سنندج/
سیگار تو نخ دانشگاه رفته است!
رفتار ناهنجار كشيدن سيگار در بين گروهي از دانشجويان كه روز به روز در حال افزايش است، از محيط خوابگاه‌ها به محيط خود دانشگاهها و حتي به جمع دانشجويان دختر كشيده شده است!
به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران سنندج مشاهده سيگار كشيدن برخي دانشجويان در فضاي دانشگاه بيننده را با اين سؤال روبه‌رو مي‌كند كه آيا اينجا واقعاً دانشگاه است ؟ با اين حال علاوه بر افزايش گرايش مصرف دخانيات در سطح جامعه، در سال‌هاي اخير تب مصرف دخانيات به خصوص در ميان دانشجويان و افراد جوان رشد نگران‌كننده‌اي يافته است؛ به طوري كه در فضاهاي آموزشي و دانشگاهي، عده‌اي از پسران و دختران با زير پا گذاشتن شأن علمي و تربيتي اين محيط‌ها، سيگار مي‌كشند.
اين پديده در شرايطي اتفاق مي‌افتد كه بر اساس آيين‌نامه وزارت علوم، استعمال دخانيات حتي در خوابگاه‌هاي دانشجويي هم ممنوع است چه برسد به استعمال آن در فضاي دانشگاهي! اما آمار و مشاهدات خبرنگارجوان از اوضاع و احوال اين روزهاي بسياري از دانشگاهها نشان از آن دارد كه اگر قرار بر اخراج دانشجويان به علت سيگاركشي باشد بايد روزانه ۵ تا ۱۰ دانشجو ـ و چه بسا بيشتر ـ از هر دانشگاهي اخراج شوند!
كشيدن سيگار مانند خوردن چاي در دانشگاهها!
پديده سيگار كشيدن در حالي اين روزها در جامعه دانشجويان مشاهده مي‌شود كه بسياري از آنها اين عمل را براي خود يك ژست يا به نوعي «كلاس » يا نشانه روشنفكري مي‌دانند و اين تلقين كه دانشجو بايد سيگار بكشد تا بسياري باور كنند كه او بزرگ شده است، بسيار رواج پيدا كرده است.
اين پديده در حالي رخ مي‌دهد كه در كمال تعجب مشاهده مي‌شود تعداد قابل توجهي از استادان دانشگاهها هم در شرايطي كه بايد خود الگويي براي دانشجو باشند، يا در مقابل ديدگان دانشجويان سيگار مي‌كشند، يا فندك به دانشجويان مي‌دهند يا فندك از دانشجويان مي‌گيرند!
مثلث «خوابگاه، دانشگاه، كافي شاپ»
سيگار كشيدن در بين دانشجويان اگر تا پيش از اين درون خوابگاه‌ها صورت مي‌گرفت امروزه در گوشه و كنار و حتي رو در روي چشمان مأموران حراست دانشگاهها هم بدون كوچكترين ابايي انجام مي‌شود و كمتر كسي است كه بتواند به اين دانشجويان خرده بگيرد چه برسد به آنكه آنها را محروم يا حتي اخراج كند! در اين ميان، حتي به دفعات مشاهده مي‌شود كه بسياري از همين دانشجويان پس از پايان كلاس‌ها يا در ساعات فراغت دسته جمعي به كافي شاپ‌ها و سفره‌خانه‌هاي سنتي مي‌روند و با ژست‌هاي آنچناني به قول خودشان در آنجا هم دمي مي‌گيرند تا مثلث «خوابگاه، دانشگاه، كافي شاپ» را در سيگاركشي ترسيم كرده باشند!
اين روزها در دانشگاهها به راحتي يك آب خوردن مي‌توان سيگار يافت و در مواردي حتي در برخي از دانشگاهها در بوفه آن سيگار فروخته مي‌شود!
بهانه‌هاي بسيار براي كشيدن سيگار
تحريك، ژست، كسب آرامش، كاهش احساسات منفي، هوس و عادت از جمله عوامل فريبنده‌اي است كه بسياري از دانشجويان سيگاري آن را دليل اصلي گرايش به سمت اين ماده مي‌دانند.
اين در حالي است كه در سال‌هاي گذشته در كمال تعجب بسياري از دانشجويان اين باور پوچ را كه سيگار سبب مي‌شود تا در شب امتحان خوابشان نبرد و سر درد نگيرند، عاملي براي كشيدن سيگار خود مطرح مي‌كنند!
