به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران خوزستان؛آبادان به علت شرایط اقلیمی و جاری بودن آبهای فراوان در جای جای شهر و روستاهایش، از نخلهایی سرسبز، بارور و انبوه برخوردار بوده که بعد از پالایشگاه، همه مردم ایران، این شهر که زمانی لقب «عروس خلیج فارس» را نیز یدک می کشید به نخلستانهای سرسبز و انبوهش می شناختند.
اما وقوع جنگ تحمیلی که یکی از کانونهای آن، شهرستان آبادان بود همه رونق و توسعه و پیشرفت شهر را به تلی از مشکلات حل نشدنی تبدیل کرد و اکنون سالها پس از پایان جنگ، هنوز مردم این شهر با عواقب و تبعات ناشی از جنگ دست و پنجه نرم می کنند گو اینکه زخمهای جنگ یکی پس از دیگری در حال سرباز کردن است.

یکی از بخشهایی که در جنگ آسیب فراوانی دید، کشاروزی و در راس آن نخلستانهای آبادان بود که در جنگ به علت بمباران شدید شهر تا حدودی تخریب شد ولی به علت وفور آب شیرین، این امکان وجود داشت که این نخلستانها به سرعت احیا شوند و اتفاقا احیای نخیلات در دستور کار دولتهای بعد از جنگ نیز قرار گرفت ولی این کار به علت سیاستهای نادرست در برداشت بی رویه از آب کارون و انتقال آن به سایر نقاط کشور ناکام ماند.
 

اروندرود که به غیر از کارون، از دو رودخانه دجله و فرات نیز تغذیه می شد به علت احداث سدهای فراوان در خاک ترکیه بسیار ضعیف و بی آب شده و توان پر آب کردن رودخانه اروند رود را ندارد و این امر نیز مزید بر علت شده که اروند رود با آن آب شیرینش در معرض نابودی قرار بگیرد و به محلی برای حکمرانی آبهای شور خلیج فارس تبدیل شود.
 
 

در همین خصوص سرپرست جهاد کشاورزی آبادان گفت: با توجه به نمونه برداری از آبهای رودخانه های اروند و بهمنشیر، متاسفانه در هنگام مد و آبیاری نخیلات شوری آب بیش از دوهزار میکروموس بوده است.

رضا پلنگ زا با بیان اینکه این موضوع اگر توسط مسئولان کنترل نشود زیان و فاجعه بزرگی به وجود خواهد آورد، افزود: از مسئولان شهرستان، استان و کشور می خواهیم که دستورات لازم برای کاهش شوری آب را صادر کنند.

وی بالا رفتن شوری آب این رودخانه ها را ناشی از کاهش ورودی آب کارون و دجله و فرات در عراق دانست و گفت: شوری بیش از 20 هزار میکروموس آب رودخانه اروند و  بهمنشیر در سالهای گذشته تمام زیر ساختهای کشاورزی منطقه را از بین برده است

مدیر جهاد کشاورزی آبادان با اشاره به مشکل کشاورزان اروندکناری و بهمنشیری برای تامین آب زمینهای زراعی گفت: سالهای گذشته برای تامین آب نخلستانهای حاشیه اروند از رودخانه بهمنشیر استفاده می شد که امسال متاسفانه آب هر دو رودخانه برای نخلستانها قابل مصرف نیست و حدود سه میلیون اصله نخل در معرض از بین رفتن قرار دارند.

پلنگ زا آب مطلوب برای آبیاری نخیلات را در حد دو هزار تا سه هزار میکروموس دانست و افزود: با شوری آب بیش از دو هزار میکروموس امکان آبیاری نخیلات و میانه کاریهای منطقه ممکن نیست.
 
 

وی از بهره برداران خواست برای کنترل آب شور با کارشناسان مدیریت جهاد کشاورزی و مراکز دایر در دهستان ها هماهنگی نزدیکی به عمل آورند.

هم اکنون از سه میلیون اصله نخل بارور در آبادان حدود یک میلیون اصله در اروندکنار قرار دارد که سالانه به طور میانگین 25 هزار تن خرما به ارزش بیش از 80 میلیارد ریال تولید می کند.

از سوی دیگر کشاورزان آبادانی معمولا در نخلستانها و در بین درختان نخل از میان کاری استفاده می کردند و در آن انواع صیفی جات به خصوص سبزی خوردنی معروف و خوش طعم آبادان را می کاشتند و بخشی از آن را روانه بازار مصرف در استان و برخی دیگر را به کشورهای همسایه صادر می کردند که با شور شدن آب، این مزیت نیز از کشاورزان گرفته شده و آنها برای تامین مخارج زندگی با مشکلات فراوانی مواجه شده اند.
 
