به گزارش
گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،اردشير اميرارجمند كه با گذشت زمان رابطهاش با
منافقين کاملا عيان شده است ( او غير از اين رابطه نسبي با منافقين هم دارد اردشير امير امير ارجمند برادر مسعود اميرارجمند
مسئول شاخه اطلاعاتي گروهك تروريستي منافقين در پاريس است) با دستور سرویسهای
اطلاعاتی بیگانه، فراخوان تمامی مهرههای فتنه را در دستور کار قرار داد و با
هماهنگی گسترده با رسانههای ضد انقلاب پروپاگانداي خود را آغاز كرد.
بر همين اساس بود كه پایگاههای خبری، شبکههای به اصطلاح اجتماعي و
تلویزیونهای ماهوارهای و رسانههای مختلف ضد انقلاب از چند هفته مانده به برگزاری
اجلاس با ترفندهای گوناگون و رنگارنگ فراخوان عمومی دادندبلکه اندک جماعتی را برای آشوب و
ناامنی در تهران به خیابانها بکشانند و فضای شهر را در مقابل مهمانان خارجی سیاه و
معیوب جلوه دهند.
افرادی چون حمزه غالبی عضو اصلی شورای راه سبز امید (ناامید) ، فریبا
داوودی مهاجر از پادوهای سازگارا، رامتین
غفاری که به دلیل اقدامات مجرمانه سابقه کیفری داشته و ... مهرههای فعال در شبکه
های اجتماعی بودند که برای این پروژه انتخاب شدند.
اما بی اعتنایی حلقههای
اجتماعی مردمی به فراخوانهای دغل کارانه، حتی در فضای شبکههای اجتماعی فضای
سایبر، چنان پررنگ بود که مهرههای تحت امر این شبکه ضد انقلاب هم صدایشان در آمد
و با الفاظ توهین آمیز از مخاطبان میخواستند که نترسند و به خیابانها بروند و بر
پشت بامها شعار علیه حکومت سردهند!
اما جریان مطرود و بی اعتبار دشمنانوطن، که بارها با وقاحت تمام پس از هر بار شکست از
مردم، دوباره فراخوان حضور خیابانی به قصد ایجاد ناامنی اجتماعی میدادند این بار
چنان به دریوزگی و فلاکت افتادند که پس از هفتهها فراخوان دادن در این روزهای اخیر،
با اعتراف به بی رنگی حنایشان برای مردم، شروع به فحاشی و دادن القاب زشت به ملت
کردهاند.
در این میان برخی از اصلاح طلبان از جمله علی اصغر شفیعیان که در این
جریان روزنامه نگاری نیز میکند با اعتراض به این رفتار شاخه فتنه جریاناصلاح طلبی و اعتراف به بی حاصلی
چندباره این گونه سیاست گزاریها از آنان خواست تا تغییر موضع بدهند و فکری به حال
رفتارهای بی حاصل و خائنانه شان کنند تا بلکه از این وضعیت بغرنج و نا امیدانه
خارج شوند.
آنچه که از این اتفاق کاملا مشهود است، بی اعتباری و یأس و نا امیدی
مطلقی است که اردوگاه فتنه گران را در برگرفته بطوری که هیچ تدبیری برای آن نمیتوانند
بيانديشند.