محرابی هم چنان الگوی بسیاری از کسانی است که پاره راه بدمینتون می گذارند ، برای تکمیل کردن کارنامه ای همین بس که المپیکی شدنش انگیزه ای را برای ملی پوشان هم نسلش به وجود آورد تا مانند او مهر المپیک را نیز برخود بزنند.
حالا دیگر دور، دور جوان تر هاست، شاید همان کسانی که کاوه محرابی الگوی آغاز کارشان بود هر چند در المپیک 20121 لندن جای خالی بدمینتون بازان ایرانی مشهود بود اما هم چنان فرصت باقیست تا در 2016 برزیل کشورمان نمایندگان شایسته ای داشته باشد.
مسابقات بین المللی عراق که از 27 تا 30 مهر ماه جاری برگزار می شود می تواند آغاز بهار نیکویی باشد که 4 سال دیگر نکوترین سال بدمینتون را برای ملی پوشان رقم بزند.
هر چند ستاره بدمینتون ایران در عرصه های بین المللی دیگر درخشان نیست ام می شود این ستاره به ستاره ها تبدیل شود .