به گزارش حوزه سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران به نقل از «انجمن دفاع از قربانبان تروریسم خاورمیانه»، ایالات متحده نیز گروهک تروریستی منافقین را در سال 1997 سازمانی تروریستی نامید، اما در سال 2003 با تغییر لحن محسوس، نیروی دشمن متخاصم در عملیات آزادی عراق ارزیابی شد.

وزارت دفاع گزارش کرد که سیاست آمریکا «منحل کردن گروهک تروریستی منافقین و ممانعت از بازسازی آن به عنوان یک سازمان تروریستی» است.

نیروهای ائتلاف می‌توانستند رهبران را از بدنه جدا و ساختار درونی فرقه را سست کنند، اما در عمل آنها حتی اعضای این گروهک تروریستی را تشویق به ترک گروه نکردند و با متمرکز کردن این فرقه تروریستی در اردوگاه اشرف، بسیاری از موارد کنوانسیون‌های ژنو را نقض کردند. از جمله می‌توان به عدم توجه به روش‌های متعدد برای منحل کردن این گروهک تروریستی و کاهش دادن قدرت آن اشاره کرد.

این امر آنچنان بارز بوده که حتی در گزارش «رند»، آمریکا به دورویی در جنگ با ترور متهم شد.

از جمله این اقدامات آمریکا، اعطای آزادی تردد قابل ملاحظه به این گروهک تروریستی، اجازه تاسیس یک دفتر روابط و برگزاری کنفرانس‌های عمومی بزرگ بود که در آن منافقین اهدافش را تبلیغ کرد. علاوه بر این، گروهک تروریستی منافقین توانست علیرغم اعتراض دولت عراق و دستور نیروهای ائتلاف مبنی بر توقف پخش برنامه‌های رادیویی سازمان، به پخش آنها ادامه دهد.

در قطعنامه دسامبر 2003، شورای حکومتی عراق بطور خاص خواهان اخراج گروهک تروریستی منافقین شد و مقامات عراقی مستمراً بر این موضع تاکید کردند، اما مقامات آمریکایی کاملاً منافی با این خواسته‌های عمومی اقدام کردند.

آنها از این می‌ترسند که این فرقه تروریستی در عراق تحت پیگرد قانونی قرار گیرد. بدین دلیل، به رغم خواسته‌های مردمی برای اخراج گروهک تروریستی منافقین و بستن پادگان، واشنگتن با حمایت غیررسمی از پادگان اشرف به مخالفت با خواسته مردم عراق برخاسته و امنیت مناطق پیرامون اردوگاه‌های این تروریستی را فراهم کرده است.

آمریکایی‌ها با وعده از بین بردن دیکتاتور عراق و برپایی خواسته‌های مردم، به این کشور حمله کردند، اما مردم عراق این حمایت آمریکایی‌ها را نادیده گرفتن حقوق هزاران قربانی عراقی به دست این گروهک و تایید جنایات آن می‌دانند.

خروج آمریکایی‌ها، جشن ملی مردم عراق و برافروختگی منافقین

گروهک منافقین، در طی قریب به یک دهه حضور نیروهای ائتلاف و مشخصاً آمریکایی‌ها در عراق، مدام بر طبل ضرورت ادامه حضور آنها در عراق کوبیده است. این خواست از هر حیث مغایر با اصل استقلال عراق و نقطه مقابل خواست مردم این کشور است.

تحول اخیر در عراق و به خصوص خروج نیروهای آمریکایی از شهرها و واگذاری اداره آنها به نیروهای ملی این کشور اتفاقی خوشایند است و آنگونه که خبرگزاری‌ها منتشر کرده‌اند، موجب برپایی جشن ملی و شور و شعف زایدالوصف در بین مردم شده که نشاندهنده اهمیت تاریخی و تعیین کننده این مسئله نزد عراقیان است، اما این اقدام درست در نقطه مقابل خواست و اهدافی است که سازمان منافقین در طی سال‌ها حضور آمریکایی‌ها در عراق دنبال می‌کرده و باعث تشدید اقدامات تروریستی در عراق و قربانی شدن شمار دیگری از مردم بی گناه شده است.