خدشه به شأن مراكز علمي با سيگار
كشيدن سيگار در دانشگاهها آنهم توسط قشر نخبه جامعه كه در آينده خود بايد عنان كار را در بسياري از امور به دست بگيرند در حالي رخ مي‌دهد كه از سوي بسياري از دانشجويان، كمتر به شأن دانشجو و دانشگاهها توجه مي‌شود. شأن دانشگاه به اندازه‌اي مقدس و قابل احترام است كه خدشه به اين جايگاه، قابل چشم‌پوشي نيست و در صورتي اين شأن، پاس داشته مي‌شود كه در وهله نخست، خود دانشجويان حرمت نگه دارند چراكه احترام امامزاده را متولي آن نگه مي‌دارد.
والدين بي‌خبر
بي ترديد بي‌تفاوتي والدين و نظارت كمرنگ آنها در كشيده شدن دانشجو به سمت سيگار يك امر مهم و قابل توجه به حساب مي‌آيد. اين در حالي است كه هر سال قبل از كنكور دانشگاهها، شور و حال وصف نشدني در ميان دانش‌آموزان دوره‌هاي پيش دانشگاهي و والدين آنها به وجود مي‌آيد و به طور كلي تلاش‌هاي زيادي براي ورود به دانشگاه انجام مي‌شود؛ تلاش‌هايي براي اعتبار، ارزش و جايگاهي كه دانشجو و تحصيلات عالي براي آن فرد دارد. با قبولي در دانشگاهها برخي از دانشجويان مجبورند به شهرهاي ديگر بروند و در خوابگاه‌هاي دانشجويي مستقر شوند. والدين هم فرزند خود را تا دانشگاه بدرقه مي‌كنند. آنها از اينكه فرزندشان سد كنكور را شكسته، احساس رضايت و خرسندي مي‌كنند و فرزند خود را به دانشگاه مي‌سپارند.
تصور آنها اين است كه او از هر نظر، مورد مراقبت و كنترل قرار مي‌گيرد و براي همين، با خيالي آسوده به خانه بر مي‌گردند. از طرفي دانشجويان نيز با ورود به محيط دانشگاه و خوابگاه، با مسائل و مشكلات خاصي رو به رو مي‌شوند. دوري از خانواده، غم غربت، زندگي با افرادي كه از لحاظ فرهنگي با او يكسان نيستند و بسياري ديگر از اين دست موارد. تمامي اينها مي‌تواند در نهايت منجر به آن شود كه با كوچكترين مشكلي دانشجوي تازه وارد به دانشگاه، به تعارفات دوستان خود دست رد نزند و به قول معروف پك اول سر آغازي مي‌شود براي كشيدن سيگار در طول دوره دانشجويي كه همان كافي است براي اعتياد به سيگار.
دود سيگار به چشم...
با تمام اين اوصاف بسياري از كساني كه دانشگاه را محيطي پاك براي خود متصور مي‌شوند اين انتظار را از مسئولان دارند تا با توجه ويژه به دانشجويان و اعمال قانون‌هايي كه تصويب كرده‌اند از گسترش اين پديده ناهنجار در فضاهاي علمي كشور پيشگيري كنند تا دود سيگار در نهايت به چشم خود آنها هم نرود!/س
اين پديده در شرايطي اتفاق مي‌افتد كه بر اساس آيين‌نامه وزارت علوم، استعمال دخانيات حتي در خوابگاه‌هاي دانشجويي هم ممنوع است چه برسد به استعمال آن در فضاي دانشگاهي! اما آمار و مشاهدات خبرنگارجوان از اوضاع و احوال اين روزهاي بسياري از دانشگاهها نشان از آن دارد كه اگر قرار بر اخراج دانشجويان به علت سيگاركشي باشد بايد روزانه ۵ تا ۱۰ دانشجو ـ و چه بسا بيشتر ـ از هر دانشگاهي اخراج شوند!
كشيدن سيگار مانند خوردن چاي در دانشگاهها!
پديده سيگار كشيدن در حالي اين روزها در جامعه دانشجويان مشاهده مي‌شود كه بسياري از آنها اين عمل را براي خود يك ژست يا به نوعي «كلاس » يا نشانه روشنفكري مي‌دانند و اين تلقين كه دانشجو بايد سيگار بكشد تا بسياري باور كنند كه او بزرگ شده است، بسيار رواج پيدا كرده است.
اين پديده در حالي رخ مي‌دهد كه در كمال تعجب مشاهده مي‌شود تعداد قابل توجهي از استادان دانشگاهها هم در شرايطي كه بايد خود الگويي براي دانشجو باشند، يا در مقابل ديدگان دانشجويان سيگار مي‌كشند، يا فندك به دانشجويان مي‌دهند يا فندك از دانشجويان مي‌گيرند!
