به گزارش سرويس بين‌الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از روزنامه اماراتي الخليج، مدت کوتاهي پس از اعلام تشکيل اسرائيل در سال 1948، فرانسه در اوايل دهه 1950 راکتوري هسته اي در اختيار اسرائيل قرار داد.
صهيونيست ها نيز اورانيوم خام را در معادن فسفات در صحراي نقب کشف کردند و برنامه هسته اي اسرائيل با همکاري فرانسه و ديگر کشورهاي غربي راه اندازي شد.
 اسرائيل برنامه هسته اي خود را پنهان نگه داشت و عربها نيز از آن چيزي نمي دانستند زيرا هيچ آزمايش هسته اي در سرزمين فلسطين انجام نشده بود.
در اواسط دهه 1980 يکي از دانشمندان هسته اي اسرائيل به نام موردخاي وانونو از فعاليت هسته اي نظامي اسرائيل پرده برداشت و گفت اسرائيل ده ها بمب اتمي در اختيار دارد.
 در سال 2006 نيز ايهود اولمرت پس از جنگ ژوئيه با لبنان به منظور تقويت جبهه داخلي اسرائيل که در اين جنگ متحمل ضرباتي شده بود اعتراف کرد که اسرائيل بمب اتمي در اختيار دارد. اما آنچه اعلام نشد اين بود که اسرائيل توانايي هاي هسته‌اي خود را آزمايش هم کرده است
و متاسفانه اين آزمايش در خاک يک کشور عربي يعني در صحراي الجزاير انجام شده است. پيش از اين گفته شده بود که فرانسه آزمايش هايي هسته اي در صحراي الجزاير انجام داده است اما نکته ناگفته اين بود که اين آزمايش ها براي اسرائيلي ها انجام شده است.
پيامدهاي انفجار هسته اي فرانسه و اسرائيل در صحراي الجزاير همچنان ادامه دارد به گونه اي که حيوانات و پرندگان و انسان ها و گياهان در اين منطقه تحت تاثير مواد هسته اي جان مي بازند.
 نيمه عمر ايزوتوپ اورانيوم حدود پنج ميليون سال است و اين عنصر به مدت پنج ميليون سال در طبيعت باقي مي ماند و راديو اکتيو پخش مي کند تا تحليل برود.
به همين علت است که کشورها آزمايش هاي هسته اي خود را در تونلهاي زيرزميني انجام مي دادند و سپس براي جلوگيري از ورود تشعشات هسته اي به طبيعت، روي آن منطقه سرب مي ريختند.
چنين کاري را اتحاد شوروي پس از انفجار نيروگاه چرنوبيل انجام داد. کاري که در الجزاير هيچ گاه انجام نشد.