعيف شود، قدرت گرفته است. ايران هرگز بر سر اين هويت خود مصالحه نمي كند؛ زيرا آن با مسائل داخلي و خارجي اش عجين شده است. تقريبا تمام هويت و موجوديت ايران، حول محور جايگاه ويژه ايران در سياستهاي بين المللي جهان اسلام مي گردد.
 
اين گزارش سپس به پيروزي انقلاب اسلامي ايران اشاره كرده و نوشته است؛ بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران را به عنوان يك "قدرت بين المللي از نوع متفاوت" يعني "ابرقدرت اخلاقي" به منصه ظهور رساند.
نگراني هاي جهان سومي نظام ايران، مانند "توسعه نيافتگي" روابط شمال_ جنوب، ضد امپرياليسم و غيره، امروز هم بدون تغيير مانده است، هرچند كه روش برخورد با اين مسائل، تغييرات بسياري داشته است.
در كل، راهبرد جهان سومي ايران متشكل از تفكر دوباره در مشكل آفريني سلطه و مقاومت در برابر آن در سطح جهاني است.
ترسيم يك مسير جديد براي گروه نم، مستلزم آن است كه سران سياست خارجي ايران، حساسيت فراواني در خصوص منطق تنوع جهان سوم و محدوديت هاي راهبرد جهان سومي خود، داشته باشند.
البته، ماهيت مشكلات و مسائلي كه "نم" با آنها مواجه است، تغييرات چشمگيري داشته است، اما مشكلات باقيمانده همان مشكلات تقريبا دائمي است. اين مشكلات، "سلطه قدرتهاي بزرگ و توسعه نيافتگي " است.