به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران اراک بازي يكي از نيازهاي اساسي كودكان و اصلي‌ترين فعاليت كودك به شمار مي‌رود كه در عين سرگرم كردن او، كاركردهاي مهم ديگري نيز دارد كه هريك از اين كاركردها به جنبه‌اي از زندگي كودك مربوط مي‌شود كه او را براي ورود به زندگي بزرگسالي آماده مي‌كند.

به اين معنا كه خيلي اوقات بچه‌ها با وسايل بازي‌شان رابطه عاطفي برقرار مي‌كنند كه در سنين پايين طبيعي است، اما والدين چگونه با اسباب بازي كودك برخورد كنند؟ مثلا دست عروسك كودك شكسته، نبايد بگوييم اشكالي ندارد و يكي ديگر برايت مي‌خرم، در اين مواقع بايد عاطفه نشان دهيم، متاسف شويم و سعي كنيم دست عروسك را درست كنيم، اين رفتار مي‌تواند به رشد عاطفي كودك در آينده كمك كند.بچه‌ها اسباب بازي‌ها را جاندار فرض مي‌كنند. مهم است كه مسووليت اسباب بازي‌شان را به خودشان بدهيم، با اين رفتار در واقع يك‌جور الگو دادن و نقش‌پذيري را در كودكان تقويت مي‌كنيم بنابراين به كودك مي‌گوييم، خودت بايد اسباب بازي‌هايت را كنترل و نگهداري كني، اگر كودك اسباب‌بازي را جايي بگذارد كه نبايد آنجا باشد، آن را توقيف كنيم نه به اين معني كه مالكيت آن را از وي بگيريم، بلكه تا مدتي توقيف مي‌كنيم چون نتوانسته مسئوليت نگهداري آن را بخوبي انجام دهد. اين موضوع به كودك كمك مي‌كند نسبت به نقش‌هايي كه در بزرگسالي خواهد داشت، مسووليت‌پذير باشد. بازي، انعكاسي از فعاليت‌هاي دروني كودك و ميل به خوشي، آزادي و رضايت است كه صفا و آرامش را به ارمغان مي‌آورد. روان‌شناسان معتقدند در فعاليت‌هاي خودجوش كودك بايد آزاد گذاشته شود و دخالت بي‌توقع و نامناسب در فعاليت‌هاي او نبايد صورت بگيرد، تا استقلال و خودمختاري كودك سلب نشود.والدين نبايد تعيين‌كننده نوع و شيوه بازي باشند، بلكه بهتر است شرايط سالم بازي را فراهم و خود به عنوان همبازي شركت كنند و اجازه دهند تا كودك با قدرت خلاقيت خود بازي را اداره كند. بازي براي بچه مانند زندگي براي آنهاست، پس با بازي بچه‌ها جدي برخورد كنيم./س