مثلث «خوابگاه، دانشگاه، كافي شاپ»
سيگار كشيدن در بين دانشجويان اگر تا پيش از اين درون خوابگاه‌ها صورت مي‌گرفت امروزه در گوشه و كنار و حتي رو در روي چشمان مأموران حراست دانشگاهها هم بدون كوچكترين ابايي انجام مي‌شود و كمتر كسي است كه بتواند به اين دانشجويان خرده بگيرد چه برسد به آنكه آنها را محروم يا حتي اخراج كند! در اين ميان، حتي به دفعات مشاهده مي‌شود كه بسياري از همين دانشجويان پس از پايان كلاس‌ها يا در ساعات فراغت دسته جمعي به كافي شاپ‌ها و سفره‌خانه‌هاي سنتي مي‌روند و با ژست‌هاي آنچناني به قول خودشان در آنجا هم دمي مي‌گيرند تا مثلث «خوابگاه، دانشگاه، كافي شاپ» را در سيگاركشي ترسيم كرده باشند!
اين روزها در دانشگاهها به راحتي يك آب خوردن مي‌توان سيگار يافت و در مواردي حتي در برخي از دانشگاهها در بوفه آن سيگار فروخته مي‌شود!
بهانه‌هاي بسيار براي كشيدن سيگار
تحريك، ژست، كسب آرامش، كاهش احساسات منفي، هوس و عادت از جمله عوامل فريبنده‌اي است كه بسياري از دانشجويان سيگاري آن را دليل اصلي گرايش به سمت اين ماده مي‌دانند.
اين در حالي است كه در سال‌هاي گذشته در كمال تعجب بسياري از دانشجويان اين باور پوچ را كه سيگار سبب مي‌شود تا در شب امتحان خوابشان نبرد و سر درد نگيرند، عاملي براي كشيدن سيگار خود مطرح مي‌كنند!
خدشه به شأن مراكز علمي با سيگار
كشيدن سيگار در دانشگاهها آنهم توسط قشر نخبه جامعه كه در آينده خود بايد عنان كار را در بسياري از امور به دست بگيرند در حالي رخ مي‌دهد كه از سوي بسياري از دانشجويان، كمتر به شأن دانشجو و دانشگاهها توجه مي‌شود. شأن دانشگاه به اندازه‌اي مقدس و قابل احترام است كه خدشه به اين جايگاه، قابل چشم‌پوشي نيست و در صورتي اين شأن، پاس داشته مي‌شود كه در وهله نخست، خود دانشجويان حرمت نگه دارند چراكه احترام امامزاده را متولي آن نگه مي‌دارد.
والدين بي‌خبر
بي ترديد بي‌تفاوتي والدين و نظارت كمرنگ آنها در كشيده شدن دانشجو به سمت سيگار يك امر مهم و قابل توجه به حساب مي‌آيد. اين در حالي است كه هر سال قبل از كنكور دانشگاهها، شور و حال وصف نشدني در ميان دانش‌آموزان دوره‌هاي پيش دانشگاهي و والدين آنها به وجود مي‌آيد و به طور كلي تلاش‌هاي زيادي براي ورود به دانشگاه انجام مي‌شود؛ تلاش‌هايي براي اعتبار، ارزش و جايگاهي كه دانشجو و تحصيلات عالي براي آن فرد دارد. با قبولي در دانشگاهها برخي از دانشجويان مجبورند به شهرهاي ديگر بروند و در خوابگاه‌هاي دانشجويي مستقر شوند. والدين هم فرزند خود را تا دانشگاه بدرقه مي‌كنند. آنها از اينكه فرزندشان سد كنكور را شكسته، احساس رضايت و خرسندي مي‌كنند و فرزند خود را به دانشگاه مي‌سپارند.
تصور آنها اين است كه او از هر نظر، مورد مراقبت و كنترل قرار مي‌گيرد و براي همين، با خيالي آسوده به خانه بر مي‌گردند. از طرفي دانشجويان نيز با ورود به محيط دانشگاه و خوابگاه، با مسائل و مشكلات خاصي رو به رو مي‌شوند. دوري از خانواده، غم غربت، زندگي با افرادي كه از لحاظ فرهنگي با او يكسان نيستند و بسياري ديگر از اين دست موارد. تمامي اينها مي‌تواند در نهايت منجر به آن شود كه با كوچكترين مشكلي دانشجوي تازه وارد به دانشگاه، به تعارفات دوستان خود دست رد نزند و به قول معروف پك اول سر آغازي مي‌شود براي كشيدن سيگار در طول دوره دانشجويي كه همان كافي است براي اعتياد به سيگار.
دود سيگار به چشم...
با تمام اين اوصاف بسياري از كساني كه دانشگاه را محيطي پاك براي خود متصور مي‌شوند اين انتظار را از مسئولان دارند تا با توجه ويژه به دانشجويان و اعمال قانون‌هايي كه تصويب كرده‌اند از گسترش اين پديده ناهنجار در فضاهاي علمي كشور پيشگيري كنند تا دود سيگار در نهايت به چشم خود آنها هم نرود!/س
