به گزارش خبرنگار اجتماعي باشگاه خبرنگاران، افرادي که در جامعه سخناني لغو و باطل که به اصطلاح آن را شايعه مي‌نامند، مي‌زنند گاها دچار مشکل بوده و طرز فکر عده‌اي را نسبت به قسمتي و يا افراد ديگر عوض مي‌کنند و آنان را دائما دچار شک و ترديد کرده و بدگماني را افزايش مي‌دهند.
يک آسيب شناس اعلام کرد: به طور کلي شايعه به خبري گفته مي‌شود که شيوع پيدا کرده باشد و زماني کاربرد دارد که قصد و نيت آن به کارگيري انتشار خبري پوچ و توخالي باشد البته لازم به ذکر است که با شايعه نمي‌توان صرفا به عنوان يک کلمه برخورد نمود زيرا خود موجب حاصل رفتارها و واکنش جامعه و مردم شنونده مي‌شود و به نوعي خود عامل محرک‌ است.
شاهپوري در رابطه با آسيب‌هاي شايعه،‌اذعان داشت: مي‌توان گفت جايي که زبان هست شايعه‌ام وجود دارد و نيز از کوچک‌ترين مشکلات آن دو به هم زني دو دوست و يا دو خانواده است و بزرگترينش جنگ‌هاي بين ملت‌ها و کشورها را مي‌توان نام برد که هر يک پيشه‌اي در شايعه پراکني دارند.
وي در ادامه اعلام کرد: البته کساني که از شايعه به عنوان حربه‌اي براي اهداف خود استفاده مي‌کنند آگاهند که براي ايفاي نقش موثر آن بايد هرچه بيشتر شايعه را به واقعيتش نزديک‌تر کنند و اين در صورتي موثر نخواهد بود که فرد شنونده عاقل باشد و عجولانه در رابطه با شنيدهايش اقدام نکند.
شاهپوري در رابطه با اهميت منع شايعه در کلام ائمه و معصومين گفت: اسلام در رابطه با افرادي که شايع پراکني مي‌کنند مي‌گويد: به چيزي که علم و اطمينان نداري، اطمينان مکن و آن را بر زبان نياور،‌زيرا گوش و چشم و دل آدمي جوابگو خواهند بود و يا به روايت امام سجاد: هرگونه که دلت بدان مايل است نمي‌توان لب بگشايي، و امير المومنين حضرت علي (ع) در خطبه 78 نهج البلاغه مي‌گويد: از نقل مطالبي که در آن اطلاع کافي نداريد پرهيز کن زيرا اشرار، مطالب براساس يعني شايعات را عليه من به گوش شما مي‌رسانند.
گفتني است: شايعه به طور کلي در ا فرادي صورت مي‌پذيرد که غالبا روحيه خود نما دارند ابتلا به پر حرفي‌اند، حقارت را در خود مي‌بينند، شرارت را سرلوحه کار خود کردن،‌ضعف ايماني دارند و يا حتي از اين کارشان براي اهداف نفع مي‌برند./ز