به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران مشهد، پروفسور محسن غفوري آشتياني در سومين همايش مديريت بحران در صنعت ساختمان و شريانهاي حياتي مقالهاي با موضوع مديريت هوشمند و موثر ريسك و بحران زلزله مشهد ارائه كرد و افزود: در حالحاضر خطر زلزله و آسيبپذیري ما در كشور بسيار بالا است.
وي اضافه كرد: مشهد از جمله شهرهاي ايران است كه در وضعيت خطر بالايي قرار دارد و سرمايههاي انساني و اقتصادي كه در اين شهر قرار دارند اين را بالا ميبرند.
وي به سامانه مدل مديريت هوشمند ريسك كه در مشهد به عنوان تنها شهر در ايران آماده شده است، اشاره كرد و گفت: اين سامانه كه در مشهد توسط شهرداري تهيه شده است كار فوقالعادهاي است كه حتي نمونه آن در تهران هم نيست و طبق آن تمام اطلاعات مشهد از گسلها گرفته تا وضعيت ساختمانها براي مديريت هوشمند ريسك در اين سامانه اطلاعاتي جمعآوري شده است.
وي ادامه داد: طبق سامانه اطلاعاتي آماده شده براي مديريت ريسك هوشمند در مشهد 41.7 ساختمانهاي مشهد به شكل نيمه اسكلت هستند.
وي افزود: آيا شهرداري و يا نظام آنقدر پول دارد كه همه اين ساختمانها كه كم كيفيت هستند را مقاوم كند؟
وي با بيان اينكه بايد ساير شهرها هم چنين سامانه اطلاعاتي را براي شهرهاي خود در مديريت بحران آماده كنند، عنوان كرد: قابليت بهروز رساني، مديريت بهينه توسعه پايدار شهر، اولويت بندي و طراحي استفاده از منابع مالي، طراحي و پيادهسازي سامانههاي تخمين سريع خسارات، كاهش خسارات اجتماعي، ارتقاء ساخت و سازها، تصميم گيري در رابطه با بافتهاي فرسوده شهري و حاشيه شهر و ... از جمله دستاوردهاي اين سامانه اطلاعاتي است.
سرمايهگذاري ميكنيم، در نهايت همه خراب ميشوند!
عضو هیات علمی پژوهشگاه بينالمللي زلزله شناسي و مهندسي زلزله کشور در ادامه سخنان خود عنوان كرد: سرمايهگذاري ميكنيم، اما در نهايت همه چيز خراب ميشود و با اتلاف سرمايهها مواجه ميشويم.
وي ادامه داد: در سوانح خوب پول خرج ميكنيم ولي در نهايت به دليل اينكه توزيع مناسب نيست هيچكس هم از وضعيت راضي نيست.
به گفته وي در دو دهه گذشته سرمايهگذاري براي بازسازي خسارات اقتصادي كمتر از خسارات وارده به مكانها در اثر بحران بوده است كه اين آمار نشان ميدهد نتوانستهايم شهرها را به وضعيت قبلي بازگردانيم و اين نشان از عدم كافي بودن بازتواني ما بعد از وقوع بحران دارد.
غفوري آشتياني به الزامات كليدي براي مديريت هوشمند بحران اشاره كرد و افزود: نگاه جامع و يكپارچه، مديريت خطرپذيري در برابر مدريت بحران، پذيرش بالا بودن خطرپذيريها، مدلسازي ريسك و تلفيق صحيح مولفهها، داشتن اطلاعات دقيق و بهروز رساني شدن كه قابل اعتماد و تاثير گذار بر مولفههاي ريسك باشد، پاسخگويي مبتني بر شناخت، فراهم آوردن زيرساختارهاي قانوني، مالي و فني، بكارگيري دانش و قوانين، اولويتبندي برنامههاي كاهش ريسك، گسترش پوشش بيمه سوانح به صورت حمايتي، اجباري و تشويقي و ... از جمله اين موارد است.
وي تصريح كرد: متاسفانه امروزه در جامعه نگاه يكپارچه براي بحران وجود ندارد و هركس كار خودش را انجام ميدهد.
به گفته وي زماني ميتوانيم نگاه يكپارچه در ريسك داشته باشيم كه مولفههاي اثرگذار و اثربخش توجه كنيم.
وي با بيان اينكه مديريتها ضعيف است و خطرپذيري و آسيبپذيري بالا است، اظهار كرد: متاسفانه ما بيشتر به مديريت بحران توجه ميكنيم در حاليكه بايد توجه به مقابله با كاهش خطرپذيري داشته باشيم.
وي اضافه كرد: در حالحاضر چالشهاي ما كنترل و كاهش خطرپذيري در سوانح با هدف حفظ جان است.
وي افزود: متاسفانه امروزه همه تخلفات ساختماني را ميپذيريم!
سياست نظام مبني بر ايجاد مديريت واحد در مواقع بحران در كشور جاري نيست
عضو هیات علمی پژوهشگاه بينالمللي زلزله شناسي و مهندسي زلزله کشور در بخش ديگري از سخنان خود با انتقاد از وضعيت مديريت واحد در مواقع بحران، گفت: ايجاد مديريت واحد براي اجراي اقدامات واقعي در مواقع بحران از سياستهاي نظام بوده است كه متاسفانه امروزه در كشور جاري نيست.
وي با بيان اينكه دانش و قانون در كشور براي مقابله و مديريت بحرانها وجود دارد، اضافه كرد: در حالحاضر در اجرا مشكلات الفبايي وجود دارد و در كشور دانش و قوانيني كه در رابطه با اين مساله وجود دارد اجرايي نميشود.
غفوري آشتياني همچنين بر قديمي بودن مدل بيمهها در ايران نيز اشاره كرد و گفت: متاسفانه هنوز مدل بيمههایي كه در كشور استفاده ميشود همان مدل سال 1371 است.
به گفته وي از آن جايي كه اين بيمههاي امروزه به درد نميخورند به حالت يك غيرمشوق عمل ميكنند.
وي اضافه كرد: در وضعيت كنوني دولت بيمهگذار مجاني شده است زيرا نگاهها به بعد از بحران است نه مديريت ريسك كه در اين امر هركس خطرپذيري بيشتري ديده باشد بيشتر دريافت ميكند.
وي با انتقاد از به تعويق افتادن برخي از طرحها در مجلس شوراي اسلامي، اظهار كرد: ايجاد صندوق بيمه سوانح چندين سال است كه در مجلس متوقف مانده است كه تصويب آن تاثيرات زيادي در جامعه خواهد داشت./س
باغبان