منافقین می‌داند که خروج نیروهای آمریکایی به معنای تحقق واقعی استقلال این کشور و در نتیجه تثبیت آرامش و نهادینه شدن نهادهای مدنی و همینطور تثبیت دولت است. 

گروهک تروریستی منافقین به خوبی آگاه بود که تحقق چنین مهمی بیش از هر چیز باعث می‌شود آنها پشتوانه خود را در عراق از دست بدهند. سالهای متمادی بود که منافقین در جهت اغوا و فریب مردم عراق به این ادعا متوسل شده بودند که به اصطلاح متحد استراتژیک عراق هستند و اعمالشان در راستای منافع این کشور است. تحولات جاری و در رأس آنها خروج نیروهای آمریکایی از شهرهای عراق و نارضایتی منافقین از این اقدام نشان می‌دهد که این متحد استراتژیک عملاً به دنبال منافع خود در عراق است و لاغیر.

نشانه‌ها حاکی از آن است که نارضایتی منافقین صرفاً به موضع گیری‌های سیاسی محدود نمی‌شود؛ خواست گروهک منافقین مبنی بر حضور آمریکایی‌ها در عراق گواه این ادعا بود.

منافقین بارها و بارها اعلام کرده بودند که دلیل مخالفت آنها با خروج نیروهای آمریکایی از عراق این است که دولت عراق به تنهایی قادر به اداره امور و برقراری آرامش نیست. این ادعاها در موقعیتی عنوان می‌شد که در همین مدت آنها مستقیم و غیر مستقیم از هر اقدام تروریستی در عراق حمایت می‌کردند. به طور مستقیم با شمار زیادی از افراد و جریان‌های مسئله‌دار و تروریستی در عراق در تعامل بوده و همکاری می‌کردند. پلیس نیز دقیقاً برای ممانعت و جلوگیری از این روابط و محدود کردن آن، در قرارگاه اشرف حضور یافت که با واکنش سازمان مواجه شد.

این شواهد و کدها و پیدا کردن خط ارتباط آنها با یکدیگر بر بی پایه بودن ادعای وحدت استراتژیک سازمان با مردم و منافع عراق مهر تائید می‌زد.

تشدید اقدامات تروریستی در این مدت دقیقاً در راستای اهداف سازمان است. از این حیث می‌توان گفت سازمان در نقطه مقابل مطالبات و خواسته‌های مردم عراق ایستاده است.

این موضع‌گیری‌ها نشان می‌دهد که ادعاهای منافقین بیش از آنکه به منافع مردم عراق و آینده این کشور مربوط باشد به آینده آنها مرتبط است. بارها تاکید شده که خواست اولیه سازمان ادامه وضعیت بحرانی در عراق است.

موضع گیری‌های گروهک منافقین در مورد اتفاقات و تحولات جاری به خودی خود می‌تواند مردم عراق را متقاعد کند که ادعاهای این گروهک ها در مورد اشتراک منافع با آنها بی پایه و اساس است. 

گروهک منافقین، عاملی بازدارنده، هر چند ضعیف، برای تحقق استقلال و آرامش و امنیت در عراق است، اما ظاهراً این میزان مداخله در امور داخلی عراق، برای تحقق خواست دولت در مورد اخراج منافقین از خاک این کشور کافی نبوده است.

علاوه بر این صرف مداخلات سازمان و نقش آن در تشدید بحران عراق به تنهایی نشان دهنده درستی تصمیم دولت عراق است.

موارد ذکر شده بر اختلاف منافع استراتژیک منافقین و مردم عراق صحه می‌گذارد.

انتهای پیام/

پ2