به گزارش سرويس بين‌الملل باشگاه خبرنگاران ، دكتر "يوسف بات"، فيزيكدان و مشاور علمي فدراسيون دانشمندان آمريكا، در مقاله اي كه فارن پاليسي آن را منتشر كرد، به نقد مقاله اي كه پيش از اين در همين پايگاه اطلاع رساني در مورد "نقش تحريم ها" به چاپ رسيده بود، پرداخته و عنوان كرده است؛ تحريم هاي اعمال شده هيچ هدف مشخصي را دنبال نمي كنند و حتي به هدف هاي مبهم خود هم نرسيده اند.
 
اين دانشمند فيزيك هسته اي مركز اخير فيزيك هاروارد، در مقاله خود كه تحت عنوان "نه، تحريم هاي ايران كارگر نيستند" مي نويسد؛ در يك مقاله اخير در فارن پاليسي، "عليرضا نادر" نويسنده مقاله، عنوان كرده بود كه "تحريم ها عليه ايران نقش مهمي را در جلوگيري از فعاليت هسته اي ايران ايفا كرده اند." اما برعكس، اين تحريم ها به دليل نوع چينش واژگان، مانعي بر سر راه حل مسئله هسته اي ايران بوده اند و هنوز هم هستند. هرچه تحريم ها بيشتر مي شوند، مردم ايران از ايالات متحده عصباني تر مي شوند.
 
مقاله مذكور به درستي گفته بود كه تحريم ها فراتر از فعاليت هسته اي ايران پيش رفته و در حقيقت يك عامل بازدارنده براي همكاري ايران با ايالات متحده فراهم كرده ، اين در حاليست که اين اهداف با ايجاد شرايطي كه هيچ ارتباطي به برنامه هسته اي ندارند، مذاكرات هسته اي را پيچيده تر مي سازند.
 
اينها همه بهانه است. حتي اگر ايران همين فردا تمام برنامه هسته اي خود را تعطيل كند، بازهم توسط آمريكا تحريم مي شود، بنابراين اصلا تهران بايد در مورد آن مصالحه كند؟ خلاصه اينكه، اين تحريم ها جواب نمي دهند، چون براي جواب دادن طراحي نشده اند.
 
ايلنا راس لتينن، رئيس كميته امور خارجه كنگره در بيانيه اي، گفت كه تحريم ها "فشارهاي اقتصادي" را به ايران وارد خواهد آورد تا تهران را مجبور كند از برنامه هسته اي خود، دست بردارد.
 
اما هيچ اتفاقي نيفتاده است، برنامه غني سازي ايران (تحت نظارت و حفاظت آژانس بين المللي انرژي اتمي) همچنان با سرعت ادامه دارد. اكنون براي هر ايراني عادي كاملا مشخص است كه چه كسي مقصر اين مشكلات اخير است. در چند ماه گذشته، هرچه تحريم ها بيشتر شده، خشم مردم ايران هم از ايالات متحده و غرب بيشتر شده است.
 
واشنگتن بايد كاملا شفاف بگويد كه براي لغو تحريم ها، ايران بايد چه كار بكند. در غير اينصورت ممكن است همانند عراق، جنگي بي هدف، پرهزينه و بي نتيجه به وقوع بپيوندد.
 
لحن تحريم هاي فعلي بسيار غير حرفه اي و در مورد مسئله هسته اي ايران مبهم است.  
 
ايران بارها تمايل خود را براي مصالحه و سازش در مورد مسئله غني سازي عنوان كرده است. دولت آمريكا بايد با لغو بعضي از تحريم ها بخشي از خواسته هاي ايران را در نظر بگيرد.  
واشنگتن با خودداري سرسختانه از لغو تحريم ها، هرگونه توافق احتمالي با ايران را از بين برده و هيچ نوع عمل متقابلي را از خود نشان نمي دهد.
نكته در اينجا است كه برخي از اعضاي جنگ طلب كنگره، از ناكارآمدي تحريم ها استقبال مي كنند. درست همانند مسئله عراق در يك دهه قبل، آنها مي توانند بگويند تحريم ها جواب ندادند و بنابراين راه حل بعدي و راه آخر يعني جنگ را توجيه مي كند.