به گزارش
خبرنگار باشگاه خبرنگاران، نشست بررسی مشکلات و معظلات تئاتر حوزه کودک و نوجوان با حضور صدیقه حسن زاده و بهزاد صدیقی نمایشنامه نویس و منتقد تئاتر در فرهنگسرای فردوس برگزار شد.
در ابتدای نشست بهزاد صدیقی با نگاهی اجمالی به پیدایش تئاتر کودک به برخی از مشکلاتی که در این حوزه مثل نبود متن،تولید کم و فقدان سالن های مخصوص تئاتر کودک اشاره كرد.
صدیقی در ادامه از نگاه آموزش به این حوزه اظهار داشت: تئاتر کودک و نوجوان به طور عملی تعریف نشده و به طور آکادمیک آموزش داده نمی شود و آموزش عموماً در مراکزی مثل کانون پرورش فکری کودکان به طور مستمر آموزش داده می شود از آموزش بگذریم خود پژوهش مورد دیگری است که با آن برخورد می کنیم
این نمایش نامه نویس تصریح کرد: بودجه، نبود سالن و از همه مهم تر اطلاع رسانی و تبلیغات در حوزه تئاتر کودک و نوجوان از دیگر مشکلات این حوزه محسوب می شود.
صدیقی در خصوص انعکاس رسانه نیز افزود: در بخش رسانه ها، رسانه های مکتوب کمی به این حوزه اشاره دارد ولی رسانه های دیداری و شنیداری به تئاتر کودک و نوجوان در حد نیم درصد نگاه و اطلاع رسانی می کنند.
این منتقد تئاتر در خصوص آموزش این هنر در مدارس اذعان داشت: تئاتر کودک در مدارس و آموزش و پرورش هست ولی به درس هنر به عنوان یک درس سرگرمی و تفریحی مثل نقاشی و ورزش نگاه می کنند یعنی هم هنر هست و هم هنر نیست آموزش و پرورش می تواند با تعامل ارگان هایی مثل فرهنگ و ارشاد و یا مرکز کانون پرورش فکری کودک و نوجوان نشست های مشترکی داشته باشند تئاتر کودک و نوجوان از این وضعیت خارج نمایند.
در بخش بعدی حسن زاده مهمان برنامه با اشاره به متالوژی تئاتر کودک گفت: اساسا ما هنوز نتوانستیم متالوژی کودک را در کشور تبیین و تدوین کنیم.
این نویسنده در ادامه بیان داشت: تئاتر کودک و نوجوان بخشی از بدنه تئاتر و تئاتر بخشی از فرهنگ و هنر هر جامعه محسوب می شود و متاسفانه هیچ تعاملی با مخاطب ، متولی و سیاستگذار تئاتر کودک و نوجوان وجود ندارد.
مدیر اسیتیج ایران تصریح کرد: سه رکن تئاتر کودک و نوجوان(سیاست گذار،متولی و مخاطب) باید با هم در ارتباط باشد و در راستای یکدیگر حرکت کنند.
حسن زاده در خصوص متولی اصلی در این حوزه گفت: متولی اصلی سیستم دانشگاه ما است در آموزش آن ها هستند و این باید مطرح و ارزیابی شوند.
حسن زاده نیز با اشاره به بخش تبلیغات و اطلاع رسانی بیان داشت: در خصوص تبلیغات رسانه ها نقش مهمی دارند.
صدیقی نیز در خصوص تولید کنندگان تئاتر خاطرنشان کرد: اساساً در تئاتر هنرمندان وتولیدکنندگان خیلی زیاد به مخاطبینشان نگاه نمی کنند مخاطب شناسی کمتر از تولید کنندگان صورت می گیرد و تولید کنندگان بر اساس سلایق و علایق خود کار را تهیه و اجرا می کنند و نگاهی به نیاز های جامعه نمی کنند.
حسن زاده نیز در جمع بندی نهایی صحبت هایش گفت: ما هنوز مخاطب و نیازهایش را نشناختیم بحث در حوزه مخاطب شناسی شناخت ما از شیوه اجرایی و پیوند آن و پرورش آن و تئاتر آموزشی حتی آموزش و پرورش هم نتوانسته به این شناخت در آموزش و پرورش برسد تئاتر آموزش الآن خیلی مطرح است به شکل های مختلفی تئاتر مشارکتی تئاتر خلاق هنوز هیچ فعالیت در بحث استانداردازی یک اتفاق کلی است که هم به محتوا و شیوه اجرایی توجه دارد./ي2