به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران گيلان  ؛در این روش شکار که از دوران شاه عباس در این استان به کار گرفته می شد ، چاه نخجیر ، قسمتی از شکارگاه جنگلی بود که شکارچیان در آن  با در هم پیچیدن شاخه های درختان دو رشته پرچین می بافتند تا شکار به سوی آن رانده شود  .

این دالان باریک در آخر به محوطه ای به عرض ده متر با پرچین های محکم و لانه هایی موسوم به چاه ، منتهی می شد و در روز شکار مردان گیل و دیلم پشت پرچین ها جمع می شدند و با فریاد و هیاهوی زیاد شکار را به آرامی به سمت محوطه چاه نخجیر می راندند و به محض افتادن شکار در دام درهای لانه یا چاه را می بندند./ش