كزاري كه مدتي پيش از نوشتن اثري داستاني درباره‌ي زندگي فردوسي خبر داده بود گفت، كار خلق اين اثر به پايان رسيده و آن را به نشر معين سپرده است. نام اين كتاب، «فرزند ايران» است.

اين استاد زبان و ادب فارسي و شاهنامه‌پژوه مي‌گويد: نخست‌بار به نوشتن داستان پرداخته‌ام و به گونه‌اي زندگي فردوسي را در پيكره‌ي داستاني مي‌نويسم. اين به راستي داستان است و زيست‌نامه‌ نيست، زيرا ما از زندگي اين سخنور بزرگ ايران نوشته‌ي چنداني در دست نداريم و آن اندك هم كه رسيده، بيش‌تر افسانه‌رنگ است. اثر از دو ديد داستاني است؛ نخست آن‌چه از فردوسي رسيده، پندارينه است و نه تاريخ. من هم آن‌چه را مي‌نويسم، پندارينه است؛ نه مرور تاريخ زندگي فردوسي از روي رد و نشان‌هاي تاريخي. اين‌ پندارينه‌ها در پيكره‌ي داستاني از پي هم مي‌آيند، پس نمي‌شود مرور مكتوب‌هاي تاريخي باشد. بخش‌هايي را من به بايستگي داستان مي‌آورم تا داستاني از زندگي فردوسي را به معنايي باز‌گو كند. رمان از ديد سوم‌كس است؛ يعني روايت بازگفتي است. پيداست داستاني درباره‌‌ي فردوسي است و لابد به تاريخ هم گاه مي‌پردازم، زيرا داستاني تاريخي است. آن‌چه در پيوند با فردوسي است، در پيكره‌ي داستان به آن پرداخته مي‌شود.