به گزارش سرويس بينالملل باشگاه خبرنگاران به نقل از اکونومیست، حزب عدالت و توسعه با رهبری اردوغان توانست از سال 2002 به بعد به موفقیتهای قابل توجهی برسد. اما در شرایط کنونی اوضاع چندان بر وفق مراد اردوغان نیست.
اردوغان به مرور زمان به یک فرد جاه طلب تبديل شده و از هم اکنون برای جانشینی عبدالله گل به عنوان رییس جمهور آتی ترکیه در سال 2014 دور خیز کرده است.
عدم پایبندی وي به وعدهها برای پیشبرد دمکراسی مورد انتقاد بسیاری از رسانهها و سیاستمداران ترکیه قرار گرفته است. وي تا حدي سرگرم انتخابات 2014 است که بسیاری از وعدههای خود را به فراموشي سپرده است.
با وجود شعارهاي حقوق بشري، رسانههاي ترکيه اجازه فعاليت آزادانه ندارند و منتقدان اخراج مي شوند.
بروز اختلاف با احزاب اسلامگرای ترکیه، تشدید بحران
کردها و ناآرامیها در سوریه از مشکلات مهم پیش روی اردوغان است.
در این میان، اردوغان از سیاستهای بشار اسد انتقاد میکند و او را مسئول افزایش خشونتها میداند. اما مخالفان اردوغان میگویند که حمایت آنکارا از شورشیان سوری موجب بروز دشمنی سوریه و ایران با این کشور شده است.
در حاليکه هم اکنون امريکا سرگرم انتخابات رياست جمهوري خود است و اتحاديه اروپا با بحران اقتصادي دست و پنجه نرم مي کند و گفتگوهای عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا به بن بست رسيده است، به نظر مي رسد که دوستان اردوغان در غرب از وي فاصله گرفته اند.
بسياري از مردم ترکيه نگران انند که کشورشان درگير يک جنگ منطقه اي شود.
از سوی دیگر، محبوبیت اردوغان نیز به تدریج در حال کاهش است.
اکونوميست در پايان مي نويسد: به نظر میرسد در شرایط کنونی بهتر است نخست وزیر
ترکیه شرایط داخلی اين کشور را سر و سامان ببخشد و از اجرای قانون اساسی استقبال کند
که تمام شهروندان این کشور را زیر سایه خود بگیرد؛ نه فقط جاه طلبیهاي ریاست جمهوری اش را.