به گزارش حوزه سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران به نقل از «انجمن دفاع از قربانبان تروریسم خاورمیانه»، گروهک تروریستی منافقین به عنوان بخش مهمی از تشکیلات اطلاعات و استخبارات دیکتاتور سابق عراق برشمرده میشد که بودجه ویژهای به آن اختصاص داده شده بود و در عملیاتهای تخریبی علیه مردم و حکومت ایران و سرکوب مردم عراق فعالیت میکرد. خدمات منافقین به دیکتاتور سابق عراق بعد از جنگ ایران و عراق نیز ادامه یافت. در سال 1991 که با حرکتهای انقلابی کردهای شمال عراق در کنار شیعیان جنوب، رژیم بعثی عراق در آستانه سقوط و انهدام قرار داشت، منافقین وارد معرکه شده و حرکت اکراد را با خشونتی هرچه تمامتر سرکوب کردند.
از این قبیل حرکتها توسط منافقین در جهت تحکیم حکومت دیکتاتور سابق عراق بسیار صورت گرفت که مشهودترین مورد آن در مورد شیعیان جنوب بود. از همین رو بخش بزرگی از مردم عراق، گروهک تروریستی منافقین را که در طول حکومت رژیم بعث به عنوان ارتش خصوصی دیکتاتور سابق عراق عمل کرده و از جانب او در جنایات بی شماری از جمله در سرکوب قیام شیعیان و کردها مشارکت داشته دشمن محسوب میکنند، این امر نزد آمریکا آنچنان آشکار و محرز بود که سربازان نیروهای ائتلاف نزدیک پادگان اشرف مستقر شدند تا از این گروهک تروریستی حفاظت کنند، چرا که این امکان وجود داشت که مردم عراق درصدد انتقام گرفتن برآیند.
مردم عراق خواستار رسیدگی به جنایات دیکتاتور بغداد بودند. از این رو منافقین بعنوان ابزارهای جنایات و سرکوبگریهای دیکتاتور سابق عراق و مسعود رجوی در نقش رهبر «جیش التحریر» عراقی متهم ردیف اول هستند. در همین راستا مردم شهر الخالص از گروهک تروریستی منافقین به دلیل ارتکاب جنایات و غصب زمینهای ساکنان این شهر شکایت کردند.
همزمان با آن، مصوبات قانونی از سوی پارلمان پیشین نیز در حمایت از این خواستهای عمومی صادر شد. همچنین مردم دیالی و دیگر مناطق عراق بارها با برپایی تظاهرات گسترده خواهان تسریع در روند اخراج منافقین از خاک کشور خود و بازگرداندن اداره پادگان اشرف به دولت عراق شده بودند. آنها نمیخواستند روابط کشورشان با همسایگانش متشنج شود.
گروهک منافقین، همواره وحدت عراقیها را بزرگترین مانع برای حضور خود در عراق میدانسته است. بر همین اساس و برای رسیدن به این هدف، یعنی ماندن در عراق و حفظ پادگان اشرف، تلاش کردند در عراق تفرقه ایجاد کنند و ائتلافها را به کشورهای دیگر نسبت دهند.
نگاهی گذرا به سایتهای گروهک تروریستی منافقین بیش از هر چیز نشاندهنده انزجار این گروهک تروریستی از فعالیت آن گروهها و تشکلهای سیاسی است که در مسیر وحدت و یکپارچگی عراق گام بر میدارند. گروههایی که بیش از هر زمان دیگری خود را برای شرکت در انتخابات پارلمان این کشور حاضر میکنند و با رایزنی در صدد ایجاد ائتلاف و اتحاد با یکدیگر هستند.
اما این که چرا گروهک محاربین خلق از اخبار ائتلاف و اتحاد تشکلها و گروههای سیاسی در عراق به ویژه اعلام آمادگی دو ائتلاف ملی عراق به رهبری عمار حکیم و دولت نوری المالکی خشمگین و نگران بود، قابل تامل و بررسی است.