همین امر این روزها کشاورزی را به شغلی زیان ده در آبادان تبدیل کرده و باعث شده روز به روز بر جمعیت کشاورزان فعال آبادانی کاسته شود و آنها ترجیح می دهند به سایر مشاغل خدماتی و .... در ادارات و واحدهای بازرگانی رو بیاورند.

محمد سعید انصاری، نماینده آبادان در مجلس شورای اسلامی نیز در این خصوص به خبرنگار مهر گفت: در قبل از جنگ بیش از هشت میلیون اصل نخل در شهر وجود داشت که هر ساله مقدار قابل توجهی خرما، خارک و رطب را به وارد بازار می کردند.

وی افزود: آغاز جنگ بخشی از این نخلها را تخریب کرد ولی بعد از جنگ در حالیکه مردم برای آباد کردن زمینهای کشاورزی خود به خصوص نخلستانها به زمینها و خانه های خود بازگشته بودند، نبود آب، شوری آب و عدم برنامه ریزی مناسب باعث شد بسیاری از نخلهای آبادان نابود شوند.

انصاری تصریح کرد: در شرایط فعلی کمتر از سه میلیون اصله نخل در شهرستان آبادان باقیمانده و بسیاری از نخلستانها به علت نبود و شوری آب به زمینهایی متروکه تبدیل شده اند که واقعا مردمی که آبادان قبل از جنگ با آن نخلستانهای سرسبز و پرصلابتش را به یاد دارند با دیدن این زمینها تنها حسرت می خورند.

نماینده مردم آبادان عنوان کرد: این روزها شوری آب رودخانه اروند و بهمنشیر بدجوری کشاورزان و نخلستانها را عذاب می دهد به همین دلیل خیلی راحت می توان پیش بینی کرد که همین نخلستانهای نجات یافته از جنگ و بی آبی هم به زودی از بین خواهند رفت و دیگر نمی توان گفت نخل نماد شهر آبادان است.

وی تصریح کرد: یکی از اصلی ترین دلایل نابودی نخلستانها نبود هماهنگی لازم بین وزارتخانه های نیرو و کشاورزی است که این ناهماهنگی باعث نابودی نخلستانهای آبادان و شهرهای اطراف مثل خرمشهر و شادگان می شود.

انصاری گفت: البته چند طرح برای احیای نخیلات آبادان در مدت اخیر اجرا شد ولی چون بدون پشتوانه کارشناسی انجام شد تنها باعث هدر رفتن پول بیت المال شد و هیچ دستاوردی برای آبادان، کشاورزان و نخیلات این شهر نداشته و هم اکنون شاهد هستیم هر سال تعداد بیشتری از زمینها به علت پیشروی آب شور و نبود آب مناسب به زمینهای بایر تبدیل می شود.
 
برداشت خارک در آبادان

وی شوری آب را جدی ترین خطری دانست که نخیلات و کل کشاورزی آبادان را تهدید می کند و اظهار کرد: به علت برداشت بی رویه از سرچشمه آب در رودخانه کارون به وسیله وزارت نیرو و انتقال آن به سایر شهرها آن هم برای کشاورزی، آب شور خلیج فارس قدرت بیشتری نسبت به آب شیرین پیدا کرده به گونه ای که آب شور تا شهرستان خرمشهر هم پیشروی می کند و کل کشاورزی مسیر را نابود کرده است.

این نماینده آبادان در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: تنها راه نجات کشاورزی و نخیلات آبادان از این وضع مرگبار، ایجاد هماهنگی بین وزارتخانه های نیرو و جهادکشاورزی برای ایجاد یک طرح هماهنگ است که متاسفانه با شرایطی که مشاهده می کنیم امیدی به ایجاد چنین راهکاری نیست.

همچنین مدیر باغبانی جهاد کشاورزی استان خوزستان با اشاره به اینکه خوزستان رتبه نخست کشور را در تولید خرما و سطح زیر کشت نخیلات دارد، عنوان کرد: استعمران، برحی، بریم، کبکاب، زاهدی و گنطار از انواع خرمای تولید شده در استان است.

حلیم کوتی تصریح کرد: پیش بینی می شود امسال 175 هزار تن خرما برداشت شود که نسبت به سال گذشته دو هزار تن افزایش خواهد داشت.

وی با بیان اینکه سال قبل 173 هزار تن خرما از نخیلات خوزستان برداشت شد،  گفت: میانگین برداشت خرما در استان را بین پنج تا پنج و نیم تن در هر هکتار است.

کوتی افزود: در صورت تامین آب و اعتبار لازم و مشارکت بهره برداران امکان افزایش این سطح به بیش از هزار و 800 هکتار نیز وجود دارد./س