به گزارش سرويس بين‌الملل باشگاه خبرنگاران  ؛ انديشکده محافظه کار هريتج در تحليلي به قلم آمي پيان افزود باراک اوباما رئيس جمهور آمريکا اخيرا گفت: مهمترين درسي که آموخته ام اين است که «نمي توان واشنگتن را از داخل تغيير داد.»

شنيدن اين خبر که رکود چه زماني بر اقتصاد مستولي مي شود،  روحيه هر فردي را تضعيف مي کند و اين يک مسئله داخلي است.

دفتر بودجه کنگره پيش بيني کرده است ، در صورت فرود آمدن بلاي عظيم مالياتي،  افزايش تقريبا پانصد ميليارد دلاري مالياتها، بر سر اين ملت و سقوط کنگره و رئيس جمهور از «صخره مالي»، رکود جديدي سال آينده اين کشور را فرا مي گيرد. اوباما اين هشدار را ناديده گرفته و هيچ اقدامي انجام نداده است.

جي دي فوستر از انديشکده هريتج در گزارشي جديد تصريح کرد که مشاهده قريب الوقوع بودن رکود امري تکان دهنده است. به گفته وي، پيش بني کنندگان اقتصادي تقريبا هيچگاه رکود را پيش بيني نمي کنند. آنچه اين رکود را متفاوت و قابل پيش بيني مي سازد، اين است نيروي مختل کننده در واقع سياست هاي واشنگتن و،  حتي بيشتر، رفتارهاي واشنگتن است. سياستها و رفتارهايي که کنگره و به ويژه اوباما براي ملت به ارمغان آورده اند. آن سياست، افزايش فاجعه بار مالياتها است و آن رفتار، بي تحرکي تعمدي و مصرانه  است. نتيجه امر رکود است و خشم (عمومي) واکنشي است که قاعدتا در پي خواهد داشت.

مشکل کاملا روشن است. کنگره عرصه را خالي کرده و قرار نيست تا پس از انتخابات ماه نوامبر باز گردد. هر روزي که سپري مي شود، اقتصاد کندتر و نااطميناني به اوضاع اقتصادي در اول ژانويه آشکارتر مي شود.

اقتصاددانان به کرات درباره «نااطميناني» صحبت مي کنند. چرا اين مسئله اينقدر مهم است؟
مالکان شرکتهاي تجاري پيشاپيش با نظر به مالياتهاي سال آينده به اين نتيجه مي رسند که توان جذب نيرو نخواهند داشت. سرمايه گذاران از افزايش سرمايه و سرمايه گذاريهاي جديد خودداري مي کنند. نااطميناني وسيع تاثيري بازدارنده بر کل روند رشد دارد و ميزان بيکاري را همچنان بالاي هشت درصد نگاه مي دارد ضمن آنکه نااميدي وسيع موجب شده است ميليونها نفر از نيروي کار کشور کاسته شود.

نااطميناني بر درآمدهاي شخصي نيز تاثير مي گذارد. براي يک خانواده آمريکايي طبقه متوسط،  افزايش مالياتها (که با منقضي شدن طرح کاهش مالياتها روي مي دهد) به معناي افزايش تقريبا چهار هزار و صد دلاري ماليات پرداختي آن در سال آينده است که بر همه برنامه ريزيهاي زندگي از جمله مسکن و شيوه زندگي تاثير خواهد گذاشت.

بهترين گزينه اي که اقتصاد آمريکا هم اکنون پيش روي شهروندان اين کشور مي گذارد، يک الگوي خويشتن داري است. اينکه، پولهايشان را نگه دارند و نفس هايشان را در سينه حبس کنند و منتظر فرود آمدن بلاي بزرگ مالياتي باشند.

رئيس جمهور آمريکا مي گويد، براي تغيير واشنگتن نياز به نيروهاي خارجي است. اما اين افزايش ماليات - و رکودي که در پي دارد- يک امر داخلي است. کنگره و رئيس جمهور تنها کساني هستند که مي توانند مانع از وقوع آن شوند.