در هر انتخاباتی در هر کجای دنیا و در هر کشوری، گروهها و جریانات سیاسی با رایزنیهای گسترده برای رسیدن به پیروزی تلاش میکنند و در همین راستا با یکدیگر متحد و هماهنگ میشوند. حال نگرانی و آشفتگی منافقین و ناسزا و نامههایی که در وبسایتهای خود منتشر میکنند، حاکی از دل مشغولیهای این گروهک در مورد وضعیت عراق است، دلمشغولیهایی که در تمام این سالها باعث شده این گروهک در جهت ایجاد آشوب و بلوا و چنددستگی بین قومیتهای مختلف عراق تلاش کرده و در این راه از هیچ کوششی مضایقه نکنند.
بی تردید در فضای نا امنی و چند دستگی و تفرقه است که این گروهک که در عراق همه با سابقه فعالیتهای تروریستی اش آشنا هستند و دست رهبرانش به خون تعداد زیادی از شهروندان عراقی کرد، شیعه، .... آلوده است، میتواند به راحتی فعالیت کند.
آنها میدانند که اگر عراق به ثبات سیاسی دست یابد و مردم این کشور بدون دغدغههای امنیتی به زندگی خود ادامه دهند، به طور حتم با یادآوری خاطرات تلخ گذشته در دوران دیکتاتوری صدام حسین و ایادی و مزدوران جیرهخوارش، داد خود را از آنان که منافقین مصداق بارز آن است خواهند گرفت. گروهکی که با پشتیبانی و حمایت صدام حسین بارها ملت عراق را سرکوب کرد و هزاران عراقی بیگناه را در دهه 90 میلادی به کام مرگ کشاند.
بنابراین هیاهوی این روزهای منافقین در وبسایتهایشان نه تنها شگفت آور نیست که کاملاً طبیعی و عادی است. امروز منافع این گروهک تروریستی بیش از هر چیز به چند دستگی و آشوب در عراق وابسته است و این گروه هم مانند سالهای گذشته برای رسیدن به اهداف و منافع خود از هیچ کوششی دریغ نمیکند و انجام هر عملی را به هر طریقی مشروع و موجه میداند و همچنان به دنبال ماهی گرفتن از آب گل آلود است.
حمایت همه جانبه از القاعده و تخریب دولت مردمی عراق
منافقین از زمان روی کار آمدن دولت قانونی نوری المالکی، سیاست خصمانه برای تضعیف و تخریب این دولت در پیش گرفت. در این راستا با بزرگ نمایی اخبار مربوط به خواستههای مردم عراق، تلاش کرد تا وضعیت عراق را بسیار بحرانیتر از آنچه هست نشان دهد و عراق پس از صدام را جامعهای کاملاً بحران زده تصویر کند. نکته مهم اینکه، انگشت اتهام را نه به سوی اشغالگران یا گروههای تروریستی همچون القاعده بلکه به سوی دولتی نشانه رفته که به صورت قانونی و از جانب مردم انتخاب شد.از نظر منافقین، گروه تروریستی القاعده نقشی در ایجاد این وضعیت بحرانی در عراق ندارد و منافقین اخبار مربوط به گروه تروریستی القاعده را پوشش نمیدهند، چرا که این دو گروه جدای از ارتباطات آموزشی و مالی، از لحاظ هویتی نیز با هم مرتبط هستند. هر دو گروه ساختاری فرقهای دارند و به شکلی مسلحانه و با توسل به اقدامات تروریستی خواستههای خویش را به پیش میبرند.
منافقین در راستای این مقصود، یعنی ترسیم عراقی بحران زده و تضعیف و تخریب دولت قانونی و مردمی نوری المالکی، تلاش میکند تا دولت عراق را با مواردی همچون فساد در ادارات دولتی، دستگیریهای خودسرانه، شکنجه، زندانیان بی گناه، متهم و این مسائل را اموری رایج و فراگیر در عراق معرفی کند. علاوه بر این سعی میکند تا هر گونه خواستهای را (از جمله خواسته گروهی از مردم برای استخدام رسمی یا بهبود وضعیت خدماتی) را تظاهرات اعتراض آمیز علیه دولت نوری المالکی تعبیر و تفسیر کند و بدینگونه مردم عراق را در تقابل با دولت نشان دهد و این امر را تا بدانجا پیش ببرد که نوری المالکی را دیکتاتور عراق جدید نام نهد.
ادامه دارد...
انتهای پیام/
پ2