انسان تا وقتي که خود را مي خواهد و توجه به خود دارد، کارهاي او نفساني است و اعمالش بوي خدا نمي دهد. ولي اگر خودخواهي را کنار گذاشت و خدا خواه شد، کارهاي او الهي مي شود و اعمالش بوي خدا مي دهد و آن يک نشاني دارد که در کلام امام سجاد عليه السلام آمده است که مي فرمايد: و ما اطيب طعم حبک. [چه قدر طعم محبت تو، گوارا و لذيذ است.]
برگرفته از کتاب «چشمه سار معرفت»-ص۱۱۰