* به سمت منبع برويد. با فرد موردنظر يا هدف غيبت مستقيم حرف بزنيد. وقتي کسي شروع به حرف زدن درباره شخصي ديگر مي کند، پيشنهاد بدهيد که با آن فرد تماس بگيريد و حرف هايتان را با او درميان بگذاريد.
* کساني که درمورد ديگران حرف مي زنند دوست دارند ناشناس بمانند. آن ها نظراتشان را با «به کسي نگو من اين را به تو گفتم» شروع مي کنند و به شدت انکار مي کنند که منبع شايعه پراکني هستند. تنها چيزي که آن ها مي خواهند اين است که شناخته نشوند. شما بايد پيشنهاد دهيد که اسم آن ها را به خاطر حرفي که مي زنند نزد ديگران به زبان آوريد، مطمئن باشيد آن وقت سريع از اين کار صرف نظر مي کنند.
* شما مي توانيد از نظرات خوب، کلمات تشويق آميز يا تحسين و تمجيد براي خنثي کردن اين عادت ناپسند استفاده کنيد. مثلاً وقتي مريم شروع به صحبت درباره سارا مي کند، شما بگوييد، «سارا که واقعاً دختر خوبي است و دوست خيلي خوب من است.» البته اين نياز به اين دارد که چيزهاي خوب براي حرف زدن داشته باشيد. مي دانيد که وجوه خوب و مثبت در همه آدم ها وجود دارد. حتي هيتلر هم عاشق حيوانات و هنر بود! اين کار پيامدهاي جانبي مثبت و خوبي هم به همراه دارد. درست مثل تاريکي که روشني آن را از بين مي برد، غيبت هم با مهرباني و ملاحظه از بين مي رود.
برگرفته از سایت مردمان